نادر سلیمانی نیاز به معرفی نـدارد. او با حضور در نقش‌های مختلف در این سال‌ها ثابت کرده که بازیگر توانمندی است. گاهی او را در برنامه کودکانه «کلبه عموپورنگ» و «محله گل و بلبل» دیده‌ایم، گاهی خاطرات او در نقش‌های طنز مانند «ساعت خـوش» و «بمب خنده» را به یاد مـی‌آوریـم و گاهی هم نقش‌های جــدی‌اش در «ستایش» و «معمای شاه» جلوی چشم‌مان می‌آید. سلیمانی اما این روزها با فیلم «ضد» در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. فیلمی که در بستر حوادث تابستان سال ۱۳۶۰ می‌گذرد و جوشیدن یک عشق را در التهابات سیاسی روایت می‌کند. از ۲-۳ ماه پیش که فیلم‌برداری «ضد» شروع شد، تصویری از گریم سنگین و متفاوت نـادر سلیمانی در فضای مجازی پخش شد که واکنش‌های زیادی را به دنبال داشت. به همین بهانه سـراغ این بازیگر نام‌آشنا رفتیم و دربـاره جشنواره فجر امسال و نقش متفاوتش پرسیدیم.
ابتدای صحبت‌مان از تجربه حضور در فیلم «ضد» بگویید.
این نقش متفاوت‌تر از نقش‌های دیگرم بود. من قبلا نقش جدی هم بازی کـرده‌ام اما به جز «معمای شاه» که کوتاه بود، نقش تاریخی معاصر بازی نکرده‌ام. وقتی فیلمنامه را خواندم، جذابیت زیادی برایم داشت و آن را پذیرفتم. من در این فیلم، مرد بد داستان را بازی می‌کنم که آدمی بی‌روح و خنثی است.
چقدر به جایزه فکر می‌کنید؟
این را از من نپرسید. اصلا به جایزه فکر نمی‌کنم. اگر قرار بر جایزه باشد، آدم‌های زیادی جلوتر از من هستند. من تلاش می‌کنم نقشم را درست بازی کنم تا مخاطبی که به سینما آمده، از کارم راضی باشد. جایزه بد نیست و امتیازاتی دارد اما من اول خودم را باید محک بزنم. به قولی می‌گویند که طلا باید خودش طلا باشد. من نقشم را دوست داشتم. واقعیت را می‌گویم که تا الان خیلی از فیلم‌ها را دوست نداشته‌ام اما سعی کردم خوب بازی کنم. در فیلم «ضد» اما ارتباطم با کارگردان خوب بود. همان روزهای اول به کارگردان گفتم که در «ضد» نمی‌خواهم مثل نقش‌های قبلی یکسره داد و فریاد بزنم و حرص بخورم. امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم هم همین را قبول داشت. وقتی این‌قدر بین کارگردان و بازیگر درک مشترک وجود داشته باشد، حضور در آن برایم جذاب می‌شود.
در این سال‌ها در کارهای کمدی زیادی حضور داشته‌اید و این اواخر هم با همکاری با عموپورنگ به یک چهره برنامه کودکان تبدیل شده‌اید. چه‌طور چنین نقش متفاوتی را قبول کردید؟
متاسفانه یک چیزی بین کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌ها جـا افـتـاده اســت کـه بـازیـگـران طنز نمی‌توانند نقش‌های جدی بازی کنند. این کاملا اشتباه است. من رشته بازیگری خوانده‌ام. دقیقا می‌فهمم که چه کار می‌کنم. همین الان هم اگر کار کـودک دعوتم کنند، باز هم قبول می‌کنم چون این وظیفه هر هنرمندی است که نقش‌های متفاوتی بازی کند. قبلا هم گفتم که هرکسی اول باید خودش را محک بزند. با حضور در نقش‌های متفاوتی مانند «ضد» می‌خواهم خودم را محک بزنم.
حـرف شما درســت اسـت امـا چهره و اخم و لبخندهایتان باعث شده تا بیشتر در یک تیپ‌های خاص شناخته شوید.
در فیلم «ضــد» هیچ تیپی در کـار نبود و خلق شخصیت داشتیم. من خیلی از بزرگان سینما را می‌توانم برایتان مثال بزنم که تیپ‌های مشخصی بازی کردند و خلق شخصیت نداشتند. ممکن است که در جایی یک تیپ را بازی کنم ولی وقتی در یک داستان معاصر و واقعی می‌آیم، نمی‌توانم چنین کاری بکنم. هرچند که متاسفانه این داغ روی ما ثبت شده است و هرکاری بکنم، می‌گویند همان تیپ ثابت را بازی می‌کنی.
حتما این روزها نقدهایی را که درباره فیلم و نقش شما می‌شود دنبال می‌کنید. نظر منتقدان چه بوده است؟
من سعی کردم که نقشم را به خوبی بازی کنم تا مردم دوست داشته باشند. منتقدان اگر فیلم را دوست داشتند و مورد پسندشان بود و جایزه دادند که بهتر وگرنه من به فکر جایزه نیستم. می‌خواهم ثابت کنم که کمدین می‌تواند جدی بازی کند و قابلیت بازی در هر نقشی را دارد.
از چند هفته پیش تصویری از گریم سنگین شما در فیلم «ضد» منتشر شد که با همه کارهای قبلی شما فرق داشت. آیا قرار است از این به بعد، یک نادر سلیمانی متفاوت از گذشته را ببینیم؟
سوال خیلی خوبی کردید و باید ساعت‌ها بحث کنیم. نادر سلیمانی همان نادر سلیمانی قبلی است. بستگی به این دارد که آیا کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌ها به خودشان می‌آیند تا فرصت به نادر سلیمانی بدهند؟ این را همیشه می‌گویم که جواد عزتی، بازیگر تئاتر بود و در «قهوه تلخ» بازی کرد و خیلی هم جذاب بازی کرد. بعد از آن هم وارد نقش جدی شد. چون تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها این جرئت و جسارت را به خودشان دادند که نقش‌های جدی به جواد عزتی پیشنهاد بدهند. این جواد عزتی نیست که انتخاب کرده اسـت. قطعا اول از همه، این تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها هستند که انتخاب می‌کنند. چون می‌دانند جواد عزتی قابلیت این را دارد که نقش‌های متفاوتی را بازی کند. در این چند روز همراه تماشاچیان نشستم و فیلم را دیـدم. خیلی‌ها باورشان نمی‌شد این همان نادر سلیمانی است که در کار کودک و کمدی و... بازی کرده و حالا یک نقش بسیار جدی و حساس را روی پرده نقره‌ای دارد. این به خاطر آن است که کارگردان این جرئت را به خودش داده و از من دعوت کرده است. اتفاقا قبل از این فیلم هم محمد کارت به من پیشنهاد داد که در نقش بسیار جدی در سریالش بازی کنم اما چون درگیر کار دیگری بودم، آن را قبول نکردم.