سریال بیانیه نویسی در فوتبال ایران و سکوت عجیب فدراسیون فوتبال/ بلبشو در فوتبال حرفه‌ای!
فدراسیون فوتبال چند هفته پیش با احضار نمایندگان حقوقی استقلال و پرسپولیس به کمیته انضباطی به تعبیر خود تلاش کرد سریال بیانیه نویسی در فوتبال ایران را تمام کند، اما با صدور رای کمیته استیناف دوباره ماشین بیانیه نویسی استقلال و پرسپولیس و گل گهر به کار افتاد تا فوتبال ایران شاهد یک شلختگی اخلاقی بزرگ در سطح مدیریت فدراسیون فوتبال باشد.
سوء مدیریت در فدراسیون فوتبال را می‌توان با اتفاقات ۲۴ ساعت گذشته به وضوح روئیت کرد، مسئولان استقلال و پرسپولیس و گل گهر که هر یک خود را محق نسبت به دیگری می‌دانند با انتشار بیانیه‌های مفصل فضای حاکم بر جامعه هواداری را به قدری آشفته می‌کنند که با نگاهی به کانال‌های هواداری می‌توان نتیجه عملکرد آن‌ها را به راحتی تماشا کرد و جالب اینکه مسئولان فدراسیون فوتبال و ارکان قضایی در این میان نظاره گر هستند و تنها با یک مصاحبه کوتاه که همه چیز را رصد می‌کنیم از کنار این موضوع عبور می‌کنند؛ و جالب‌تر این است که آن‌ها پس از چند هفته با صدور یک حکم انضباطی و تعیین جریمه برای باشگاه‌های صادر کننده بیانیه تنها به فکر درآمدزایی از این محل هستند در حالی که هیچ کسی متوجه این نیست که این رفتار چه تبعات منفی در جامعه بر جای می‌گذارد و بابت انتشار این بیانیه‌ها و خط و نشان‌های پوشالی بداخلاقی ناباورانه‌ای در فضای مجازی شکل می‌گیرد تا گستاخی ادمین‌های کانال‌های هواداری به شکل بی سابقه‌ای اوج گیرد تا به اصطلاح تنور کاسبی آن‌ها داغ شود.
با مشاهده رفتار مدیریت فدراسیون فوتبال این باور به جامعه فوتبال تزریق می‌شود که قرار نیست بساط بیانیه نویسی در فوتبال ایران برچیده شود، بلکه فدراسیون بدون آنکه حرکتی ریشه‌ای انجام دهد، به شکل نامحسوس از این موضوع استقبال می‌کند، چون این مساله برای آن‌ها از نظر اقتصادی مطلوب به فایده است و به واسطه آن کمیته انضباطی می‌تواند برای فدراسیون فوتبال درآمدزایی کند تا شاید خزانه خالی آقای رئیس به این ترتیب پر شود؛ و تاسف برانگیز‌تر زمانی است که می‌بینیم منتخبین وزیر ورزش و جوانان که در حکم ماموریت آن‌ها آمده که اصول اخلاقی و فرهنگی در این دو باشگاه جزو وظایف اصلی‌شان در حوزه مدیریت است بدون کوچکترین واکنشی در قبال این رفتار سکوت کردند صرفا عنوان مدیرعاملی را به دنبال نام خود یدک می‌کشند و نظاره گر این تزریق خشونت از سوی عوامل رسانه‌ای خود به جامعه هواداری هستند.
به راستی وقت آن نرسیده یک بار برای همیشه این ماجرای نخ نما شده و قدیمی در فوتبال ایران تمام شود و به جای نگارش بیانیه‌های سریالی به سمت قانون گرایی برویم و اعتراض خود را به جای جنگ‌های رسانه‌ای از مبادی قانونی پیگیری کنیم؟!