جستجو
رویداد ایران > رویداد > ورزشی > قبلاً کاری نکرده بودند ولی گله‌ای ندارم

قبلاً کاری نکرده بودند ولی گله‌ای ندارم

قبلاً کاری نکرده بودند ولی گله‌ای ندارم
همزمان با افتتاح موزه المپیک، کمیته ملی المپیک برنامه‌های دیگری را در دستور کار خود قرار داده و آن پیگیری پروژه تاریخ شفاهی ورزش ایران است. این کار با دستور سیدرضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک با نصب تابلوی معرفی سه المپین کشورمان بر سر در ورودی منزل آنها آغاز شد.
نمایندگان کمیته ملی المپیک، پنجشنبه ابتدا به منزل علی میرزایی قهرمان وزنه‌برداری در سلمان شهر رفتند و تابلوی معرفی او را که صاحب مدال برنز المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی است ، نصب کردند. این پروژه با رفتن به ساری و نصب تابلو بر سردر ورودی منزل عسکری محمدیان قهرمان کشتی آزاد و دارنده دو مدال نقره المپیک ۱۹۸۸ سئول و ۱۹۹۲ بارسلون ادامه پیدا کرد. این گروه همچنین به قائمشهر رفت و تابلوی معرفی قهرمان را بر سردر ورودی منزل امامعلی حبیبی، ستاره بزرگ تاریخ کشتی ایران و قهرمان المپیک 1956 ملبورن نصب کرد. در این بین صالحی امیری هم به صورت تلفنی با حبیبی صحبت کرد. به این قهرمان سابق کشتی جهان که تصویرش در تالار افتخارات اتحادیه جهانی کشتی است، یک هدیه و لوح تقدیر داده شد و حبیبی به این موضوع اشاره داشت که برای اولین بار است چنین کاری برای او صورت می‌گیرد، ضمن اینکه قرار شد  هفته آینده به تهران بیاید و یک سری از وسایل شخصی و ورزشی خودش را نیز به موزه المپیک ایران اهدا کند. کمیته ملی المپیک قصد دارد در مرحله اول این پروژه، کار نصب تابلو را برای قهرمانان ورزش تا المپیک 1996 آتلانتا به ترتیب سال‌هایی که مدال گرفته‌اند، انجام دهد و پس از آن برای فاز دوم این موضوع اقدام کند اما این موضوع باعث شد تا به سراغ امامعلی حبیبی برویم و با او صحبت کنیم. حبیبی که اصالتاً اهل بابل است و به «ببر مازندران» شهرت دارد، در گفت‌وگویی که با خبرنگار «ایران» داشت، درخصوص نصب تابلوی معرفی قهرمان ورزش بر سردر ورودی منزلش گفت: «اتفاق خوبی بود که افتاد. آقایان از کمیته ملی المپیک به منزل من آمدند و از گذشته‌ها صحبت کردیم. محل کار و زندگی من را دیدند و بعد از آن هم تابلویی با نام من سردر خانه‌ام نصب کردند؛ بسیار کار خوبی بود و از آنها تشکر می‌کنم.» او که 3 مدال طلای قهرمانی جهان و یک مدال طلای بازی‌های آسیایی 1958 توکیو را هم در کارنامه خود دارد، درباره اینکه آیا در این سال‌ها تقدیر ویژه‌ای از او صورت گرفته یا نه گفت: «من که چیزی ندیده‌ام و گله‌ای هم ندارم، حالا شاید نرسیده‌اند یا نتوانسته‌اند ولی همین که این بار محبت کردند، خدا را صد هزار مرتبه شکر می‌کنم و ممنون هستم.» حبیبی که با 88 سال سن، یکی از بزرگ‌ترین ورزشکاران تاریخ ایران به شمار می‌رود، این روزها بیشتر در قائمشهر به کشاورزی و باغداری مشغول است و از فضای کشتی دور است. با این حال او برای کشتی ایران در المپیک 2020 آرزوی موفقیت کرد: «امیدوارم که کشتی‌گیران در مسابقات‌شان نتایج خوبی کسب کنند و باعث سربلندی کشور شوند.» ببر مازندران درخصوص انتخاب علیرضا دبیر به عنوان رئیس جدید فدراسیون کشتی هم نظر داد: «بله خبر این موضوع را شنیدم. دبیر پسر خوب و سالمی است و امیدوارم در کارش موفق باشد.»
برچسب ها
نسخه اصل مطلب