جستجو
رویداد ایران > خبرها > روایتی متفاوت از انسان‌های ۳۰۰ سال بعد

روایتی متفاوت از انسان‌های ۳۰۰ سال بعد

روایتی متفاوت از انسان‌های ۳۰۰ سال بعد
کارگردان «آخرین قطره از نیمه پر لیوان» می‌گوید آدم‌های این نمایش تصور کم‌رنگی از عشق، محبت، دوست داشتن و البته دوست داشته شدن دارند و می‌خواهند از پیله تنهایی‌شان خلاص شوند.

به گزارش رویداد ایران و به نقل از خبرآنلاین، نمایش «آخرین قطره از نیمه‌ پر لیوان» به نویسندگی و کارگردانی آرش واحدی از ۲۰ دی تا ۱۰ بهمن روی صحنه سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان است. 

بازیگران این نمایش که در خلاصه داستان آن چنین آمده است: «هر زمان حرف از آینده‌ دور به زبان می‌آید تمام افکار به سوی پیشرفت هدایت می‌شود ولی شاید در دنیای فتوریستی که تصور می‌کنیم معنی واژه‌های ساده‌ امروز با گذر زمان و اتفاقات پیش رو تغییر کند. با این پیش‌فرض شاید تراژدی‌های امروز، طنزهای ساکنین ٣٠٠ سال بعد باشند و شاید برعکس! هر چه هست زمین، وطن و روابط انسانی در آن زمان شکل دیگری به خود می‌گیرند.» سمن قناد و محمد معتضدی هستند.

او در پاسخ به این سوال که در متن بسیار به تنهایی و انزوای آدم‌ها اشاره می‌شود و او فکر می‌کند دلیل این حجم از تنهایی چیست؟ می‌گوید: «متن در مورد تنهایی است. در مورد تنهاتر شدن احتمالی بشر در ۳۰۰ سال بعد. نمی‌شود از درخت دروغ و بی‌اعتمادی که امروز در جامعه کاشته شده توقع میوه رسیده و خوش طعم داشت. این نگاه بدبینانه نیست، واقع‌بینانه است. بی‌اعتمادی در میان انسان‌های امروز موج می‌زند. این دایره بی‌اعتمادی هرچه گسترده‌تر شود طبعا تنهایی به بار می‌آورد زیرا دایره اعتماد افراد کوچک و کوچک‌تر می‌شود. شخصیت اصلی داستان من در حال سفر به سرزمین‌های مختلف و مرزهای خودمختار افرادی که دور خود حصاری از بی‌اعتمادی کشیده‌اند است. پروتاگونیست داستان در ۳۰۰ سال بعد تصور کم‌رنگی از عشق، محبت، دوست داشتن و البته دوست داشته شدن دارد. بنابراین سرزمین‌اش را با همه خوبی‌ها و بدی‌هایش ترک می‌کند تا در دنیاهای دیگر فردی مناسب برای همراهی پیدا کند. ما ماجرای این سفر شازده کوچولووار را می‌بینیم. رهایی برای شخصیت اصلی نه غم نان است و نه مشکلات دیگر اجتماعی و نه حتی مدنی. او می‌خواهد از پیله تنهایی‌اش خلاص شود. راه حلی که به نظرم می‌آید ضامن حفظ سلامت روحی انسان‌هاست. حال به هر طریقی یا در هر طبقه اجتماعی. اعتراض نمایش به تمام اتفاق‌ها و رخدادهایی است که امروز همه با پوست و گوشت و استخوان حس می‌کنیم ولی در این میان باید به فکر آینده بود. ۳۰۰ سال بعد شاید بسیاری از عوامل و فشارهای خارجی امروز وجود نداشته باشد ولی تفکر جمعی نهادینه شده در مردم اجتماع به این راحتی تصحیح نمی‌شود، تغییر نمی‌کند. باید از امروز یاد بگیریم که هر خوبی را باید با خوبی پاسخ داد و از هر بدی می‌توان با خوبی کردن و کمی تفکر سلیم گذشت.» 

واحدی در پاسخ به این که برنامه آینده‌اش چیست، می‌گوید: «در تدارک اثر نمایشی دیگری هستیم. گرچه ممکن است به سینما بازگردم ولی اثری نمایشی با مضمون اعتراضی- اجتماعی و طنزِ بیشتر، احتمالا پروژه بعدی‌ام خواهد بود. وجه طنز «آخرین قطره از نیمه پر لیوان» گزنده بود؛ کمدی سیاه. برای به تعادل رسیدن باید یک اثری کمدی تمام عیار کار کنم و سپس پروژه سینمایی‌ام را آغاز کنم.» 

روایتی متفاوت از انسان‌های ۳۰۰ سال بعد

۵۸۲۵۹

منبع: khabaronline-1595448

برچسب ها
نسخه اصل مطلب