عزت‌لله رمضانی‌فر، بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون، در ۷۷ سالگی بسیار پرانرژی است. او در پاسخ به این که این روزها چه می‌کند، می‌گوید: «با سریال خانگی «جزیره» مهمانِ خانه‌ها و مشغول بازی در سریال «داستان یک شهر» محمدرضا آهنج هستم که در سه اپیزود در دست تولید است. به تازگی هم مجوز تاسیس یک موسسه چند منظوره را گرفته‌ام.»
رمضانی‌فر در جواب این که «فیلم سینمایی «گاو» یکی از ماندگارترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است و اولین حضور حرفه‌ای او در عرصه سینما محسوب می‌شود، این اتفاق چگونه رخ داد؟» می‌گوید: «داریوش مهرجویی همه بازیگران فیلم را از تئاتری‌ها انتخاب کرد. یک روز به اداره تئاتر آمدند و گفتند برای نقش پسر روستایی عقب‌افتاده هنوز بازیگری را انتخاب نکرده‌ایم. زنده‌یاد جعفر والی خیلی دوست داشت این نقش را بازی کند و تست هم داده بود ولی مهرجویی قبول نکرده بود. چند بازیگر که بازی‌ام را در تئاتر دیده بودند، مرا به مهرجویی معرفی کردند و در دقیقه نود به گروه اضافه شدم.»
او ادامه می‌دهد: «فیلم «گاو» را برای اولین بار در سالن کوچک وزارت فرهنگ و هنر سابق با حضور منتقدان، ارباب جراید و بازیگران اکران کردند. نقش من خیلی بیشتر بود و بعد از اکران همه دورم جمع شدند و بازیگران اصلی قهر کردند و رفتند. فردای آن روز شنیدم بازیگران زیرآبم را زده و انتقاد کرده‌اند که رمضانی‌فر قهرمان قصه شده در صورتی که مش‌حسن نقش اصلی است. خلاصه آن‌قدر گفتند که ۲-۳ سکانس از بهترین بازی‌هایم را درآوردند.»
رمضانی‌فر می‌گوید: «اگر آدم‌های حسود نبودند، دیده می‌شدم. قبل از انقلاب سوپراستارها در مونتاژ دخالت می‌کردند و اگر بازیگر مقابل‌شان می‌درخشید، مثلاً می‌گفتند کلوزآپ‌هایش را درآورید تا خودشان دیده شوند. در فیلم «گاو» هم با من همین کار را کردند. معتقدم رمز ماندگاری یک هنرمند جلوی چشم بودن است، یعنی اگر جلوی چشم نباشی، به فراموشی سپرده می‌شوی. الان از شبکه‌های ماهواره‌ای و داخلی فیلم‌هایم پخش می‌شود و فراموش نمی‌شوم. همچنین بازی در نقش‌هایی با کارگردان‌های خوب، رمز ماندگاری بازیگر است.»