وقتی نیتین سلطان، خبرنگار بیبیسی مراتی به این روستا رفت، با واقعیت دیگری روبهرو شد. روستای لاوول بیش از پنج هزار نفر جمعیت دارد و مساحت آن نیز زیاد است. آب کافی باعث شده است که کشتزارهای نیشکر حاصلخیزی داشته باشد.
خبرنگاران بیبیسی بعد از ورود به روستا به محل شورا رفتند تا درباره وقایع اخیر پرسوجو کنند. با اینکه رسانههای هند و دیگر کشورها تنها یک هفته است که به این موضوع پرداختهاند، مردم محلی میگویند که غائله از ماه سپتامبر شروع شده بود، وقتی که دو میمون وارد این روستا شدند.
یکی از اعضای شورا میگوید «میمونها معمولا وارد روستا نمیشوند. اگر هم بیایند معمولا کاری به کسی ندارند، اما این بار ورود میمونها با اتفاقات عجیبی همراه بود». میمونها تولهسگها را برمیداشتند و با خود بالای درخت یا ساختمانهای بلند میبردند. بعضی از این تولهها هم اتفاقی پایین میافتادند و میمردند. شایعه کشتهشدن تولهسگها توسط میمونها از اینجا شروع شد. اما شایعات به اینجا ختم نشد. خیلیها میگفتند که میمونها دنبال بچهها هم کردهاند و این شایعه باعث شد مردم درِ خانههای خود را قفل کنند و پای شورا نیز به مسئله باز شد. وحشت اهالی روستا باعث شد تا اعضای شورا با جنگلبانی تماس بگیرند، اما «پاسخی دریافت نشد». راداکیشان سوناوانی، رئیس کمیته حل اختلاف روستا، میگوید «هر بار که ما این مسئله را گزارش میدادیم جنگلبانی تیمی را میفرستاد، ولی فقط نگاهی میکردند و میرفتند».
روستاییان نهایتا سراغ رسانهها رفتند و انتشار اخبار باعث شد تا جنگلبانی روز ۱۹ دسامبر تیمی را برای گرفتن میمونها روانه روستا کند. مسئول جنگلبانی منطقه به بیبیسی گفت «چون میمونها تولهسگها را میگرفتند ما هم یک تولهسگ را داخل قفس گذاشتیم و به این ترتیب میمونها را به دام انداختیم و در ادامه به جنگل بازگرداندیم».
اما طرح این خبر در رسانهها پیامدهای دیگری نیز داشت. در گزارشهای اولیه صحبت از مرگ ۱۰ تا ۱۵ تولهسگ بود اما در ادامه چند برابر شد و نهایتا به بیش از ۲۰۰ تولهسگ رسید.
۵۸۵۸