داریوش مصطفوی راست می‌گوید حسن روحانی و دولتش مثل احمدی‌نژاد ودولتش، مثل خاتمی و دولتش و اصلا مرحوم هاشمی و دولتش که بدعتبودجه دولتی را برای استقلال و پرسپولیس گذاشتند در حذف امروز اینتیم‌ها از آسیا مقصرند.
مقصرند مثل حضرات مجلس‌نشین فعلی که نام باشگاه‌های استقلال وپرسپولیس را در بودجه می‌آورند، مثل همین دولت فعلی که هنوز نقشه راهیبرای این دو تیم ندارد و مدیران منتخبش نتوانستند ۵ آیتم باشگاه‌داریحرفه‌ای را رعایت کنند تا امروز از آسیا حذف شده باشند.
اما آنچه داریوش مصطفوی صادقانه به مردم نمی‌گوید این است که چرا دوماه قبل مردم را سر کار گذاشت و گفت تائید مشروط؟ او که خوب می‌دانستاین تیم‌ها پرونده‌های مالی باز دارند و نتوانستند پول امثال خواکین وکالدرون را بدهند یا رضایت‌شان را بگیرند.
او که می‌دانست باقی برگه‌های اسناد ارسالی هم واقعی نیست، چرا بهمردم دروغ گفت؟ چرا امضای فدراسیون فوتبال ایران را بی‌اعتبار کرد و چراباعث شد پرونده ایران برای جعل سند به کمیته انضباطی برود تا جریمهشویم؟
از این بزرگوار باید پرسید شما همانی نبودید که در دهه هشتاد با مدیریتپرسپولیس فاجعه بدهی‌های پرداخت‌نشده را به بار آوردید و چالش این تیمشدید؟
شما همان مسئولی نیستید که گفتید فیفا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و فوتبالملی‌مان را بعد از جام جهانی ۲۰۰۶ تعلیق کردید؟ اشتباه فاحش شما دربرخورد با برانکو نبود که باعث غرامت میلیون دلاری‌مان به مربی کروات وکسر پاداش های جام جهانی شد؟
تمام افتخارتان این است که مدام بگویید من به هاوه لانژ فرش دادم و اوکارت زردهای کریم باقری و یک یار دیگر ایران را در مسیر جام جهانی ۹۸بخشید.
آن وقت‌ها رسانه‌ها این‌قدر گسترش نداشت و خیلی از ما هم نمی‌دانستیمفیفا در مرحله حذفی، کارت‌های زرد مراحل گروهی را می‌بخشد.
امروز اما سال‌هاست که راز این عبارت دروغ‌تان درباره دادن رشوه هم برملاشده است اما همچنان تنها افتخارتان بالیدن به همین رشوه دادن هاست!
بگذریم که مدیران وقت ورزش ایران در دهه هفتاد تنها یک حقیقت را فهمیدند. اینکه یکی مثل شما را خلع ید کنند و اینگونه تیم نفسی کشید و رفت به جامجهانی. یادتان هست که از مالزی به بعد حق نزدیک شدن به تیم ملی رانداشتید؟
آقای مصطفوی مدیران دولتی مقصرند چون نگاه ابزاری و امنیتی به ورزشدارند اما گناه بزرگترشان این است که سال‌هاست فریب امثال شما رامی‌خورند. شمایی که هر جا فوتبال ایران غرامت می‌دهد، نام‌تان چونستاره‌ای بر آسمانش می‌درخشد!
۴۱۴۱