به گزارش رویداد ایران و به نقل از خبرآنلاین، کلاب‌هاوس خبرآنلاین چهارشنبه ۲۴ آذر محل گفت‌وگو در مورد وضعیت برگزاری کنسرت‌ها پس از ۲۲ ماه تعطیلی (از اسفند ۱۳۹۸ تا آذر ۱۴۰۰) در پی شیوع کرونا در تهران و دیگر شهرهای ایران بود. در این بحث تعدادی از اهالی موسیقی و برخی دست‌اندرکاران برگزاری کنسرت‌ها؛ تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذاران، صاحبان سالن‌ها و... همراهی‌مان کردند که گزارش آن را می‌توانید اینجا بخوانید.
یکی از مهمانان این کلاب‌هاوس، منیژه حکمت، کارگردان سینما که این روزها فیلم سینمایی «بَندَربَند» را روی پرده سینما دارد، بود.
در خلاصه داستان «بَندَربَند» چنین آمده است: «یک بند کوچک موسیقی از شهرستان‌های دور جنوب ایران قصد دارند بعد از مدت‌ها در یک کافی‌شاپ در تهران وارد یک رقابت غیر رسمی شوند. مهلا به همراه سایر اعضای بَندَربند، همسرش و یکی از نزدیکترین دوستان‌شان سفر خود را از یک استان جنوبی به تهران آغاز می‌کنند، آن هم درست زمانی که همه داشته‌های خود را در سیل از دست داده‌اند…»
رضا کولَغانی، امیرحسین طاهری، مهلا موسوی و پگاه آهنگرانی گروه بازیگران «بَندَربَند» به تهیه‌کنندگی منیژه حکمت و مهشید آهنگرانی را تشکیل می‌دهند.
این مطلب را هم بخوانید:
◾️ چالش‌ها و موانع برگزاری کنسرت‌ها پس از ۲۲ ماه تعطیلی
منیژه حکمت در این کلاب‌هاس از هجومی که برای اکران فیلم‌های سینمایی دیده می‌شود انتقاد و تاکید کرد «وقتی هفته‌ای سه فیلم اکران می‌شود، فیلم‌ها دیده نمی‌شوند، همه از لحاظ مالی ضرر می‌کنند و کار خوب هم در میان هیاهو گم می‌شود.»
با خود فکر کردند پول بریزیم تا همه در خدمت ما باشند
کارگردان آثار بسیار دیده‌شده‌ای چون «زندان زنان» می‌گوید: «وقتی هفت، هشت سال پیش فکر کردند پول بریزیم؛ در سینما، در موسیقی، در تئاتر تا همه در خدمت ما باشند، ابتذال جایگزین آن بخشی شد که به هر حال در هر رشته‌ای، مرجع بود. این‌ها، این کار را دانسته انجام دادند. در همین برج میلاد، اصلا حیرت می‌کردید که این کیست و به چه حقی این همه جمعیت را اینجا کشانده است و می‌خواند؟ این ابتذال که توهینی مستقیم به مردم، توهینی مستقیم به هنر است، از کجا آمده است؟!»
می‌خواهیم با لوباجت‌ها جریان‌سازی کنیم
او با اشاره به تازه‌ترین اثرش «بَندَربَند» می‌افزاید: «در «بَندَربَند» یک بند موسیقی از یک شهرستان دور راه می‌افتند و می‌آیند که در کافه‌های تهران بخوانند شاید دیده و شناخته شوند. یک فیلم جمع‌وجور و لوباجت که سعی کردیم جریان‌ساز شود. وقتی لوباجت و تبارشناسی مالی در سینما روشن شود آن وقت خیلی چیزها روشن می‌شود و من امیدوارم در این جریان‌سازی موفق باشیم. هرچند همان‌طور که دوستان گفتند کلا به من در کل ایران ۲۲ سانس داده‌اند. خب چه کار می‌خواهیم بکنیم؟! یک فیلم چون تولیدکنندگانش ارتباطات عجیب‌وغریبی دارند، ۵ ماه است که روی پرده است و مسئولین، باری به هر جهت فقط مسئولیت را از شانه خود برمی‌دارند و می‌گذارند فیلم‌ها بیایند و بروند و در این میان گم شوند.»
فیلم‌های زیادی پشت اکران است و هفته‌ای سه فیلم اکران می‌شود و هیچ مدیریتی نمی‌کنند و باری به هر جهت، همین‌طور می‌گویند بیایید و بروید
حکمت با بیان این که «ما نه امکانات ویژه‌ای داریم و نه فرش قرمزهای عجیب‌وغریب و نمی‌خواهیم هم داشته باشیم و کاملا آگاهانه نمی‌خواهیم وارد این بازی‌ها شویم» ادامه می‌دهد: «ما ترجیح می‌دهیم حضور خود را خُردخُرد اعلام کنیم تا شاید این جزیره‌های تک‌افتاده بتوانند به هم پیوند بخورند و این‌گونه حداقل نزد خود پاسخی برای این پرسش که در شرایط موجود قرار است کدام سمت تاریخ بایستیم، داشته باشیم. این مسئله من است و سعی کرده‌ام جریان لوباجت را راه بیاندازم و اولین برآیندش «بَندَربَند» بود و سه فیلم دیگر هم هست تا بتوانم به‌خصوص برای نسل جوان مفری ایجاد کنم. می‌خواهم به جوانان بگویم نترسید. نترسید که فیلمنامه‌های خوب‌تان را هرجا می‌برید می‌گویند هفت میلیارد بیاور. این دروغ است، پولشویی است، رانت است و هزار چیز دیگر. این اگر یک روز آسیب‌شناسی یا تبارشناسی شود خیلی چیزها از آن بیرون می‌آید.»
در کثافت نمی‌غلتیم
منیژه حکمت در پایان با بیان این که «به هر حال فکر می‌کنم این در مورد همه، چه تئاتر، چه سینما، چه موسیقی و چه مطبوعات صدق می‌کند» می‌گوید: «الان بخشی از اهالی مطبوعات تبدیل به روابط‌عمومی یک‌سری آدم‌های پولدارِ عجیب‌وغریب و بی‌سوادِ مبتذل شده‌اند. من این را به صراحت می‌گویم، آدم‌هایی که تفکر مبتذل را حاکم می‌کنند در همه عرصه‌ها ورود و آن عرصه را نابود کرده‌اند. من فکر می‌کنم کسانی باید در نقاطی بایستند، کارهایی کوچک، کوچک انجام دهند، خودشان را به نمایش بگذارند و نسبت به تفکری که دارند آگاه‌سازی کنند. من خیلی خوشحال می‌شوم که جایی در کلاب‌هاوس اتاقی با موضوع تبارشناسی مالی در عرصه‌های مختلف؛ موسیقی، تئاتر، سینما و... برگزار شود و ما؛ حداقل آن بخش مستقلی که می‌داند چه می‌کند و تن نمی‌دهد از تجربه‌هایمان بگوییم. ببخشید که این گونه می‌گویم ولی ما در این کثافتی که ولو کرده‌اند نمی‌غلتیم حتی اگر ناچار به راه رفتن در آن باشیم.»
۵۸۲۵۹