جستجو
رویداد ایران > خبرها > مراحل ایمپلنت دندان و معرفی انواع کاشت دندان

مراحل ایمپلنت دندان و معرفی انواع کاشت دندان

مراحل ایمپلنت دندان و معرفی انواع کاشت دندان
مراحل ایمپلنت دندان زمان بر است و برای تکمیل به ۳ تا ۶ ماه نیاز دارد. کاشت دندان یک روش دائم برای جبران دندان از دست رفته می باشد.
با انجام مراحل ایمپلنت دندان می توان جای خالی دندان از بین رفته را پر کرد. امروزه با پیشرفت های علم دندانپزشکی امکان بهره مندی از روش های مناسبی برای کاشت دندان فراهم شده است.


در قدیم تنها راه جبران این دندان های از دست رفته استفاده از دندان مصنوعی بود. این دندان ها نیز با مشکلات زیادی در بلع همراه بودند. ضمن اینکه در بیشتر مواقع با فک همراه نمی شدند و اسباب ناراحتی فرد را فراهم می کردند.

بنابراین امروزه دندان کشیدن به معنای نابودی صد در صد دندان نیست. مراحل ایمپلنت دندان در انواع ایمپلنت تقریباً یکی هستند و تفاوت های جزئی با یکدیگر دارند.

تعریف ایمپلنت و مراحل ایمپلنت دندان

ایمپلنت به معنای کاشت دندان می باشد. این دندان ها همان پست های فلزی تعبیه شده در زیر لثه و استخوان فک می باشند. در واقع از پست های فلزی برای نشاندن دندان کمک گرفته می شود. مسلماً برای قرار دادن دندان در ایمپلنت، نیاز به بسترسازی و تهیه پایه مناسب می باشد. معمولاً جنس پایه به کار رفته در ایمپلنت دندان از نوع تیتانیوم است. توجه داشته باشید که برای طی کردن مراحل ایمپلنت دندان فشار و سختی زیادی بر لثه ها وارد می شود. پس باید لثه های سالم و محکمی داشته باشید. این موضوع در نتیجه حاصل شده از ایمپلنت نیز موثر می باشد.
بهداشت دهان و دندان برای نگه داری از لثه ها و دندان ها ضروری است و عمل ایمپلنت دندان را نیز تسهیل می کند. برای کاشت دندان باید تحت معاینه قرار بگیرید. بنابراین پزشک شما نتیجه قطعی را در این باره اعلام خواهد کرد.
در هنگام ایمپلنت دندان ریشه سازی انجام می شود. این پایه برای یک دندان متحرک یا دائم الزامی است و قرار است در دهان شما نقش یک دندان طبیعی را بازی کند. ایمپلنت جای گذاری شده باید با استخوان فک یکی شود و در واقع ریشه لازم برای تاج دندان را فراهم نماید.

مراحل کاشت دندان

مرحله اول ایمپلنت به جای گذاری پایه دندان مربوط می شود که به آن فیکسچر می گویند. این پایه درون استخوان فک تعبیه می گردد. افراد در عرض فک و استخوان آن یکی نیستند. پس این پایه ها بر مبنای فک هر فرد ساخته می شوند. زمانی که پایه لازم برای تاج دندان ساخته می شود، کار دندان پزشک به تعویق می افتد. چون برای جوش خوردن این پایه به فک حدود ۳ تا ۶ ماه زمان لازم است.
بعد از گذشت سه تا شش ماه، مرحله دوم کاشت دندان شروع می شود. به مرحله دوم پروتز گفته می شود. پروتز در نظر گرفته شده می تواند در نوع ثابت یا متحرک تعبیه شود. در این مرحله فیکسچر روکش می شود. این حالت نوع ثابت پروتز به حساب می آید.
برای پروتز نیاز به قالب گیری ایمپلنت و تست آن می باشد. این روند در ۴ جلسه قابل انجام است. برای این مرحله می توان از پروتز متحرک استفاده کرد. این پروتز به شکل فشاری بر روی فک مستقر خواهد شد و به اندازه کافی محکم است.
در مراحل انجام ایمپلنت دندان نیاز به جراحی دارید. این جراحی ها بنا به نظر پزشک می تواند در انواع مختلف تک مرحله ای، دو مرحله ای و سه مرحله ای انجام شود.

جراحی تک مرحله ای

این جراحی یک مرحله ای است و در این وضعیت روی ایمپلنت به کار رفته پوشش داده نمی شود. در پیرامون ایمپلنت به کار رفته یک حلقه موجود است که این حلقه پس از اتصال ایمپلنت به استخوان از لثه بیرون زده می شود. بعد از این مرحله باید یک میله به ایمپلنت متصل گردد. این کار برای مستقر کردن تاج روی ایمپلنت انجام می شود.

جراحی دو مرحله‌ای

در این شیوه جراحی نیز پایه کاشت دندان در داخل استخوان فک جای گذاری و از طریق لثه پوشش داده می شود. در این شیوه دیگر ایمپلنت به کار رفته در دندان نمایان نیست. ضمن اینکه هیچ نوع فشاری بر روی ایمپلنت به کار رفته عارض نمی شود.
برای بهبود ایمپلنت در قسمت فک بالا به سه ماه و در قسمت فک پایین به دو ماه نیاز دارید. با طی شدن این مدت، نوبت باز کردن لثه می رسد. در مرحله بعد برای دیدن ایمپلنت، قسمت بالایی آن به کنار رانده می شود. در نهایت یک قطعه پیچ مانند به شکل غیر موقت بر روی آن مستقر می شود.
بعد از گذشت ۲ هفته، حالا نوبت قالب گیری ایمپلنت دندان رسیده و این مرحله برای تهیه تاج دندان انجام خواهد گرفت. تا اتمام این مرحله می توان از پروتز غیر دائمی بهره مند شد.
البته پروتز غیر دائم باید شب هنگام از دهان بیرون آورده شود. از امتیازهای این نوع جراحی باید به این موضوع اشاره کرد که ایمپلنت دندان نمایان نیست و در پوشش لثه ای قرار دارد.

جراحی سه مرحله ای

شایع ترین نوع جراحی در ایمپلنت دندان می باشد. ایمپلنت در لثه قرار گرفته و برای جوش خوردن آن حدود ۲ تا ۳ ماه انتظار ضروری است. بعد از طی شدن این زمان، مقداری از لثه حذف شده و قسمت فوقانی ایمپلنت نیز برای قرار گیری تاج آماده می شود.
آن گاه یک میله موسوم به اباتمنت، به ایمپلنت متصل خواهد شد. این میله خارج از لثه قرار می گیرد. اباتمنت ها در آزمایشگاه های دندان پزشکی تولید می شوند و یا از قبل تهیه شده اند. با بهبود لثه، دندان پزشک نظر خود را درباره جوش خوردن استخوان فک و ایمپلنت اعلام می کند. حالا باید دندان مصنوعی جای گذاری شود. در طی مراحل ایمپلنت دندان(جوش خوردن فک و ایمپلنت) باید از فشار آوردن به دندان یا خوردن خوراک سفت و محکم خودداری کرد.

ممنوعیت های انجام ایمپلنت

    افراد دارای دیابت کنترل نشده
  • افرادی که در معرض پرتودرمانی درناحیه گردن و سر هستند.
  •  افراد دارای بیماری خود ایمنی یا کسانی که به دلیل مصرف دارو شرایط این بیماری ها را دارا می باشند. 
  • افراد سیگاری

عوارض ایمپلنت دندان

ایمپلنت مزیت های زیادی را به همراه دارد اما ممکن است در روزهای اول با شل شدن یا التهاب و درد همراه باشد. اگر پس از چند روز این نشانه ها برطرف نشد، به دندان پزشک مراجعه کنید.
از عوارض دائمی ایمپلنت دندان، خوردگی نوک دندان های جای گذاری شده به اندازه یک تا دو میلیمتر می باشد. این در حالی است که روکش در همان وضعیت قبلی باقی می ماند. این عارضه بعد از ۱۵ سال رخ می دهد و شما را وادار به ترمیم خواهد کرد. این موضوع در ایمپلنت دندان رایج بوده و جزء مراحل مراقبتی و ترمیمی آن محسوب می شود.

انواع ایمپلنت

ایمپلنت ها در انواع مختلفی طبقه بندی می شوند. این طبقه بندی بر مبنای ۵ ویژگی انجام می گیرد که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد. 
    مواد به کار رفته
  • ساختار و شکل ایمپلنت
  • فرآیند و نحوه اتصال
  • ساختار میکروسکوپیک بدنه

ساختار ایمپلنت

برای ساختار ایمپلنت می توان به ایمپلنت subperiosteal، ایمپلنت های intramucosal و … اشاره کرد.

Endosteal implant:این نوع ایمپلنت ها در جنس پلیمری، سرامیکی و فلزی تهیه شده و در اشکالی چون تیغه، پین و پیچ دیده می شوند. مرسوم ترین روش به کار رفته در ایمپلنت دندانها می باشد.


ایمپلنت راموس: دارای شکل نعل اسبی و از جنس تیتانیوم می باشد. این ایمپلنت بر روی بافت لثه جای می گیرد. در قسمت ریشه بسیار شبیه به دندان های طبیعی عمل می کند. به گونه ای که ایمپلنت های آن با ضخامت نازک و شکل تیغه ای با صفحات فلزی بلند عرضه و در استخوان فک جای می گیرد.

ایمپلنت subperiosteal: از فلز سبک تهیه شده اند و در زیر استخوان فک مدفون می شوند. این ایمپلنت برای افرادی که از نظر شکل فک محدود هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.

ایمپلنت transosteal:زمانی که فرد استخوان آرواره در حد لازم ندارد، بهتر است از ایمپلنت transosteal بهره مند شود.

ایمپلنت intramucosal: شکلی شبیه به قارچ دارند و در جنس تیتانیوم تولید می شوند. این ایمپلنت ها برای ثابت کردن دندان های فک بالا مورد توجه قرار می گیرند و در دو ردیف به کار گرفته می شوند. آن گاه denture بر روی ایمپلنت مستقر خواهد شد.

نحوه اتصال در ایمپلنت

این مکانیزم به دو نوع بازسازی فیبر و بازسازی استخوان تقسیم می شوند.

بازسازی استخوان

فرآیند بهبود استخوان بعد از جای گذاری ایمپلنت در استخوان انجام می شود. یعنی فک و ایمپلنت در هم ادغام می گردند. در یک دندان آغاز می شود و برای کلیه دندان های فک بالا و پایین کارساز است.

بازسازی فیبر یا Fibrointegration

در این مکانیسم، اباتمنت(میله فلزی) بدون واسطه بر روی ایمپلنت واقع می شود و یک رابطه بین بافت نرم و ایمپلنت حاصل می گردد.

ساختار میکروسکوپیک بدنه

ایمپلنت ها در این گروه به ایمپلنت سیلندر، hallow، نخ، سوراخ دار، ایمپلنت به، فلات و جامد تقسیم می شوند.

    ایمپلنت سیلندر: دارای شکل ظاهری شبیه به سیلندر است و سطح کمی دارد. این روش ایمپلنت برای بازسازی دندان های تک به کار می رود.
  • ایمپلنت رشته ای: زمانی که بخواهیم سطح بیشتری از ایمپلنت را در اختیار داشته باشیم، از این روش استفاده می کنیم.
    ایمپلنت های دندان فلات: از نظر شکلی شبیه به فلات می باشند. امکان تطبیق پذیری آن ها در مراحل ایمپلنت دندان بسیار بالاست و به راحتی منطبق می شوند. این منطبق شدن امکان جوش خوردن بین ایمپلنت و استخوان فک را فراهم می کند.
  • ایمپلنت سوراخ دار: این نوع ایمپلنت برای سوراخ دار شدن به ترکیبی از استات سلولوز متوسل شده و با صفحه فلزی سوراخ شده حمایت می گردند.
  • ایمپلنت های دندانی جامد: در استخوان یک برش دایره ای به وجود می آورد.
  • ایمپلنت های هالوول دندان: این نوع ایمپلنت ها در نواحی اطراف ایمپلنت ها به شکل سوراخ هایی دیده می شوند.

سطح ایمپلنت

این سطوح می توانند در انواع مختلف بافت دار، صاف و برش داده گروه بندی گردند.

    ایمپلنت سطح صاف:این نوع ایمپلنت ها بروز پلاک میکروبی را در مراحل ایمپلنت دندان و بعد از آن کاهش می دهند. این موضوع از سطح صاف آن ها ناشی می شود. توجه داشته باشید که بروز چنین میکروبی می تواند از عوارض ایمپلنت دندان باشد.
  • ایمپلنت با سطح برش خورده: در سطح این ایمپلنت ها برش هایی داده می شود. این برش ها به دلیل بهره مندی از استخوان فک به وجود می آیند.

    ایمپلنت ها با سطح بافت دار: در نمونه ایمپلنت ها با سطح بافت دار هدف ایجاد زبری بر روی سطح ایمپلنت است. این زبری اتصال و جوش خوردن بین ایمپلنت و استخوان فک را سریعاً فراهم خواهد کرد.
  • ایمپلنت با سطح پوششی: برای پوشش ایمپلنت از ساختار ناموزون و بی نظم در ایمپلنت دندان استفاده می شود. این پوشش ها در نوع هیدروکسی آپاتیت و تیتانیوم تولید می گردند.

مواد به کار رفته در ایمپلنت دندانها

برای ایمپلنت کردن دندان از مواد مختلف استفاده می شود. این مواد در ترکیباتی چون کربن، پلیمر، فلز و سرامیک تهیه می شوند.

  1. ایمپلنت فلزی: نمونه فلزی ایمپلنت از کبلات یا تیتانیوم و فولاد ضد زنگ تهیه می شود.
  2. ایمپلنت ترکیبی کربن: این نوع ایمپلنت از فولاد ضد زنگ و کربنی تهیه شده است.
  3. ایمپلنت سرامیک: در این نوع ایمپلنت از مواد سرامیکی مانند اسپری پلاسما کمک گرفته شده و این مواد برای به وجود آوردن سطحی فعال از نظر زیستی در نظر گرفته می شوند.

بررسی مراحل قالب گیری ایمپلنت

در این روش بعد از قرار گرفتن پایه داخل استخوان و جوش خوردن آن به اباتمنت مرحله روکش و قالب گیری شروع خواهد شد و دکتر بعد از چک کردن وضعیت ایمپلنت تان قالب گیری انجام می دهد که بهتر است برای انجام اینکار به متخصص پروتز های دندانی مراجعه نمایید و بعد از قالب گیری، قالب ها به لابراتور ارسال خواهند شد و روکش های شما ساخته می شوند که روکش  ها می توانند از مدل ها و جنس های مختلفی باشند  و بعد از ساخته شدن به دندان پزشک ارسال شده و روی ایمپلنت شما گذاشته خواهد شد.

پس از کشیدن دندان چه مدت بعد آن می توان ایمپلنت انجام داد؟

بسته به نوع ایمپلنت، وضعیت دهان و استخوان ها متفاوت است و در صورت داشتن عفونت دندان دکتر ابتدا برای تان آنتی بیوتیک تجویز کرده سپس به منظور برطرف شدن عفونت مدت زمانی را مشخص می کند اما در صورت فوری بودن ایمپلنت با بررسی دکتر مدت زمان کمی پس از کشیدن دندان می توانید اقدام به گذاشتن ایمپلنت کنید.

مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت

۱. پس از عمل می توانید به خانه برگردید و در صورتی داشتن بیهوشی عمومی برای رفتن به منزل یه یک همراه نیاز دارید و به مدت بیست و چهار است بهتر است یک همراه کنارتان باشد تا از شما مراقبت نماید.

۲. پس از انجام  مراحل ایمپلنت دندان به مدت چند روزی استراحت کرده و از غذاهای نرم استفاده کنید  و تا زمانی که بی حسی کاملا از بین نرفته است از غذا ها و نوشیدنی های داغ استفاده نکنید زیرا امکان دارد خودتان را بسوزانید.

۳. پس از انجام ایمپلنت با بی حسی موضعی به منظور از بین رفتن اثر بی حسی به چند ساعت زمان نیاز است و امکان دارد به منظور برطرف شدن اثر ناراحتی ناشی از آن به مسکن احتیاج داشته باشید.

۴. دهان تان را مانند همیشه با نخ دندان و مسواک تمیز کنید و امکان دارد برای تمیز کردن راحت تر به مسواک های ویژه نیاز داشته باشید.

برچسب ها
نسخه اصل مطلب