باید نگران پرسپولیس بود؟
رقابت‌های هفته نهم لیگ برتر ایران در شرایطی به پایان رسید که به غیر از پرسپولیس، سایر تیم‌های مدعی با دست پر از زمین مسابقه خارج شدند؛ سپاهان، استقلال و گل‌گهر برابر رقبا به برتری رسیده و فقط پرسپولیس بود که در میان بهت هواداران برابر یکی از سه تیم قعرنشین جدول، یعنی هوادار، ۲-۲ مساوی کرد و امتیاز از دست داد. شاگردان یحیی گل‌محمدی در شرایطی دو امتیاز ارزشمند از دست دادند که آن‌ها چند روز قبل در دربی هم برابر استقلال مساوی کرده بودند و دو امتیاز دیگر هم در دیدار با رقیب سنتی جا گذاشتند.
حالا حاصل کار شده آنکه مدافع عنوان قهرمانی بعد از ۹ هفته، چهار برد، چهار تساوی و یک شکست دارد و فعلا با ۱۶ امتیاز در رده ششم جدول رده‌بندی ایستاده است. اگر قرار بر حفظ قاعده کلی در لیگ برتر ایران باشد، پرسپولیس فعلا از میانگین دو امتیاز به ازای هر بازی، برای رسیدن به عنوان قهرمانی، عقب‌تر است؛ ولی خبر خوب برای آن‌ها اینکه فاصله‌شان با صدر جدول چندان زیاد نیست و فقط سه امتیاز با تیم گل‌گهر، پیشتاز این روز‌های لیگ برتر فاصله دارند. نوسان رقبا از‌جمله سپاهان و استقلال هم باعث شد تا پرسپولیسی‌ها این روز‌ها چندان نگران نباشد. استقلال همین هفته، بعد از سریال تساوی‌های متوالی، بالاخره برنده از زمین خارج شد و سپاهان هم شوک شکست هفته قبل را به دست فراموشی سپرد.
برخلاف پرسپولیس که در دو هفته اخیر وضعیت ثابتی داشت و برد‌های متوالی به دست می‌آورد، حالا رقبا هستند که لبخند به لب دارند و پرسپولیسی‌ها تا حدودی نگران شده‌اند. با این حال مسئله اصلی اینجاست که با توجه به نتایجی که پرسپولیس تا به اینجای رقابت‌ها به دست آورده، آیا باید نگران این تیم بود؟ سؤال بهتری که در این بین می‌شود پرسید، این است که با همین نتایج، آیا پرسپولیس شانسی برای رسیدن به قهرمانی دارد؟ پیش از پاسخ به این مسئله ابتدا بهتر است موضوعی که «فوتبال ۳۶۰» به آن اشاره کرده، به طور خلاصه مطرح شود؛ در این گزارش میزان امتیازات پرسپولیس در فصولی که قهرمان شده، تا پایان هفته نهم، ذکر شده است.
در واقع عملکرد این تیم از قهرمانی‌اش با علی پروین گرفته تا فصل پیش که توسط همین گل‌محمدی رقم خورد، مطرح شده و این‌طور آمده است که علی پروین در اولین دوره از رقابت‌های لیگ برتر هدایت پرسپولیس را برعهده داشت و این تیم در پایان هفته نهم مانند این فصل ۱۶ امتیاز داشتند و پشت سر ذوب‌آهن در رده دوم جدول رده‌بندی قرار گرفته بودند. پرسپولیس در پایان لیگ ۱۴تیمی آن فصل، با برتری خانگی مقابل فجر سپاسی و شکست خارج از خانه استقلال در انزلی در نهایت توانست به قهرمانی برسد. افشین قطبی در لیگ هفتم هدایت پرسپولیس را برعهده داشت.
سرخ‌پوشان در آن فصل همراه با قطبی بهترین عملکرد خود در تاریخ لیگ برتر را در پایان هفته نهم داشتند و با ۲۱ امتیاز صدرنشین لیگ هم بودند. پرسپولیس آن فصل را با برتری در بازی هفته آخر مقابل سپاهان که با گل سپهر حیدری در وقت‌های اضافه به دست آمد، به دومین قهرمانی در لیگ برتر رسید. برانکو ایوانکوویچ اولین قهرمانی خود همراه با پرسپولیس را در لیگ شانزدهم کسب کرد. پرسپولیس همراه با برانکو در پایان هفته نهم، ۱۹ امتیاز داشت و صدرنشین بود. پرسپولیس آن فصل سه هفته مانده به پایان بازی‌ها، اولین قهرمانی خود همراه با برانکو و سومین قهرمانی در لیگ برتر را جشن گرفت. سرخ‌پوشان فصل بعد هم همراه با برانکو در پایان هفته نهم با ۲۰ امتیاز صدرنشین بودند و در پایان فصل به قهرمانی دوم خود با مرد کروات رسیدند. پرسپولیسی‌ها در سومین فصل قهرمانی خود همراه با برانکو در لیگ برتر تا پایان هفته نهم، ۱۹ امتیاز داشتند و بعد از پدیده ۲۰ امتیازی و سپاهان ۱۹ امتیازی که تفاضل گل بهتری نسبت به این تیم داشت، در رده سوم جدول رده‌بندی قرار داشتند. سرخ‌پوشان در نهایت آن فصل در قهرمانی‌های خود همراه با برانکو در لیگ برتر هت‌تریک کردند.
برانکو بعد از آن قهرمانی و پشت سر گذاشتن روز‌های طلایی همراه با پرسپولیس، در نهایت از این تیم جدا شد. لیگ نوزدهم را پرسپولیسی‌ها با گابریل کالدرون آرژانتینی آغاز کردند و با یحیی گل‌محمدی به پایان رساندند. آن‌ها در آن فصل بدترین عملکرد خود در فصل‌های قهرمانی را تا پایان هفته نهم داشتند؛ پرسپولیس در پایان هفته نهم، با ۱۶ امتیاز بعد از پدیده، سپاهان و تراکتور در رده چهارم جدول رده‌بندی ایستاده بود.
کالدرون در تعطیلات زمستانی از پرسپولیس جدا شد و یحیی گل‌محمدی جانشین او شد و سرخ‌پوشان همراه با یحیی در قهرمانی‌های خود در لیگ برتر پوکر کردند. فصل گذشته بازی‌های تیم‌ها به صورت نامرتب در مقاطعی برگزار شد. در زمانی که تمام تیم‌ها ۹ بازی انجام داده بودند، پرسپولیس کمتر از این فصل امتیاز کسب کرده بود و با ۱۵ امتیاز بعد از استقلال ۱۶ امتیازی در رده دوم جدول رده‌بندی قرار داشت. پرسپولیسی‌ها در نهایت فصل را با قهرمانی در لیگ برتر به پایان رساندند.
با اشاره به همین موضوع می‌شود به این نتیجه رسید که در فصل‌های قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر، فقط یک فصل بوده که این تیم کمتر از این فصل امتیاز کسب کرده بود و در نهایت توانست قهرمان لیگ شود. آن‌ها در لیگ‌های اول و نوزدهم به اندازه این فصل امتیاز کسب کرده بودند و در نهایت قهرمان شدند. شاید مواردی که در بالا عنوان شد دلگرمی‌ای برای هواداران پرسپولیس باشد و امتیازات این تیم تا این مقطع زمانی چندان نگران‌کننده به نظر نرسد؛ ولی مشکل اینجاست که پرسپولیس در مقایسه با فصول گذشته که خط دفاعی و دروازه‌اش نقطه قوت محسوب می‌شد، در این فصل مشخصا در این زمینه افت کرده و نشانی از تیم منسجم فصول قبل ندارد. دیگر نکته‌ای که با توجه به همین گزارش باید به آن پرداخت، این است که پرسپولیس هرگز در فصولی که با این امتیازات به قهرمانی رسیده، در هفته نهم، در رده ششم جدول رده‌بندی قرار نداشته و به غیر از یک مورد، نهایتا باید با یک تیم در بالای جدول رقابت می‌کرده است. شاید این دو نکته موضوعاتی باشد که اندکی هواداران پرسپولیس را پریشان‌خاطر کند.