مددجویان آسیب‌دیده، ناموس بهزیستی هستند
مشهد پایگاه خبری رویداد ایران-خانه امن، مركزي براي نگهداري موقت و توانمندسازي زنان خشونت‌ديده است كه توسط سازمان بهزيستي تأسيس و اداره مي‌شود.
اين مركز كه در مشهد واقع شده در حال حاضر پذيراي 25 زن خشونت ديده است.
مدير كل بهزيستي در بازديد از اين مركز گفت: مددجويان مراكز آسيب‌ديدگان اجتماعي، ناموس بهزيستي هستند و بايد مثل ناموس خودمان از آنها مراقبت و محافظت كنيم.
مسعود فيروزي با بيان اينكه اين عزيزان، امانت‌هاي حاكميت نزد بهزيستي هستند گفت: بايد شرايطي فراهم كنيم كه آنها به توانمندي برسند و نيازهاي عاطفي، فرهنگي، انساني و اجتماعي‌شان تا حد امكانات و مقدوراتي كه داريم برآورده شود.
وي با انتقاد از نگاهي كه در گذشته در خصوص اين گروه وجود داشته گفت: بعضي‌ها فكر مي‌كردند كه اين افراد مخل نظم جامعه، زائد و منشأ مشكلات و بدبختي‌هاي جامعه هستند.
فيروزي گفت: نگاه بهزيستي اين است كه اينها آسيب‌ديده و رنج‌كشيده از يك محيط پر آسيب هستند و بر خلاف نظر قديمي، اينها از جامعه طلبكار هستند و بايد پاسخ مطالبات خود را از جامعه و مسؤولين بگيرند زیرا زخم ناهنجاری های اجتماعی، آنها را مجروح ساخته است.
وي ادامه داد: بنا بر اين ما به آنها بدهكار هستيم و بايد دين خود را نسبت به آسيب‌ديدگان با خدمات خوب، دقيق، كارشناسي و انساني ادا كنيم.
وي با قدرداني از زحمات كارشناسان و پرسنل مراكز توانمندسازي آسيب‌ديدگان اجتماعي گفت: كاركناني كه دلسوزانه و مسؤولانه تلاش مي‌كنند بايد مورد تقدير قرار گيرند و افرادي كه سطح كاري خوبي ندارند بايد توبيخ شوند و ما از هيچ خطا و بدرفتاري با مددجويان گذشت نمي‌كنيم چون آنها عائله و ناموس بهزيستي هستند و ما بايد مثل خانواده و عائله‌ي خودمان با آنها تعامل و رفتار داشته باشيم.
فيروزي با تأكيد بر اينكه در سال جاري ميلياردها تومان صرف بهسازي ساختار امنيتي، ايمني و عمراني مراكز آسيب‌ها شده است گفت: البته كار در اين مراكز شرايط بسيار ويژه‌اي دارد و نيروهاي كارشناسي و تخصصي بيشتري لازم است كه اميدواريم شرايط به گونه‌اي پيش برود كه سطوح تصميم‌گيري كشور، اعتبارات لازم براي بكارگيري نيروهاي بيشتر و تخصصي‌تر را امكان‌پذير سازند.
مدير كل بهزيستي تصريح كرد: ما در هيچ‌كدام از مراكز آسيب‌ديدگان نبايد مددجوياني داشته باشيم كه مدت زيادي بدون پيگيري وضعيت و تغيير در شرايط، پيش ما بمانند و در مراكز رسوب كنند بلكه بايد با پيگيري‌هاي حقوقي، مددكاري، قضايي و خانوادگي، هر طور هست آنها را به ترخيص، بازگشت به خانواده، بازگشت به جامعه و استقلال برسانيم تا شرايط زندگي اجتماعي عادي را بدست آورند.