تکرار اقدام عجیب فدراسیون والیبال؛ آرمان یا فشار روانی؟
فدراسیون والیبال بدون توجه به تجربه تلخ لیگ ملتها و المپیک، بار دیگر اقدام به اعلام آرمانهای جدید برای والیبال ایران کرده است.
در چند سال گذشته فدراسیون والیبال اقدام به تهیه آرمانهایی برای تیم ملی والیبال کرده است. این آرمانها آنقدر بلندپروازانه است که میتوان رسیدن به آنها را غییرممکن دانست؛ هر چند میتواند برنامهریزیهایی که برای تیم ملی والیبال میشود را گستردهتر و مفصلتر کند؛ اما مشکل از جایی آغاز شد که فدراسیون والیبال این آرمانها را رسانهای کرد.
در همین چند روز که از رونمایی از آرمانهای جدید والیبال ایران میگذرد هجمههای زیادی به آن وارد شده است. در چنین شرایطی کاملا مشخص است که لزومی به انتشار آرمانها و رسانهای شدن آن وجود نداشت. این آرمانها باید برای کادر فنی تیم ملی ترسیم میشد تا آنها بر اساس آن برنامههای خود را تنظیم کنند.
در شرایطی که تیم ملی والیبال پوستاندازی کرده و بازیکنان جوان، اما آیندهداری به تیم ملی راه پیدا کردهاند باید به دنبال راهکاری بود که توقعات از این تیم منطقی باشد؛ نه اینکه باعث شود انتظارات مردم از ملیپوشان والیبال ایران آنقدر بالا برود که پس از هر شکستی کلمه «ناکام» را برای تیم ملی در نظر گرفت.
تیم ملی والیبال ایران به هیچ وجه جزو ۴ تیم برتر دنیا نیست و اگر بتواند از همه ظرفیتهای خود استفاده کند صعود به جمع ۸ برتر رقابتهای قهرمانی جهان برای این تیم موفقیت محسوب میشود. اینکه تیم ملی والیبال ایران برای دفعات محدودی مقابل تیمهایی همچون برزیل، فرانسه، ایتالیا، لهستان و سایر تیمهای قدرتمند جهان به پیروزی رسیده دلیلی بر قدرت بیشتر والیبال ایران نسبت به این تیمها نیست؛ چرا که تیم ملی چندین برابر این پیروزیها، سابقه شکست مقابل آنها را دارد. پس نباید به صرف این پیروزیها چنین تصویری به وجود بیاید که والیبال ایران قدرتمندتر از تیمهای قدر و باسابقه والیبال دنیا است.
در این میان برخی از مربیان که نه در رده ملی و نه در رده باشگاهی عملکرد قابل قبولی نداشتند اعلام آرمان توسط فدراسیون والیبال را بهانهای برای انتقاد از تیم ملی کردهاند. این انتقادها در شرایطی انجام میشود که تیم ملی در مسیر پوستاندازی قرار دارد و امکان کسب هر نتیجهای وجود دارد؛ با این حال این تیم توانست در رقابتهای قهرمانی آسیا به مقام قهرمانی برسد.
حالا و پس از چند روز از اقدام فدراسیون والیبال در اعلام آرمانهای جدید والیبال ایران، باید روشنگریهایی صورت بگیرد تا از این طریق هم توقعات بیهوده از تیم ملی والیبال ایجاد نشود و هم اجازه سوءاستفاده از برخی مربیان جا مانده گرفته شود.
در همین چند روز که از رونمایی از آرمانهای جدید والیبال ایران میگذرد هجمههای زیادی به آن وارد شده است. در چنین شرایطی کاملا مشخص است که لزومی به انتشار آرمانها و رسانهای شدن آن وجود نداشت. این آرمانها باید برای کادر فنی تیم ملی ترسیم میشد تا آنها بر اساس آن برنامههای خود را تنظیم کنند.
در شرایطی که تیم ملی والیبال پوستاندازی کرده و بازیکنان جوان، اما آیندهداری به تیم ملی راه پیدا کردهاند باید به دنبال راهکاری بود که توقعات از این تیم منطقی باشد؛ نه اینکه باعث شود انتظارات مردم از ملیپوشان والیبال ایران آنقدر بالا برود که پس از هر شکستی کلمه «ناکام» را برای تیم ملی در نظر گرفت.
تیم ملی والیبال ایران به هیچ وجه جزو ۴ تیم برتر دنیا نیست و اگر بتواند از همه ظرفیتهای خود استفاده کند صعود به جمع ۸ برتر رقابتهای قهرمانی جهان برای این تیم موفقیت محسوب میشود. اینکه تیم ملی والیبال ایران برای دفعات محدودی مقابل تیمهایی همچون برزیل، فرانسه، ایتالیا، لهستان و سایر تیمهای قدرتمند جهان به پیروزی رسیده دلیلی بر قدرت بیشتر والیبال ایران نسبت به این تیمها نیست؛ چرا که تیم ملی چندین برابر این پیروزیها، سابقه شکست مقابل آنها را دارد. پس نباید به صرف این پیروزیها چنین تصویری به وجود بیاید که والیبال ایران قدرتمندتر از تیمهای قدر و باسابقه والیبال دنیا است.
در این میان برخی از مربیان که نه در رده ملی و نه در رده باشگاهی عملکرد قابل قبولی نداشتند اعلام آرمان توسط فدراسیون والیبال را بهانهای برای انتقاد از تیم ملی کردهاند. این انتقادها در شرایطی انجام میشود که تیم ملی در مسیر پوستاندازی قرار دارد و امکان کسب هر نتیجهای وجود دارد؛ با این حال این تیم توانست در رقابتهای قهرمانی آسیا به مقام قهرمانی برسد.
حالا و پس از چند روز از اقدام فدراسیون والیبال در اعلام آرمانهای جدید والیبال ایران، باید روشنگریهایی صورت بگیرد تا از این طریق هم توقعات بیهوده از تیم ملی والیبال ایجاد نشود و هم اجازه سوءاستفاده از برخی مربیان جا مانده گرفته شود.