از زمان شیوع بیماری کرونا در کشور، به دلایل مختلف از جمله تحریم‌های دارویی، سیاست‌های تخصیص ارز و سوءمدیریت‌ها، شاهد کمبود مقطعی داروهای مورد نیاز بیماران بوده‌ایم؛ حالا گشت و گذاری در سطح داروخانه‌های تهران از کمبود سرمهای مورد استفاده برای درمان بیماران کرونایی حکایت دارد. یکی از مخاطبان تسنیم نیز می‌گوید: "پدر و مادرم به کرونا مبتلا شده‌اند و به چند داروخانه برای خرید سرم "نرمال سالین" سر زده‌ام اما گفتند سرم نداریم و از طریق یکی از آشنایان توانستیم آن را تهیه کنیم."
دکتر محمدرضا دری دبیر انجمن داروسازان تهران ضمن تأیید خبر کمبود سرمهای تزریقی به تسنیم گفت: در حال حاضر و در پیک جدید بیماری کرونا که روزانه حدود 40 هزار نفر به بیماری کرونا مبتلا می‌شوند، کمبود مقطعی برخی داروها به دلیل افزایش نیاز بیماران رخ می‌دهد.
وی افزود: پیش از هجمه سنگین بیماری کرونا، میزان تولید به اندازه نیاز بود و در حال حاضر به دلیل افزایش نیاز بیماران به داروها در پی ابتلا به کرونا، کمبود رخ داده است؛ درواقع عرضه دارو مختل نشده اما به دلیل افزایش تقاضا، میزان عرضه داروها با تقاضای بیماران همخوانی ندارد.
دری ادامه داد: نبودن قانون عرضه و تقاضا، منجر به برهم خوردن تعادل میان عرضه و تقاضا شده و سرم و بسیاری از داروهای کرونا مانند رسیژن، فاویپیراویر و ... دچار کمبود شده‌اند. در مورد سرمهای تزریقی می‌توان گفت که تقریباً صد درصد این سرم‌ها تولید داخل هستند؛ البته افزایش ظرفیت تولید کار آسانی نیست و به دلیل تحریم‌ها واردات برخی مواد اولیه موجود در داروها، دچار مشکل شده است.
دبیر انجمن داروسازان تهران در پاسخ به این سؤال که کمبودهای دارویی چگونه باید مدیریت شود، تصریح کرد: مدیریت کافی و آینده‌نگری در زمینه تولید و واردات داروها، خصوصاً در شرایط کرونا که شاهد موج‌های پیاپی هستیم، امری ضروری است و باید میزان کافی از داروهای تولید و وارد شده در انبارها موجود باشد تا در شرایط بحرانی مانند الان، بتوان کمبود داروها و نظام توزیع و عرضه را مدیریت کرد.
وی ضمن ابراز امیدواری نسبت به مرتفع شدن کمبود برخی داروها، خاطرنشان کرد: باید انبارهایی برای زمان بحران داشته باشیم تا در روزهای کرونا، بیماران نسبت به کمبود داروها نگرانی نداشته باشند.
دبیر انجمن داروسازان تهران درباره افزایش قیمت داروهای مخصوص کرونا نیز گفت: تخصیص ارز 4200 تومانی به تولید داخل و بدنه صنعت داروسازی آسیب می‌زند و منجر به قاچاق دارو به کشورهای همسایه می‌شود؛ تصمیم گرفته شده است که بسیاری از داروها از فهرست تخصیص ارز دولتی خارج شوند و از ارزهای واقعی برای واردات و تولید دارو استفاده شود و با افزایش پوشش بیمه‌ای، این یارانه از سوی سازمان‌های بیمه‌گر به دست مصرف کننده واقعی برسد. سیاست کلان برای نجات صنعت دارو در ایران، عدم تخصیص ارز 4200 تومانی به داروهاست که کمک بزرگی به بخش صنعت و توزیع و مصرف خواهد کرد.
