احیاء فرش دستباف تویسرکان، مرگ تدریجی یک رویا؟!

خوشبختانه در حوزه بهره‌وری از محصول چند منظوره گردو در تویسرکان به‌عنوان پایتخت گردوی ایران، طرح ایجاد نهالستان و باغ مادری گردو و طرح اصلاح باغات گردوی تویسرکان به ثمر نشست تا گام‌های مؤثر و اثربخشی در این بخش برداشته شود. 
در حوزه صنایع مبل و منبت نیز شاهد برگزاری جشنواره صنایع مبل و منبت روستای اشترمل، اختصاص نشان جغرافیایی مبل و منبت و شهر ملی منبت گلریز به تویسرکان و دهکده ملی منبت به روستای اشترمل این شهرستان بودیم.
تسهیلات ارزان قیمت قابل توجهی از محل وام‌های اشتغالزای دولتی به فعالان بخش مبل و منبت شهرستان تویسرکان پرداخت شد و تلاش‌هایی برای حرکت به‌سمت برندسازی و چرخه کامل تولیدات این بخش صورت گرفت، با این حال با وجود استقبال و حمایت مسئولان، هنوز شاهد ایجاد فروشگاه‌ها و نمایشگاه‌های بزرگ و دائمی صنایع مبل‌و منبت در شهرستان نیستیم وگردش مالی در این حوزه به میزان مطلوب و دلخواه نرسیده است.
در این میان اما آنچه این روزها کمتر از آن سخن به میان می‌آید، طرح احیا فرش اصیل و دستباف تویسرکان است که در سال‌های اخیر همراه با گردو و صنایع مبل و منبت در صدر عناوین جشنواره ملی تویسرکان جای داشت اما رفته‌رفته حتی سخنان انگیزشی و رسانه‌ای نیز در این زمینه کم شد!
اکنون نه تنها شاهد احیا فرش دست باف تویسرکان نیستیم بلکه مسئولان شهرستان گاهی به ارائه آمار کلی مانند وجود بیش از چهار هزار و ۵۰۰ بافنده فرش در شهرستان تویسرکان بسنده می‌کنند اما نمی‌گویند این ظرفیت ارزشمند و اثرگذار چه آورده و منافع مالی و اقتصادی در راستای بهبود فضای کسب و کار در شهرستان تویسرکان دارد؟
امروز این سوأل در اذهان عمومی شکل گرفته که ماجرای احیای تولیدات فرش دستباف تویسرکان در چند سال اخیر چه زخمی از مشکلات حوزه اقتصاد و اشتغال شهرستان را التیام بخشیده است؟
به‌راستی آیا ظرفیت احیا فرش دستباف از تویسرکان باربربسته و از دست رفته و یا مسئولان و فعالان و دست اندرکاران این حوزه در شهرستان تویسرکان نتوانسته‌اند در اجرایی کردن شعارها و برنامه‌های خود در این زمینه موفق و اثرگذار عمل کنند؟
در گذشته‌ای نه چندان دور، تولید فرش‌های دستباف در روستاها و نقاط مختلف شهرستان تویسرکان از رونق بالایی برخوردار بوده و یکی از راه‌های امرار معاش برخی از مردم این شهرستان به حساب می‌آمد اما اکنون فرش تویسرکان در دوره رکود و ایستایی تولید قرار گرفته است.
در شرایطی که شهرستان تویسرکان به بهبود فضای کسب‌و کار و ایجاد فرصت‌های متنوع شغلی نیاز مُبرم دارد نباید به راحتی از کنار این ظرفیت اثرگذار تولیدی گذشت و آن را به حال خود رها کرد.
اکنون کارشناسان و صاحب نظران حوزه تأمین مواد اولیه، طراحی نقش‌های بازار پسند و یافتن بازارهای فروش باید با آسیب‌شناسی‌های تخصصی، علت راکد ماندن تولیدات اشتغالزای فرش دستبافت در تویسرکان را بررسی کنند تا بتوان با کمک مسئولان و فعالان این بخش موانع تولید بومی این شهرستان در این بخش را برطرف کرد.