نکاتی درباره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان

ششم جولای سال ۱۸۸۵ روزی است که لویی پاستور به طور موفق اولین واکسن ضد هاری را برای نجات یک فرد حیوان گزیده به کار برد. ششم جولای هر سال هم‌زمان با ۱۵ تیر ماه، روز جهانی بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان، به منظور مشارکت همه سازمان‌ها برای کنترل و پیشگیری از گسترش این بیماری ها در نظر گرفته شده است.
بر اساس این گزارش مهم‌ترین بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان شامل لیشمانیوزها (ازجمله سالک و کالاآزار)، هاری و حیوان گزیدگی، تب مالت، تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، سیاه زخم، لپتوسپیروزیس، کیست هیداتید هستند. بر اساس آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی، ۶۱ درصد بیماری‌های عفونی و ۷۵ درصد بیماری‌های نوپدید زئونوز هستند.
_ بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان دارای عوامل ایجاد کننده مختلف و تظاهرات بالینی متعدد هستند. عوامل ایجاد کننده بیماری‌های قابل انتقال بین انسان وحیوان شامل ویروس‌ها، باکتری‌ها و انگل‌ها و پریون (عامل جنون گاوی) هستند.
_ بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان دارای مخازن حیوانی و راه های انتقال متعدد هستند.
_ برخی از بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان دارای خطر انتقال بیمارستانی (تب خونریزی دهنده کریمه کنگو) هستند.
_ بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان توانایی ایجاد همه‌گیری دارند مانند سالک و تب مالت.
_ بعضی از بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان با مرگ و میر بسیار بالا حتی تا  ۱۰۰درصد همراه هستند مانند هاری و سیاه زخم ریوی.
_ با توجه به استفاده روزانه از فراورده‌های دامی در صورت عدم اطمینان از سالم بودن آن‌ها امکان ابتلا به بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان وجود دارد.
_ بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان توانایی آلودگی در گونه‌های مختلف حیوانات را دارد.
_ به دلیل سهولت تماس با دام‌ها و سایر حیوانات حتی در مناطق شهری احتمال انتقال این بیماری‌ها وجود دارد. 
_ عوامل بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان توانایی ایجاد عفونت‌های مزمن و بدون علامت در حیوانات ( سالمونلا ، اکینوکوک ، توکسوکارا، توکسوپلاسما و ....) را دارند.
_ برخی از عوامل بیماری زای قابل انتقال از حیوان به انسان، توانایی بیماری زایی در حیوانات ندارند ولی بالقوه خطر انتقال آن ها به انسان وجود دارد. از حیوانات به انسان چند برابر خواهد شد.
_ وجود بند پایان به عنوان ناقل و مخزن برخی از این بیماری‌ها، موجب پیچیدگی بیشتر در کنترل این بیماری‌ها می گردد.
_ در دسترس نبودن واکسن قابل قبول برای پیشگیری از ابتلا موارد انسانی و حتی حیوانی به بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان.
_ وجود راه‌های انتقال متعدد در بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان شامل انتقال از طریق آب، خاک، حشرات، غذا ، محیط و ... موجب مشکلات در کنترل این بیماری ها می‌شود.
_ کنترل بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان نیازمند همکاری کلیه سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها به خصوص سازمان دامپزشکی کشور، سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت کشور ، وزارت آموزش و پرورش و سازمان صدا و سیما است.
_ اطمینان از سلامت حیوانات نقش مهمی در پیشگیری از ابتلای انسان به بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان دارد.
_ آگاه سازی جامعه در مورد اقدامات پیشگیری برای بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان نقش مهمی در کنترل این بیماری‌ها دارند.