زمانی که فردی به دیابت مبتلا می‌شود بدن وی قادر نیست به میزان کافی انسولین ترشح کند یا انسولین تولید شده در بدن به درستی استفاده نمی‌شود؛ در این صورت گلوکز در خون تجمع پیدا می‌کند. وجود مقدار فراوان گلوکز در خون در طولانی مدت می‌تواند به بخش‌های مختلف بدن آسیب وارد کند بنابراین لازم است بیماری دیابت به طور مؤثر مدیریت و کنترل شود. تنها در صورتی این اتفاق رخ می‌دهد که این بیماری به موقع تشخیص داده شود در غیر این صورت باعث بروز عوارض بالقوه می‌شود که در ادامه به بررسی تعدادی از آن‌ها می‌پردازیم:
مشکلات پوستی
زمانی که سطح قند خون بیش از اندازه افزایش پیدا کند بدن به منظور افزایش تولید ادرار و از بین بردن گلوکز اضافی فشار بیشتری بر کلیه‌ها وارد می‌کند. تکرر ادرار که یکی از نشانه‌های شایع ابتلاء به دیابت است باعث می‌شود مقدار زیادی از آب بدن از دست برود. در این صورت پوست فرد به ویژه پوست پاها، دست‌ها و آرنج فرد دچار خشکی، خارش و ترک خوردگی می‌شود، به این حالت نوروپاتی دیابتی گفته می‌شود. علاوه بر این، بریدگی، زخم یا عفونت فرد مبتلا به دیابت به آسانی بهبود پیدا نمی‌کند و باعث بروز مشکلات جدی‌تری می‌شود.
اختلالات بینایی
دیابت می‌تواند به قسمت‌های مختلف چشم آسیب برساند و مشکلات متعددی در این عضو مهم ایجاد کند. نتایج مطالعات انجام شده نشان می‌دهد آسیب قرنیه، ابتلاء به آب مروارید، گلوکوم یا آب سیاه، پیر چشمی زودرس، فلج اعصاب و عضلات خارج کره چشمی و آسیب به عروق خونی شبکیه در افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده بسیار رایج است که در صورت انجام نشدن درمان و پیشگیری باعث بروز نابینایی می‌شود. لازم است افراد مبتلا به دیابت به منظور پیشگیری از بروز این مشکلات به طور منظم معاینات چشمی را انجام دهند.
خستگی
زمانی که فرد به دیابت نوع دوم مبتلا است و قند خون وی بالا است حساسیت بدن به انسولین کاهش پیدا می‌کند. در این صورت سلول‌ها بدن انرژی مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کنند و فرد احساس خستگی می‌کند. علاوه بر این اگر فردی به دیابت نوع اول نیز مبتلا باشد بدن وی انسولین کافی را تولید نمی‌کند و انرژی سلول‌ها فراهم نمی‌شود. در صورتی که قند خون بالا به موقع درمان نشود یا تحت کنترل درنیاید فرد همیشه احساس خستگی خواهد کرد. مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک و تغییر سبک زندگی می‌تواند خستگی ناشی از بیماری دیابت را کاهش دهد.
مشکلات گوارشی
در صورتی که قند خون افراد برای مدت زیادی بالا باشد، ممکن است به عصب واگ آسیب وارد شود. عصب واگ حرکت غذا در دستگاه گوارش را کنترل می‌کند؛ هنگامی که این عصب صدمه ببیند ماهیچه‌های معده و روده نمی‌توانند به طور طبیعی عمل کنند بدین ترتیب حرکت غذا یا کند می‌شود یا به طور کلی متوقف می‌شود. علائم اختلالات گوارشی ناشی از آسیب به عصب واگ شامل حالت تهوع، استفراغ، کاهش وزن، نفخ شکم، از دست دادن اشتها، اسپاسم دیواره معده و برگشت غذا از معده به مری می‌شود. این علائم با توجه به میزان افزایش قند خون ممکن است به صورت شدید یا متوسط در افراد رخ دهد.
