مصرف برخی ویتامین‌ها در جلوگیری از ابتلا به کووید-۱۹ موثر است

به گزارش ایسنا و به نقل از آلرت، یک بررسی جالب توسط محققان بین‌المللی نشان داده که ارتباط کمی بین مصرف مکمل‌ها و عدم ابتلا به کووید-۱۹ در زنانی که انواع خاصی از ویتامین‌ها را مصرف می‌کنند وجود دارد. اما پیش از آن که به سرعت به سمت داروخانه بروید باید مواردی را در نظر داشته باشید.
ابتدا باید در نظر داشته باشید که فواید مولتی‌ویتامین‌ها بسیار محدود است. پزشکان معتقدند به طور کلی همه‌ی افراد ریزمغذی‌های مورد نیاز برای سلامت ماندن را از رژیم غذایی‌شان دریافت می‌کنند و در مطالعات گذشته نشان داده شده است که مصرف ویتامین در صورت عدم کمبود آن در بدن می‌تواند همزمان دارای فواید و مضراتی باشد.
با این وجود در روزهای آغازین همه‌گیری، ویتامین‌ها یکی از مواردی بودند که به سرعت در داروخانه‌ها به فروش می‌رسیدند.
نویسندگان این مقاله نوشتند: بازار فروش مکمل‌های انگلستان در اوایل ماه مارس ۲۰۲۰ رشد ۱۹.۵ درصدی داشت، فروش ویتامین سی ۱۱۰ درصد و فروش مولتی‌ویتامین‌ها ۹۳ درصد افزایش یافت.
به همین‌ ترتیب فروش روی(زینک) در هفته‌ی منتهی به هشت مارس که بیشترین نگرانی در مورد کووید-۱۹ در جامعه به وجود آمده بود، افزایش ۴۱۵ درصدی داشت.
مکمل‌ها در حفظ سلامتی ما نقش دارند. زینک یکی از معدود مکمل‌هایی است که در کاهش روند سرماخوردگی نقش دارد و به افرادی که رژیم وگان دارند توصیه می‌شود از ب۱۲ استفاده کنند. اما جلوگیری از عفونت‌ها موضوعی پیچیده‌تر است.
محققان اطلاعات‌شان را از یک اپلیکیشن به نام "مطالعه علائم کووید-۱۹"  که توسط شرکت علوم بهداشتی زوئی(Zoe) در اوایل سال ۲۰۲۰ راه‌اندازی شده بود به دست آوردند. این اپلیکیشن از کاربران طیف وسیعی از سوالات می‌پرسید از جمله اینکه آیا ویتامین‌هایی مثل پروبیوتیک، سیر، روغن ماهی، مولتی‌ویتامین، ویتامین سی، دی و یا روی مصرف می‌کنند؟ همچنین از آن‌ها پرسیده شد که آیا آزمایش کووید-۱۹ داده‌اند یا خیر و نتیجه‌ی آن چه بوده است.
تا تاریخ ۳۱ ژوئیه ۴۴۵ هزار و ۸۵۰ نفر از آمریکا، انگلیس و سوئد به این سوالات پاسخ دادند. در انگلستان که بیشتر افراد مورد بررسی در آن زندگی می‌کردند کمتر از نیمی از افراد برخی از مکمل‌ها را مصرف می‌کردند و در حدود شش درصد افرادی که مکمل مصرف می‌کردند به کووید-۱۹ مبتلا شده بودند در حالی که ۶.۶ درصد گروهی که مکمل مصرف نمی‌کردند نیز به این بیماری دچار شدند. اختلاف این دو گروه در حدود ۲۵۰۰ نفر بود.
محققان نوشتند: در گروه شرکت‌کنندگان از انگلیس آن دسته‌ای که در رژیم غذایی‌شان مولتی‌ویتامین‌ها وجود داشتند ۱۳ درصد کمتر به کووید-۱۹ مبتلا شدند. افرادی که ویتامین دی مصرف می‌کردند ۹ درصد خطر ابتلای کمتری نشان دادند به همین ترتیب افرادی که پروبیوتیک مصرف می‌کردند ۱۴ درصد و دسته‌ای که امگا ۳ مصرف می‌کردند ۱۲ درصد کمتر به کووید-۱۹ مبتلا شدند.
ارتباط قابل توجهی در ابتلا به بیماری و کسانی که ویتامین سی، سیر و روی مصرف می‌کردند دیده نشد.
باید توجه داشت که در مطالعه‌ای که براساس شواهدی است که خود افراد آن را اظهار کرده‌اند نمی‌توان اثبات کرد که ویتامین‌ها بر روی کاهش کووید-۱۹ اثر داشته‌اند.
این گروه عوامل دیگری از جمله سن، جنسیت، شاخص توده‌ی بدنی(BMI) و چند عامل دیگر را در نظر گرفتند تا نشان دهند که افرادی که ویتامین مصرف می‌کنند در همه‌ی جهات سلامت‌تر هستند. با این حال نتایج همچنان مشابه بود اما به طور قابل توجهی هنگامی که محققان نتایج را براساس جنسیت تقسیم‌بندی کردند در مردان هیچ ارتباطی میان مصرف مکمل و کاهش بیماری دیده نشد در حالی که در زنان در همه‌ی سنین و با همه‌ی شاخص‌های توده‌ی بدنی ارتباط بین مکمل و بیماری وجود داشت.
البته نتایج در آمریکایی‌ها و سوئدی‌ها متفاوت بود و مشخص شد که امگا۳ کمکی به زنان سوئدی نکرده است و پروبیوتیک و ویتامین دی برای مردان آمریکایی مفید بوده است.
محققان می‌گویند: زنانی که ویتامین مصرف می‌کنند ممکن است بهتر دستورالعمل‌های بهداشتی را رعایت کنند مانند ماسک زدن و شستن دست‌ها. در واقع داده‌های ما نشان می‌دهد زنان بیشتر از مردان از ماسک استفاده می‌کنند.
با این حال، نتایج نشان‌دهنده‌ی تفاوت بسیار ناچیزی است. برای مثال مصرف ویتامین در انگلیسی‌ها تنها یک درصد احتمال ابتلا به بیماری را کاهش داده است اما در جمعیت‌های بالا درصدهای کم نیز می‌تواند باعث نجات جان‌های زیادی شود بنابراین ضروری است که تاثیر قطعی ویتامین‌ها بر روی بیماری بررسی شود.
محققان خواستار انجام یک آزمایش بالینی گسترده‌تر در محیطی کنترل‌شده هستند و در حال حاضر استفاده از ماسک، رعایت بهداشت و رعایت فاصله‌گذاری از هر ویتامین دیگری بیشتر به سلامت ماندن شما کمک می‌کند.
سامانتا ری(Sumantra Ray) که در این تحقیقات نقش نداشته می‌گوید: پیش از نتیجه‌گیری باید مطالعات بیشتری انجام شود.
این مقاله در مجله‌ی BMJ Nutrition Prevention & Health منتشر شده است.