درمان "دیسک و سیاتیک" با استفاده از "غمز و دلک" در حوزه طب سنتی

دکتر حمیدالله افراسیابی، متخصص طب ایرانی درباره درمان بیماری‌ها از طریق اعمال یداوی اظهار کرد: ابن‌سینا معتقد است درمان شامل سه مرحله تغییر سبک زندگی، دارو و اعمال یداوی می‌شود.
وی افزود: یکی از زیرمجموعه‌های اعمال یداوی بحث جالب "ماساژدرمانی" است؛ ماساژ امروزه جایگاه خاصی در درمان بیماری‌ها در جهان دارد و در تمام کشور‌ها از جمله کشور‌های آسیای جنوب شرقی، ماساژ سوئدی برای ریلکسیشن بسیار پرطرفدار است؛ در طب سنتی ایران نیز اصطلاحی وجود دارد به‌نام "دلک و غمز" که همان ماساژدرمانی محسوب می‌شود.
افراسیابی تصریح کرد: دلک همان مالیدن است و برای جلوگیری از تجمع مواد زائد، مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ بعد‌ها به‌اشتباه در حمام‌ها استفاده شد؛ دلک در واقع یک نوع ماساژ به‌روی عضلات است، اما غمز، ماساژی است که به‌روی نقاط خاصی از سیستم عصبی انجام می‌شود و آن نقطه را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ غمز در لغت به‌معنای فشار دادن است و در طب ایرانی بسیار حائز اهمیت است تا آنجا که در کتاب قانون در ۱۳۷ مورد کلمه غمز به‌کار رفته است و در زمان حاضر یک سیستم ماساژدرمانی خاص محسوب می‌شود.
وی تصریح کرد: در بدن ما، دو حلقه عصبی وجود دارد؛ یک حلقه از مغز و دیگری از ستون فقرات به اندام‌های بدن می‌آیند که حلقه بزرگ و کوچک نام دارند؛ زمانی که جریان عصبی در این حلقه‌ها کند یا دچار اختلال شود با غمز در آن نقاط خاص می‌توانیم جریان عصبی را دوباره برقرار کنیم.
این متخصص طب ایرانی متذکر شد: غمز در نقاط ماشه‌ای، یک سیکل عصبی در تمام بدن به‌وجود می‌آورد؛ وقتی عصبی را تحریک می‌کنیم و با انگشت آن را لمس می‌کنیم در واقع عصب را تحت تأثیر قرار می‌دهیم، در نتیجه آن آرامش، شل‌شدگی و افزایش جریان خون در اندام‌ها به وجود می‌آید.
استفاده از غمز و دلک برای درمان بیماری‌های مختلف
وی خاطرنشان کرد: در بیشتر کشور‌های صنعتی، بیماری‌هایی مانند درد مفاصل و درد کمر شایع است؛ غمز یک سیستم ماساژی پزشکی است که به‌روی نقاط عصبی خاصی در اندام تحتانی یا فوقانی بدن اعمال می‌شود؛ غمز در بیماری‌هایی که امروزه بین مردم به‌نام دیسک و سیاتیک مشهور است یا بیماری‌های مفاصل به‌غیر از آرتروز که گاهی غیرقابل بازگشت است، استفاده می‌شود و با فشار‌هایی که به‌روی نقاط اعصاب می‌آورد باعث نوعی ریلکسیشن و شل‌شدگی در عضلات خصوصاً عضلاتی که به ستون فقرات وصل هستند، می‌شود.
افراسیابی ادامه داد: از غمز برای درمان بیماری‌های قسمت فوقانی بدن مانند انواع خاصی از سردرد‌ها که ناشی از گرفتگی عضلانی است، گرفتگی عضلات پشت و گردن، دیسک‌های ناحیه گردن، گرفتگی ناحیه شانه، شانه یخ‌زده، محدودیت‌های حرکت شانه، درد و التهاب در ناحیه آرنج، درد‌های ناحیه انگشتان و مچ دست همچنین در قسمت تحتانی بدن مانند گرفتگی‌ها یا اسپاسم‌های ناحیه کمر، دیسک‌های ناحیه کمر، محدودیت حرکت مفاصل لگن، درد مفاصل لگن، محدودیت حرکات زانوها، درد زانوها، مچ پا و انگشتان استفاده می‌کنیم.
افراسیابی در پاسخ به این سؤال که خونگیری چگونه به فرایند درمان بیماری‌ها کمک می‌کند، گفت: در خونگیری، ماده بیماری‌زا یا اضافی در خون از بدن خارج می‌شود و فصد که یکی از روش‌های خونگیری محسوب می‌شود به‌معنای باز کردن رگ‌های وریدی یا شریانی است که معمولاً انجام آن به دو منظور صورت می‌گیرد؛ اول گرفتن حجم خون اضافی است که در افرادی که دموی هستند و خون غلیظی دارند، انجام می‌شود؛ دوم در درمان بیماری خاص و برای خارج کردن خلط آن بیماری صورت می‌گیرد.
سابقه ۲۵۰۰ ساله اعمال یداوی در ایران
وی خاطرنشان کرد: سه سیستم پزشکی طب سنتی در دنیا داریم که شامل سیستم پزشکی هند، چین و ایران است؛ هر کدام دارای اعمال یداوی مخصوص به خود هستند مثلاً طب سوزنی بخشی از اعمال یداوی مخصوص چین است؛ حجامت یا کاپینگ که در دنیا بسیار مشهور است، قسمتی از اعمال یداوی ایران و هند محسوب می‌شود و در زمان حاضر در دنیا بسیار پرکاربرد است.
افراسیابی افزود: ایران در اعمال یداوی دارای سابقه‌ای بسیار طولانی است و می‌توان گفت در ایران اعمال یداوی از ۲ هزار و ۵۰۰ سال قبل مطرح بوده است و بعد از آمدن تمدن اسلامی، افرادی مانند ابن‌سینا و رازی، سیستم پزشکی طب سنتی را گسترش دادند و به یک دانشگاه بزرگ تبدیل کردند؛ در آن دوره اعمال یداوی شکل تازه و دقیقی به خود گرفت و به یک سیستم درمانی خیلی گسترده تبدیل شد.