خود مراقبتی در "غذاخوردن"

دکتر طیبه رخشانی گفت: جامعه پرشتاب امروزی گزینه‌های غذایی فراوانی را به مردم ارائه می دهد. علاوه بر این، حواس‌پرتی‌ها توجه را از عمل واقعی غذا خوردن به سمت تلویزیون، رایانه و گوشی‌ های هوشمند منحرف کرده ‌است.

وی با بیان اینکه امروزه خوردن به یک عمل بی فکر تبدیل شده است که اغلب به سرعت انجام می شود، گفت: این می ‌تواند مشکل‌ ساز باشد، زیرا زمان می‌برد تا مغز، سیری را ثبت کند.

رخشانی اضافه کرد: پرخوری یعنی خوردن مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاه، بدون فکر و بدون کنترل؛ در صورتی که در صورت غذا خوردن با تمرکز، احساس آرامش و لذت بردن از طعم غذا، سیگنال سیری در زمان مقرر به بدن ارسال می شود و فرد دست از غذا خوردن می کشد که در پیشگیری از افزایش وزن و چاقی نیز موثر است.

این متخصص آموزش سلامت گفت: غذا خوردن با حواس جمعی به افزایش قدردانی از غذا کمک می کند که می تواند تجربه کلی غذا خوردن را بهبود بخشد. خوردن آگاهانه فرد را تشویق می کند تا انتخاب هایی انجام دهد که برای بدن رضایت بخش و مغذی باشد.

دانشیار گروه بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز سه عامل را در غذا خوردن، موثر دانست و گفت: این عوامل شامل عوامل احساسی، محیطی و فیزیولوژی است.

او توضیح داد: عوامل احساسی شامل استرس، اضطراب، هیجان هایی که ناخودآگاه باعث افزایش میل به خوردن می شود؛ عوامل محیطی شامل تبلیغات، افراد، رویدادها و مکان هایی که خوردن را تحریک می کند بوده و عوامل فیزیولوژی شامل گرسنگی است، البته گرسنگی یک عامل طبیعی به شمار می‌رود که باید به آن پاسخ داد.

دانشیار علوم پزشکی شیراز گفت: یکی از راهبردهای مهم خودمراقبتی در خوردن، تشخیص سه عامل بالاست تا بتوانیم کنترل بر انتخاب نوع غذا و مقدار آن داشته باشیم و از خوردن های غیر ضروری پرهیز کنیم تا گرفتار افزایش وزن و چاقی نشویم.

رخشانی در خصوص اصول خودمراقبتی در وعده‌های غذایی، گفت: آهسته ‌تر غذا خوردن و عجله نکردن؛ جویدن کامل و لذت بردن از طعم و بوی مواد غذایی، از بین بردن عامل حواس پرتی نظیر تلویزیون، موبایل و ...، غذا خوردن در سکوت و با آرامش، تمرکز بر احساسی که غذا به ما می‌دهد و دست کشیدن از خوردن وقتی سیر شده‌ایم، شکرگزاری از خداوند، بسیار اهمیت دارد.

این استاد دانشگاه همچنین گفت: برای داشتن وزن متناسب و سلامتی جسمی و روحی، هوشیارانه غذا بخوریم؛ با این مدل تغذیه ای که چه چیزی می خوریم؟ چرا می خوریم؟ چه میزان می خوریم؟ و چگونه می خوریم؟ اهمیت ویژه‌ای دارد و باید به این سئوالات فکر کرده و پاسخ دهیم.