حمایت از تولید داخلی انحصاری و بی کیفیت چقدر عقلانی است؟

از افزایش ناگهانی قیمت خودرو تا عدم تحویل برخی از خودروها از سوی شرکت‌های تولید‌کننده که باعث بالارفتن قیمت خودروها در بازار آزاد شد. همه اینها در کنار مناقشه‌های قدیمی که درباره صنعت خودروسازی ما و تفاوت قیمت تمام شده و قیمت فروش خودروها وجود داشته، باعث شد که اواخر ‌سال گذشته طرح دوفوریتی کاهش تعرفه خودروهای وارداتی با امضای ۲۱۷ نماینده به جریان بیفتد اما بعدتر، این طرح با عقب‌نشینی نماینده‌ها مواجه شد. اتفاقی که بهرام پارسایی، رئیس کمیسیون اصل نود مجلس، لابی و نفوذ خودروسازها را دلیل اصلی آن می‌داند.
پارسایی می‌گوید: «هیچ چیز غیر از یک قانون قوی نمی‌تواند به صنعت خودروسازی سامان بدهد، برای همین هم ما وارد کارزار وضع قانون شدیم اما متاسفانه نفوذ و لابی افراد ذینفع در بازار موجود کاری کرد که ناامید شویم. به نظر می‌رسد باید قبول کنیم که بحران خودرو یک بحران رانتی است و تا وقتی اراده جدی در همه ارکان برای مبارزه با آن وجود نداشته باشد، به جایی نمی‌رسیم.»
او در مورد این‌که منظور از لابی‌گری و نفوذ چیست و آیا پای تطمیع مالی در میان است، می‌گوید: «به هرحال نمی‌توان منکر وجود انواع فشارها شد. البته برخی از نماینده‌ها هم موضوعاتی مانند حمایت از تولید داخلی و اشتغال را مطرح می‌کنند اما برای آنها هم جواب قوی وجود دارد.»
پارسایی جان آدم‌ها را مهمتر از اشتغال می‌داند و می‌گوید:   «اشتغال به چه قیمتی؟ به قیمت زیربار جولان مافیای قدرتمند خودروسازی رفتن؟ به قیمت مردن مردم زیرچرخ ارابه‌های مرگ؟ طی ١٠‌سال گذشته به ازای ایجاد هریک شغل، ١٠نفر مصدوم، دو کودک یتیم و دو زن تبدیل به زن سرپرست خانوار شده‌اند. این نوع اشتغال واقعا ارزشش را دارد؟ حمایت از تولید داخلی انحصاری و بی‌کیفیت چقدر عقلانی است؟
مقام معظم رهبری که بر اهمیت تولید داخلی تأکید می‌کنند، بر اهمیت کیفیت آن هم تأکید می‌کنند، آن‌هم در مورد خودرو که افسارگسیخته جان و مال مردم را تهدید می‌کند.»
او مجددا بر قدرتمندی مافیای خودرو تأکید می‌کند و می‌گوید:   «یکی باید توضیح بدهد که چرا هرکاری که در این حوزه می‌شود، به در بسته می‌خورد؟ به ‌هرحال سه تولید‌کننده عمده که بیشتر نداریم، مدیریت‌کردن و آوردن آنها زیر چتر قانون و منافع ملی و مردمی‌نشدنی است؟ من می‌گویم شدنی است اما اراده‌ای قوی می‌خواهد، اراده‌ای که تحت‌تأثیر هیچ چیز قرار نگیرد.»