آه از این طالع نحس

یکی دیگر از اسطوره‌های فوتبالی کسی که نامش با شیرینی خاصی در زبان می‌چرخید غزل خداحافظی خواند تا جهان فوتبال شوکی دوباره را دریافت کند. جیان لوکا ویالی یک ایتالیایی خوش‌تکنیک و گلزن که نامش در جام جهانی 1990 بر سر زبان‌ها افتاد هم مرگ را پس نزد تا بافاصله کوتاهی پس از پله دومین شوک بزرگ را به جهان فوتبال وارد کند. حالا ایتالیای بزرگ و البته همه آن‌ها که خاطرات فراوانی از فوتبال سرزمین چکمه دارند غرق در اندوه شده‌اند. ویالی در 19 سال فوتبال خود، 673 بازی در سری آ، لیگ برتر و جام‌های اروپایی انجام داد و 259 گل به ثمر رساند. بالباس تیم ملی ایتالیا او یک عنوان سومی جام جهانی 1990 را کسب کرد. او زمانی که در جام جهانی به میدان آمد با همان موهای فر که مختص خورد ایتالیایی‌ها است نوید ظهور ستاره‌ای بی‌بدیل را به جهان فوتبال داد. کسی که می‌تواند جای خالی اسطوره‌هایی چون پائولو روسی و یا الساندرو آلتوبلی را پر کند. او اگر در جام جهانی بعدی یعنی 1994 آمریکا نتوانست تیم ملی ایتالیا را همراهی کند اما تااندازه‌ای مشهور شده بود که تیم‌های انگلیسی هم برای جذب او دست‌به‌کار شوند. ویالی در 59 دیداری که پیراهن تیم ملی ایتالیا را بر تن کرد،16 بار موفق به گلزنی شد. دستیار روبرتو مانچینی در تیم ملی ایتالیا رابطه خوبی با سرمربی این تیم داشت. او به همراه مانچینی در دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ یکی از بهترین مهاجمان سری آ بودند. ویالی و مانچینی که با لقب دوقلوهای گل شناخته می‌شدند و با سمپدوریا قهرمان لیگ ایتالیا، جام برندگان و سه جام دیگر در ایتالیا شدند. ویالی سپس با یوونتوس، قهرمان سری آ و لیگ قهرمانان اروپا شد و در سال ۱۹۹۶ به چلسی رفت. او تا سال ۱۹۹۹ برای آبی‌ها بازی کرد و به آن‌ها کمک کرد تا جام حذفی را در سال ۱۹۹۷ ببرند و پس از اخراج رود گولیت در سال ۱۹۹۸ به‌عنوان بازیکن مربی در این تیم لندنی منصوب شد. در سال ۲۰۰۰ دوباره قهرمان جام حذفی شد و در اوایل فصل بعد اخراج شد. ویالی همراه تیم ملی ایتالیا به‌عنوان دستیار مانچینی قهرمانی در یورو ۲۰۲۰ را نیز به دست آورد. او در چند سال اخیر مشغول مبارزه با سرطان بود و سرانجام هم تسلیم این بیماری مهلک یک قرن اخیر شد. نکته غم‌انگیز این‌که ویالی در حالی در 58 سالگی دار فانی را وداع گفت که می‌توانست تا مدت‌ها به فوتبال جهان کمک کند و اندوخته‌هایش را به شاگردان تشنه یادگیری انتقال دهد. به‌هرحال تراژدی‌های فوتبال حداقل در چند ماه اخیر بدجوری حال فوتبالی‌ها را می‌گیرد و این طالع نحس ظاهرا قرار نیست به این زودی‌ها از سر جادوگرهای توپ گرد بردارد. گو این‌که کمتر از یک ماه پیش سینیشا میهایلوویچ هم در 53 سالگی با همین بیماری درگذشت و دنیای فوتبال را در بهت و حیرت فروبرد. به‌هرحال مرگ هر یک اسطوره‌های فوتبالی در هر نقطه از این کره خاکی که نامشان در بخشی از قسمت خاکستری مغزهایمان نشسته تلنگری است به گذر عمر و بی‌وفایی تمام خوشی‌ها.