به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا، یارانه بهمن ماه در حالی تا ساعتی دیگر به حساب سرپرستان خانوار حدود ۷۸ میلیون ایرانی واریز می‌شود که آن را دولت دهم بیش از ۱۰ سال پیش طوری شروع کرد که دیگر دولت‌ها به هر دلیلی نخواسته و یا نتوانسته‌اند، تغییر دهند.
۹۵ درصد جمعیت ایران سال‌هاست که عادت کرده‌اند ساعت ۲۴ یک روز مشخص رقم ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان به حسابشان واریز شود، حالا این رقم زمانی در سال ۱۳۸۹ یک ارزش داشته و اکنون در سال ۱۴۰۰ ارزشی دیگر. اما این دلیلی نبوده برای اینکه یارانه بگیرانی که انبوهی از افراد با درآمد بالا و دهک‌های پردرآمد بین آنها حضور دارند، بخواهند از آن دل کنده و از دریافت انصراف دهند.
اگر حساب رفتار یارانه‌بگیران و دلیل آن را از این معضل جدا کنیم، پای دولت‌ها و مجلس در میان است که هیچ گاه بر خلاف ظاهر ماجرا و انتقاد از هزینه سنگینی که پرداخت نقدی دارد، عزم جدی و برنامه مشخصی برای حل این مساله نداشته‌اند و هر یک ادامه دهنده راه قبلی‌ها بوده‌اند.
سال‌هاست در زمان بررسی لوایح بودجه، جریان پرداخت یارانه‌های نقدی عاملی برای جنجال و چالش بین مجلس و دولت بوده و مصوباتی هم داشته و دولت مکلف به اجرا بوده است ولی در عمل هیچ گاه الزام قانون هم اجرا نشده و نهاد نظارتی نیز اقدام خاصی در این رابطه انجام نداده است.
نبود بانک اطلاعاتی دقیق و نگرانی از بازخوردهای حذف و تبعات آن برای دولت از بهانه‌های عدم ورود به حذف پردرآمدها و هدفمند کردن پرداخت‌های نقدی بوده است ولی با گذشت سال‌ها و تکمیل بانک‌های اطلاعاتی هم تغییری در این روند ایجاد نشده است.
در این بین دولت سیزدهم که هدفمند کردن یارانه‌ها و به ویژه یارانه‌های پنهان را از برنامه‌های خود می داند و حتی برای حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی اقدام کرده، برنامه ای برای تکاندن یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی و لیست ۷۸ میلیونی آن نداشته و در لایحه بودجه سال بعد از تداوم پرداخت این یارانه به همراه یارانه معیشتی خبر داده و منابع برای آن پیش بینی کرده است، حتی قرار بود با حذف ارز ۴۲۰۰، یارانه ای دیگر به جمع یارانه‌های نقدی اضافه کند ولی فعلا منتفی شده است.
با روالی که این سال‌ها طی شده و برنامه ای که برای بازنگری در روند موجود وجود ندارد، به نظر نمی‌رسد پرداخت یارانه نقدی و این ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان‌ها در مسیر مناسبی ساماندهی شود، آن هم در شرایطی که همین مبلغ ناچیز سالانه ۴۲ هزار میلیارد تومان از منابع را در خود می‌بلعد.
