بلندترین درخت هستی، دعا کن و از خداوند عشق و آب و آفتاب بخواه که ما همه در کنار هم زنده شویم

سلام بر تو ای آقای همه سروها! اکنون که همه باغ‌ها مشتاقانه به‌سوی تو حرکت می‌کنند،

حضرت ماه عجیب دوست کودکان بود.

ب‌های خورشید، خشکیده است و عطش، جانش را می‌سوزاند بااین‌همه نور را ارزانی باغ تاریخ می‌کند

و خورشید چون قصد میدان کرد، دریا به دنبالش دوید، خورشید ایستاد و با چشمانش قصه مادر را گفت.

در آن پاییز معرفت، درختان عارف، همگی پشت سر حضرتِ سروِ بهشت به نماز ایستادند

قاصد سبزی را در خون سرخ نشاندند و سر از تنش جدا کردند تا به‌جای پیام آمدن یا نیامدن، عطرشهادتش، همه جا را در بربگیرد.

آن جا که آب‌ها را بستند تا گل‌های آفرینش تشنه بمانند، سروها بر نیزه‌ها ایستادند و با خورشید به شور نشستند و آیه می‌خواندند.