ابتدا باید درباره این موضوع صحبت کرد که اساسا ژانر اجتماعی نداریم. اگر ژانر را به عنوان نشانههای ثابت یا آشنا در فیلمها بشناسیم و مثلا وسترن، پلیسی، جنایی، کمدی را ژانر بنامیم، سینمای اجتماعی قطعا ژانر نیست؛
«سینمای اجتماعی» آینه تمامنمای یک دوران ملتهب (با ناهنجاریهای مختص به خودش) است. این تحلیل جواد طوسی، منتقد صاحبنام سینمای ایران، درباره حوزهای است در سینمای ایران که نقاط قوت و ضعف اجتماع پیرامونش را نشانه میگیرد.