ابتدا باید درباره این موضوع صحبت کرد که اساسا ژانر اجتماعی نداریم. اگر ژانر را به عنوان نشانههای ثابت یا آشنا در فیلمها بشناسیم و مثلا وسترن، پلیسی، جنایی،
«سینمای اجتماعی» آینه تمامنمای یک دوران ملتهب (با ناهنجاریهای مختص به خودش) است. این تحلیل جواد طوسی، منتقد صاحبنام سینمای ایران، درباره حوزهای است در