در بخش دوم برنامه تلویزیونی «شب نشینی» شبکه جهانی جام جم مریم امیرجلالی بازیگر باسابقه و پیشکسوت سینما و تلویزیون به عنوان مهمان با محمد سلوکی به گفتگو نشست.
امیرجلالی گفت: شب نشینی ها معمولا تخمه، هندوانه، سماور ذغالی و دورهمی های دوستانه دارد که تابستان ها در حیاط خانه مادربزرگ همگی جمع می شدند و چنین فضایی را رقم می زدند. وقتی ناشکری می کنیم به اینجا می رسیم که هیچ جایی نمی رویم و با هیچ کس مراوده نداریم. ناشکری کردیم که همه حالا در حصر خانگی هستیم.
وی درباره فعالیتش در روزهای کرونایی تصریح کرد: پیج آشپزی زده ام که در ۲ ماه ۴۲ هزار دنبال کننده جذب کرده ام. در اصل عاشق آشپزی هستم و آن را به مدیر مالی بودن و بازی ترجیح می دهم. با راه اندازی این صفحه آشپزی وارد میدان جدیدی شدم. متولد سال ۱۳۲۶ هستم و از این موضوع نه تنها احساس ناراحتی نمی کنم بلکه اتفاقا خوشحال هستم. ضمن اینکه بر این باورم هر زمانی برای خود زیبایی های خاصی دارد بنابراین از گفتن سنم ابایی ندارم. من معتقدم دوران میانسالی و پیری هم زیبا است، تمام سنین یکی از یکی زیباتر است، از پیری ناراحت نمی شوم بر می گردم به روز اولی که به دنیا آمدم.
بازیگر نقش «سرور» در «متهم گریخت» در قسمتی از برنامه ضمن گرامیداشت یاد و خاطره سیروس گرجستانی، با کری خوانی درباره آشپزی برای مرجانه گلچین کار را ادامه داد و اظهار کرد: امکان ندارد دستپخت گلچین به دستپخت من برسد. شیرینی های فریبا کوثری را امتحان کرده ام و سلیقه او را قبول دارم اما با گلچین حاضرم مسابقه آشپزی بدهم.
وی همچنین درباره ایفای یکی از نقش های سریال «زیر هشت» یادآور شد: سریال «زیر هشت» را به شدت دوست دارم چون نقش خیلی جدی داشتم و خاطره های زیادی دارم. «چاردیواری» را هم خیلی دوست دارم در آن چهار ماه تمام پشت صحنه آن کار خاطره است. رضا عطاران راحت است و با آدم راه می آید. راحتی باعث می شود هنرپیشه هم جلوی دوربین راحت باشد و اثری خوب را خلق کند. بسیاری از دیالوگ های «خانه به دوش» بداهه است و به همین دلیل «خانه به دوش» به دل نشست و ماندگار شد.
امیر جلالی در بخش های دیگر این برنامه بود که با اشاره به خوبی ها و بدی های فضای مجازی گفت: من نمی دانم چرا در فضای مجازی زبان تلخ برای هم استفاده می کنیم و به هم انرژی منفی را تزریق می کنیم؟ امیدوارم افرادی که بدون شناخت قبلی از من، اهدافم و خواسته هایم مرا قضاوت می کنند اصلاح شوند.
وی درباره صفات هنرمندان قدیمی گفت: ما حجب و حیایی داشتیم که به خانواده کمک می کرد. ما هرچه داریم از خانواده داریم؛ عشق و صمیمیتی که در افراد وجود دارد به خاطر خانواده است. اگر خانواده نباشد عشق به فرزند آموخته نمی شود. عصرهای تابستان عشق و صمیمیت بین خانواده ها و دورهمی ها یافت می شد و تجملات چندان زیاد نبود ولی عشق فراوان بود.
این هنرمند در بخش دیگری از برنامه با اشاره به سوابق شغلی خود در عرصه هایی غیر از بازیگری توضیح داد: ۱۶ سال و هشت ماه در وزارت بازرگانی مدیر مالی بودم و بعد بازنشسته شدم. سال ۵۹ به خاطر کار زیادم از وزارت بیرون آمدم، همزمان به انتشارات خوارزمی می رفتم و اسفند ۷۸ بازنشسته شدم. سال ۷۳ سریال «هتل مروارید» را کار کردم که سر آن کار همزمان کارمند بودم و بازی هم می کردم.
