از پیشنهاد مناظره تلویزیونی گرفته تا پرداخت یارانه 910 هزارتومانی برای هر فرد. در واقع او برای حضور دوباره در صحنه انتخابات مجبور به استفاده از شعارهایی مانند همین افزایش 20 برابری یارانه است. محمود احمدینژاد بعد از آنکه نتوانست جریان موسوم به خود یا همان جریان سوم را در جامعه و بدنه اجتماعی نهادینه کند باز هم دست به دامان همین شعارها و درمانهای مقطعی و بدون برنامه شده است. او اخیرا در جریان سفرهای استانی خود در سنندج با اشاره به وضعیت اقتصادی کشور و نیز گران شدن دلار گفته است: میشود یارانه فعلی را «۲۰ برابر» کرد. در واقع رقم مورد نظر او برای یارانه هر نفر در حال حاضر، ۹۱۰ هزار تومان است.
احمدینژاد که توانسته بود با حرکات پوپولیستی در دوره حضورش در شهرداری در تهران نامی برای خود دست و پا کند از همین روش در انتخابات ریاست جمهوری نیز استفاده کرد. او در پایان دولتش بعد از آنکه از سوی جریان اصولگرا مورد بیمهری قرار گرفت سعی کرد جریان سومی را موسوم به «جریان سوم» شکل دهد.
این صحبت او با واکنشهایی از سوی برخی مسئولان دولتی و فعالان سیاسی مواجه شد. محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه درباره پیشنهاد احمدینژاد درخصوص افزایش یارانهها به 910 هزار تومان گفت: همین ۴۵ هزار و پانصد تومان با همان ارقام قبلی بالغ بر ۵ هزار ۸۰۰ میلیارد تومان بدهی به بانک مرکزی برای دولت باقی گذاشته است و دولت باید کسری ۵ هزار و هشتصد میلیارد تومانی که دولت قبل برای پرداخت همین ۴۵ هزار و پانصد تومان برایمان باقی گذاشته بپردازد، پس چه طور میشود این مبلغ را با این بدهی که دولت قبل گذاشته، اضافه کرد.
همچنین رئیس دفتر رئیسجمهوری با اشاره به اینکه مردم خوب میدانند کسی که این همه مشکلات را برای ما ایجاد کرد و این همه تحریمها را به وجود آورده است، درباره چند برابر شدن یارانه توسط احمدینژاد واکنش نشان داد.
محمود واعظی با بیان اینکه عملکرد آن دولت و قولهایش را دیدیم، بیان کرد: امروز که بعد از گذشت سالها به استانهای مختلف میرویم، مشاهده میکنیم که هنوز در استانهای مختلف پروژههایی که دولت این فرد با رقمهای بالایی قول داده، هنوز کلنگزنی هم نشده است. این فرد یک عوامفریبی را شروع کرده است و فکر میکند در شرایطی که یک جنگ اقتصادی شروع شده است و قبول هم داریم قشری از مردم در مضیقه هستند، میتواند با شعار و این طور مسائل خود را مطرح کند.
بیان وعدههای بدون پشتوانه و بیبرنامه پشت نظام را خالی میکند
در ادامه واکنشها حسین کنعانیمقدم، فعال سیاسی اصولگرا نسبت به افزایش 20 درصدی یارانه از سوی رئیس دولتهای نهم و دهم به «ابتکار» گفت: متاسفانه برخی از سیاستمداران ما بیتالمال را پشتوانه انتخابات خود قرار دادهاند و برای جذب آرا سعی میکنند از بیتالمال بهره ببرند. این افرد در واقع با مسائل اقتصادی که قاعدتا باید در مجلس تصویب و تبدیل به قانون شود، اقدام به قانونگذاری میکنند. آنها با شعارهای پوپولیستی سعی در جذب آرا دارند. این روش غلط است و باعث تشویش اذهان عمومی و بالا بردن مطالبات غیرواقعی در جامعه میشود. کنعانیمقدم با بیان اینکه این افراد باید مورد پیگرد قانونی قرار گیرند، گفت: بیان چنین شعارها و وعدههایی چه از طرف احمدینژاد و یا چه از طرف هر فرد دیگری فقط برای کسب رای است. بیان اینگونه وعدهها با توجه به اقتصاد کنونی جامعه فقط به اقتصاد کشور فشار بیشتری وارد میکند و عایدی دیگری ندارد. به عبارت دیگر اظهار چنین سخنانی توهین به بدنه اجتماعی و مردم است چرا که به معنای این است که مردم برای دریافت یارانه به پای صندوقهای رای میآیند. هر چند ما ملتی بسیار هوشیار هستیم و این شعارها دیگری برای مردم جذابیت ندارد. این فعال سیاسی با اشاره اینکه بیان اینگونه صحبتها خارج از چارچوب قوانین کشور است، اظهار کرد: باید جلوی آن گرفته شود. چرا که اگر به همین منوال پیش رود این امر تبدیل به یک مسابقه سیاسی میشود. اگر هرکدام از مسئولان و افراد برای جذب آرا نرخ یارانه را افزایش دهند، در در واقع حراج کردن اموال ملی است که این خارج از مردمسالاری دینی است. کنعانیمقدم در پاسخ به این سوال که دادن چنین وعدههایی چه تبعاتی دارد و چه آسیبی متوجه این سرمایه میشود، گفت: دادن وعدههایی بدون برنامهریزی و قانون اعتماد عمومی نسبت به مسئولان نظام را از بین میبرد و عملا پشت هر نظامی را خالی میکند. اگر بنا باشد افرادی با دادن چنین شعارهایی بخواهند آرای مردم را کسب کنند خلاف قانون است چون این وعدههای انتخاباتی در رابطه با مسئولیتهای رئیسجمهوری باید داده شود. آیا رئیسجمهوری میتواند حکم افزایش یارانه را بدهد یا باید براساس قوانین یا در چارچوب بوجه کشور باشد.
میراث احمدینژاد
بسیاری از کارشناسان معتقدند رکود تورمی امروز ماحصل عملکرد اقتصادی احمدینژاد بهویژه در حوزه اجرای نادرست قانون هدفمندی یارانهها است. مطابق قانون هدفمندکردن یارانهها که از ٢٨ آذرماه ١٣٨٩ آغاز شد، بنا بود در مدت پنج سال یارانه کالاهایی چون بنزین، گازوئیل، گاز، نفت، برق، آب، گندم، شکر، برنج، روغن و شیر حذف و آنها با قیمت بازارهای منطقه خلیجفارس عرضه شوند. قرار بود دولت ایران ۲۰ هزار میلیارد تومان از بابت افزایش قیمت، درآمد داشته و نیمی از این درآمد را برای مقابله با تورم به صورت نقدی بین دهکهای زیر پنج توزیع کند. ۳۰ درصد از این درآمدها نیز به تولیدکنندگان و ۲۰ درصد به دولت بهمنظور جبران خسارات ناشی از افزایش حاملهای سوخت تعلق بگیرد، اما در نهایت آنچه رخ داد توزیع یارانه نقدی بین ٧۵ میلیون نفر بدون در نظر گرفتن دهکها بود که سرانجام به افزایش نابرابریها در جامعه افزود و در کنار آن به سبب تورم ایجادشده خصوصا در اجرای فاز اول این قانون، عده کثیری از مردم به زیر خط فقر منتقل شدند.
حیات سیاسی احمدینژاد در گرو دادن چنین شعارها و اظهارات غیرکارشناسانه است. سیاستهای او همیشه بر مبنای خودمحوری و بیاعتقادی به برنامه بوده است. یادمان باشد هنوز بخشی از مشکلات کشور در نتیجه سیاستهای ویرانگرانه و غلط اقتصادی است که در زمان محمود احمدینژاد به اجرا گذاشته شد و حالا هم تلاش دارد تا آنچه را تا این لحظه ساخته شده است، خراب کند.
با نگاهی به کارنامه 8 ساله محمود احمدینژاد متوجه سیاستهای مقطعی او میشویم؛ سیاستهایی که جز ویرانی و تورم عایدی برای کشور نداشت.
تلاش نافرجام برای دیده شدن
باز هم احمدینژاد و طرحها و شعارهای غیرواقعی و پوپولیستیاش؛ علاقه زیادی دارد که همیشه در صدر اخبار باشد. هر چه به انتخابات 1400 نزدیک میشویم حضور پررنگتری از او در صحنه سیاسی کشور مشاهده میکنیم.
بیشتر بخوانید
امتیاز: 0
(از 0 رأی )
نظرهای دیگران