چرا پرسپولیس بازی را واگذار کرد؟
پرسپولیس در نیمه اول خیلی خوب توانست بازی را به زمین حریف ببرد یا حریف را در زمین خودش پرس کند اما تیم برانکو قدر این حضور در زمین حریف را ندانست و از آن استفاده خوبی نکرد.
بر خلاف نیمه اول، این تیم ژاپنی بود که در نیمه دوم راحت بازی می کرد اما در واقع موضوعی که به پرسپولیس ضربه زد، عدم هماهنگی هافبک های دفاعی با خطوط دفاعی و حمله بود. کمال کامیابی نیا و احمد نورالهی نباید به خطر محافظت از محوطه جریمه، یک سوم دفاعی خودی را رها کنند. خالی بودن فضای پشت محوطه جریمه خودی، اتفاقی بود که کاشیما با استفاده از آن توانست دوبار توپ را به تور دروازه بیرانوند بچسباند.
روی گل اول، کارترکیبی دو بازیکن کاشیما در سمت چپ یک سوم دفاعی پرسپولیس به راحتی پنج بازیکن این تیم را از جریان بازی خارج کرد و مهاجم این تیم توانست با استفاده از فضای خالی و بدون مزاحمت در اطراف قوس 18قدم پرسپولیس، پا به توپ حرکت کند و با یک شوت معمولی دروازه این تیم را باز کند. در این صحنه اگر نورالهی یا کامیابی نیا، روی قوس 18قدم یعنی محل تخصصی یک هافبک دفاعی حضور داشتند، مهاجم حریف هیچ گاه فرصت شوتزنی پیدا نمی کرد.
روی گل دوم، اشتباه هافبک های دفاعی پرسپولیس بیشتر به چشم میآید. در دقیقه 68 نورالهی و کامیابی نیا هر دو در خط دفاعی قرار گرفته بودند تا توپ ارسالی حریف از روی ضربه کاشته را دفاع کنند. در این لحظه، هفت بازیکن پرسپولیس درون محوطه جریمه بودند تا چهارمهاجم حریف را مهار کنند و به همین خاطر بی نظمی زیادی در سازمان دفاعی پرسپولیس به وجود آمده بود. یک بازیکن حریف تنها و بدون مزاحمت پشت محوطه جریمه پرسپولیس ایستاده بود و همان یک بازیکن پس از اینکه توپ ارسالی برگشت داده شد به راحتی توانست موج دوم حمله کاشیما را ایجاد کند. بازگشت توپ به محوطه جریمه پرسپولیس، نظم دفاعی این تیم را آشفته تر کرد و با اینکه دوباره توپ دفع شد اما چون تجمع پرسپولیسی ها داخل محوطه جریمه بود، کاشیما موفق شد از ریباند دوم بهترین استفاده را ببرد.
اشکال دیگر این بود که تجمع عوامل دفاعی پرسپولیس داخل محوطه جریمه به هیچ وجه استاندارد نبود. وقتی یک تيم بیشتر از چهارمدافع را درون محوطه جریمه خودی به کار می گیرد، آن ها باید با زیاد کردن فاصله بین خودشان، به خط دفاع عرض بدهند تا کل فضای 18قدم دارای پوشش باشد اما روی گل دوم تنها اطراف نقطه پنالتی دارای پوشش بود(که البته این پوشش نیز سازماندهی درستی نداشت) و سمت چپ و راست محوطه جریمه کاملا در اختیار مهاجمان کاشیما قرار گرفت.
با این حال مشکل اصلی پرسپولیس این بود که دفاع این تیم عمق نداشت. هافبک های دفاعی یا حداقل یکی از آنها باید حتما جلوی خط دفاعی قرار می گرفتند تا محوطه جریمه خودی شکننده نباشد. دفاع خطی و فشرده بازیکنان پرسپوليس، علاوه بر اینکه کنترل محوطه جریمه را سخت میکرد، فضای خوبی را نیز پشت محوطه جریمه در اختیار بازیکنان حریف قرار می داد و آن ها به خصوص در نیمه دوم توانستند با استفاده از این مساله، به خوبی دروازه بیرانوند را تحت فشار قراردهند.
این مساله روی کارهای هجومی پرسپولیس نیز تاثیر به سزایی داشت. پرسپولیس در نیمه اول توانست با استفاده از بازی سرعتی وینگرهای خودش، بارها دروازه حریف را تحت فشار قرار دهد اما در نیمه دوم کاشیما که با شرایط پرسپولیس آشنا شده بود، توانست کنترل میانه زمین را در اختیار بگیرد.آنها متوجه شدند که به خاطر عقب بودن هافبکهای دفاعی پرسپولیس، ارتباط بخش دفاعی و بخشتهاجمی این تیم به خوبی برقرار نمیشود. بازی نزدیک هافبکهای دفاعی به خط دفاع باعث می شد هافبک های جلو زن پرسپولیس برای دریافت توپ به محوطه جریمه خودی نزدیک شوند و این مساله تاثیر زیادی روي از کار افتادن مهاجمان پرسپولیس داشت.
با این تفاسیر می توان گفت، پرسپولیس روی عدم دقت و تمرکز در بخش دفاعی خودش و همچنین قطع شدن ارتباط بین مدافعان و مهاجمان ضربه خورد و تیم کاشیما، تیمی نبود که بتواند با کارهای تیمی و تاکتیکی پرسپولیس را اسیر خودش کند. اگر حداقل یکی از هافبک های دفاعی پرسپولیس، فضای اطراف قوس 18قدم را پوشش می داد، دروازه پرسپولیس کمتر تحت فشار قرار می گرفت و از طرفی، این تیم می توانست انتقال بازی به زمین حریف را حفظ یا حتی بیشتر کند.
آمار مالکیت
پرسپولیس اگرچه نتیجه را واگذار کرد اما از نظر آماری، چیزی کمتر از حریف حرفهای خودش نداشت. تیم میزبان 55درصد کل بازی را در اختیار داشت و پرسپولیس که در نیمه دوم بیشتر به دفاع و حفظ دروازه خودی مشغول بود، 45درصد حاکم بازی بود. این اختلاف 10درصدی همانطور که گفته شد به خاطر تغییر روند بازی در نیمه دوم اتفاق افتاد.
آمار شوت
با اینکه کاشیما درصد مالکیت بیشتری را به ثبت رساند اما در زدن شوت، هردو تیم آمار یکسانی دارند. هم پرسپولیس و هم کاشیما هشت بار برای زدن توپ به سمت دروازه حرف اقدام کردند. هردو دو شوت در چارچوب داشتند اما در شوتهای بیرون از چارچوب سه شوت سهم پرسپولیس(40درصد دقت شوت) و چهارشوت سهم حریف ژاپنی(33درصد دقت شوت) بود. سه شوت پرسپولیس و دو شوت کاشیما نیز در طول این بازی بلاک شدند. در مجموع این هشت شوت، فقط پرسپولیس یک موقعیت عالی را برای گلزنی از دست داد که همان ضربه علی علیپور در دقیقه سوم بازی بود.
آمار پاس
بازیکنان پرسپولیس در کل این بازی تنها 291 بار توپ را بین خودشان رد و بدل کردند که از این تعداد 190 پاس صحیح به ثبت رسیده است. بنابراين دقت پاس 65درصدی برای مردان برانکو ثبت می شود. در طرف مقابل، تیم میزبان، 252پاس صحیح از مجموع 355 پاس را به ثبت رسانده که دقت پاس 71درصدی را نشان می دهد. به این ترتیب می توان گفت هر دو تیم کیفیت چندانی در بازیسازی و طراحی موقعيت از خودشان نشان ندادهاند. در ارسال توپ روی دروازه حریف نیز کیفیت خوبی از دو تیم دیده نمیشود. پرسپولیس تنها چهارسانتر موفق از مجموع 13 سانتر داشته و آمار کاشیما نیز از تیم مهمان ضعیف تر است. تیم ژاپنی در طول بازی 23بار اقدام به سانتر کرد که تنها دوسانتر این تیم موفق بوده است.
آمار تقابل ها
تیم میزبان در تقابلها یا همان دوئلها، آمار موفقتری نسبت به نماینده ایران از خودش به جا گذاشت اما این برتری چندان هم قابل توجه نیست. بازیکنان کاشیما 57 و پرسپولیس 54 دوئل موفق را به ثبت رساندند. از این تعداد، 20نبرد هوایی موفق برای پرسپولیس و 21 نبرد هوایی موفق برای کاشیماست. پرسپولیس از 16تکل، 11 تکل موفق(69درصد) داشته و کاشیما نیز از 18تکل، 17تکل موفق(94درصد) را به ثبت رساند. اما آمار گذر از بازیکن روبهرو به نفع تیم ایرانی است. بازیکنان پرسپولیس 6گذر موفق داشتهاند در حالیکه حریف آنها تنها دوگذر موفق را به ثبترساند.
آمار کارهای دفاعی
پرسپولیس در جلوگیری از بازیسازی حریف، روز پرکارتری داشته است. این تیم 23بار اقدام به جلوگیری از بازیسازی حریف کرده است در حالیکه این آمار برای کاشیما، 13بار به ثبت رسیده است. این اعداد، میل دفاعی پرسپولیس را به خوبی نشان می دهند. از طرفي 24 دفع توپ پرسپولیس در مقابل 15بار دفع توپ کاشیما نشان می دهد که تیم ایرانی فعالیت بیشتری در زمین خودش داشته است.با وجود اینکه کاشیما موفق شد بازی رفت را 2برصفر به سود خودش به پایان برساند اما پرسپولیس در این مسابقه نشان داد حریف شرقی آنچنان که درموردش صحبت می شد قدرتمند نیست. پرسپولیس همانطور که اشاره شد اگر نظم و تمرکز همیشگي خودش را حفظ می کرد بدون شک در این بازی گلی دریافت نمی کرد و اگر مهاجمان این تیم به خصوص علیپور با تمرکز بیشتری به توپ ضربه می زدند می توانستند دروازه حریف را در خانه خودش باز کنند که این اتفاق به اندازه یک پیروزی ارزش داشت. در واقعآنچه از جعبه جادویی دیدیم این بود که کاشیما نسبت به حریفان قبلی پرسپولیس، قدرت بیشتری نداشت و حتی میتوان گفت در برنامه و کار تیمی حتی از تیمی مانند السد در سطح پایینتری قرار دارد. مردان برانکو در تهران می توانند به کمک هوادارانشان و با استفاده از جو روانی مثبت در ورزشگاه آزادی برنده این فصل لیگ قهرمانان باشند. کاشیما در خانه خودش فقط به وسیله جو روانی برنده بازی شد و نماینده کشورمان نیز می تواند این کار را در تهران تکرار کند.
