آنژیوم گیلاسی شرایطی بسیار شایع است و می تواند در هر قسمت از بدن ظاهر شود. این خال های قرمز به طور معمول در افرادی که بیش از 30 سال سن دارند، ظاهر می شوند. رنگ قرمز آنها از رگ های خونی شکسته درونشان سرچشمه می گیرد.
در شرایطی که دلیل دقیق بروز این خال های قرمز مشخص نیست، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که ژنتیک در این زمینه نقش دارد. برخی افراد نسبت به دیگران احتمال بیشتری دارد دارای آنژیوم گیلاسی باشند. احتمال بروز این خال های قرمز در زمان بارداری نیز بیشتر است و حتی با آب و هوا و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی پیوند خورده اند. به طور معمول، مواجهه با آنژیوم گیلاسی نگران کننده نیست، مگر این که در اندازه، شکل یا رنگ خال ها تغییراتی حاصل شود. در صورت خونریزی از این خال ها نیز باید به پزشک مراجعه کرد.
پتشیا
اگر متوجه نقطه های قرمز، ریز و گرد روی پوست خود شده اید، ممکن است به پتشیا مبتلا باشید. این شرایط در نتیجه خونریزی شکل می گیرد و بر همین اساس است که قرمز، قهوه ای یا بنفش به نظر می رسد. آنها بیشتر شبیه به یک راش پوستی هستند و به صورت خوشه ای ظاهر می شوند. رنگ پتشیا در صورت اعمال فشار روی آن نیز ثابت باقی می ماند. این نقاط قرمز ممکن است روی پلک چشم ها یا سطح داخلی دهان ظاهر شوند.
دلایل: در شرایطی که پتشیا شرایطی رایج است، ممکن است به شرایط مختلفی اشاره داشته باشد. شایع‌ترین دلایل بروز پتشیا شامل واکنش آلرژیک، آسیب دیدگی موضعی، بیماری های خودایمنی، تروما، و عفونت های ویروسی مختل کننده انعقاد خون هستند. برخی درمان های پزشکی مانند شیمی درمانی و پرتو درمانی، و همچنین سرطان خون، پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک و دیگر بدخیمی های مغز استخوان نیز می توانند موجب ظاهر شدن پتشیا شوند. داروهایی مانند آسپرین، هپارین یا کورتیزون نیز ممکن است در شکل گیری پتشیا نقش داشته باشند. پتشیا بیشتر در نوزادن تازه متولد شده شایع است و پس از استفراغ شدید برجسته‌تر می شود.
درمان: آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت هایی که موجب شکل گیری پتشیا شده اند، تجویز می شوند. اگر پتشیا در نتیجه یک آسیب دیدگی به مویرگ ها شکل گرفته باشد، استفاده از بسته های یخ یا کمپرس سرد روی محل تحت تاثیر قرار گرفته توصیه می شود. پیش از استفاده از یخ آن را در یک حوله بپیچید تا با پوست تماس مستقیم نداشته باشد و از بروز آسیب به سطح پوست پیشگیری شود.
کراتوز پیلاریس
کراتوز پیلاریس یکی دیگر از دلایل بروز لکه های قرمز کوچک روی پوست است. این اختلال ژنتیکی بر فولیکول های مو در پوست تاثیر می گذارد. این شرایط به نام پوست مرغی و توده های مرغی نیز شناخته می شود و به طور معمول روی قسمت بالایی ران ها و بازوها ظاهر می شود.
شرایط کراتوز پیلاریس به طور معمول در ماه های تابستان بهتر شده و در زمستان، زمانی که پوست خشک می شود، بدتر می شود. کراتوز پیلاریس به طور معمول با افزایش سن بهتر می شود. درمان خاصی برای این شرایط وجود ندارد، اما استفاده از لوسیون ها و کرم های مرطوب کننده می تواند احساس بهتری در فرد ایجاد کند.
واسکولیت لکوسیتوکلاستیک
واسکولیت لکوسیتوکلاستیک به التهاب در رگ های خونی کوچک اشاره دارد. لکوسیتوکلاستیک اصطلاحی است که برای ارجاع به بقایای سلول های ایمنی یا نوتروفیل ها در دیواره رگ های خونی استفاده می شود. این بیماری ممکن است تنها پوست را تحت تاثیر قرار داده یا به دیگر اندام های بدن از جمله سیستم عصبی مرکزی، دستگاه گوارش، قلب، ریه ها و کلیه ها نیز سرایت کند.
علائم: زمانی که پوست را تحت تاثیر قرار می دهد، فرد متوجه رگ های خونی آسیب دیده که خون از آنها نشت می کند، می شود. این به خونریزی منجر می شود که به شکل لکه های کوچک بنفش-قرمز، ضایعات برجسته یا نقطه های قرمز ریز که به نام پورپورای قابل لمس شناخته می شود، دیده می شود. این ضایعات بیشتر روی پاها ظاهر می شوند. آنها به طور کلی موجب علائمی نمی شوند، اما فرد ممکن است گاهی اوقات درد و خارش را احساس کند. در موارد شدیدتر، التهاب رگ های خونی ممکن است به بروز تاول های بزرگ که می توانند دردناک باشند، منجر شود. همچنین، فرد ممکن است با مشکلات دیگر از جمله استفراغ، شکم درد، دردهای عضلانی، تب، خون در ادرار، ضعف، بی حسی و سرفه نیز مواجه شود.
درمان: پزشک پیش از انتخاب بهترین گزینه درمان برای واسکولیت لکوسیتوکلاستیک، سابقه پزشکی بیمار را در نظر خواهد گرفت. اگر یک بار بروز نقطه های قرمز ریز روی پوست را تجربه کرده باشید، این یک مورد حاد است. در این مورد، ضایعه پس از حذف دارو، عفونت، یا غذایی که ممکن است دلیل بروز این شرایط باشد، بهبود می یابد. در موارد عود کننده یا مزمن، پزشک عوامل دیگر برای انتخاب گزینه درمان را مد نظر قرار خواهد داد. وی ممکن است برای کمک به تشخیص بیماری سیستماتیک زمینه ای، برخی آزمایش ها را تجویز کند. همچنین، پزشک ممکن است در مواردی که بیماری به اندام های داخلی گسترش یافته است، کورتیکواستروئیدها و عوامل سرکوب کننده سیستم ایمنی را تجویز کند. داروهایی مانند داپسون (Dapsone) و کلشی‌سین (Colchicine) ممکن است به درمان موارد مزمن کمک کنند.
تب روماتیسمی
در صورت عدم رسیدگی به گلودرد میکروبی در زمان مناسب، این شرایط ممکن است به تب روماتیسمی منجر شود. این شرایط به طور معمول کودکان در بازه سنی 5 تا 15 سال را تحت تاثیر قرار می دهد. کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان نیز ممکن است دچار تب روماتیسمی شوند. این می تواند شرایط جدی باشد که در صورت عدم رسیدگی مناسب ممکن است به مشکلاتی جدی از جمله آسیب دائمی به قلب، سکته مغزی و حتی مرگ منجر شود.
اگر کودک شما با علائمی مانند گلودرد همراه با گره های لنفاوی متورم و نقطه های قرمز کوچک روی پوست مواجه است، باید آزمایش استرپ را انجام دهد. همچنین، وی ممکن است با دشواری در بلع همراه با ترشحات غلیظ خون از بینی مواجه باشد.
پس از تایید ابتلای فرد به تب روماتیسمی توسط پزشک، گزینه های درمان زیر برای مقابله با این شرایط مد نظر قرار می گیرند:
- آنتی بیوتیک ها برای کمک به درمان عفونت تجویز خواهند شد و ممکن است یک درمان بلند مدت برای پیشگیری از تکرار مجدد تجویز شود.
- داروهای ضد التهاب برای مقابله با درد استفاده خواهند شد. رایج‌ترین انتخاب ها شامل ناپروکسن و آسپرین می شوند. برخی پزشکان ممکن است کورتیکواستروئیدها را برای کاهش التهاب تجویز کنند.
- در مواردی که حرکات غیر اراردی می توانند موجب مشکلات جدی شوند، فرد ممکن است به مصرف داروهای ضد تشنج نیاز داشته باشد.
افزون بر این، بیمار نیازمند استراحت زیاد است تا زمانی که درد و التهاب به طور کامل از بین بروند. اگر تب روماتیسمی موجب مشکلات قلبی شده باشد، حداقل چند هفته استراحت اهمیت دارد.
