ماجرا ازآنجا شروع شد که برای ازدیاد نسل این جانور و همچنین احیای آن قرار به انتقال تعدادی گور به پارک ملی کویر گرمسار شد اما همان‌طور که مجید خرازیان مقدم، از مقامات سازمان حفاظت از محیط‌زیست می‌گوید: «انتقال۱۰ رأس گورخر به پارک ملی کویر باهدف معرفی مجدد گونه به زیستگاه قبلی انجام شد که متأسفانه یک رأس گورخر در ابتدای عملیات تلف شد، دو رأس دیگر در حین انتقال به پارک ملی کویر تلف شدند و پس از عملیات زنده گیری دو رأس دیگر نیز تلف شدند. یعنی از ۱۰ رأس، پنج رأس گورخر تلف شد. وی می‌افزاید: «بررسی‌ها حاکی از این است که علت تلف شدن دو رأس در حین زنده‌گیری احتمالاً اصابت سر حیوان به دیوارهای جانبی جعبه حمل گورخر بوده است، دلایل تلف شدن گورخرهای دیگر که بعد از عملیات زنده گیری تلف شدند با همکاری دامپزشکی استان سمنان و نظارت سازمان حفاظت محیط‌زیست در حال بررسی است.
استفاده از تجربیات دیگران
اما همان‌طور که مجتبی قربانی کارشناس محیط‌زیست و عکاس طبیعت می‌گوید: دامداران استان سمنان سالانه ده‌ها هزار دام را جابه‌جا می‌کنند اما یک‌دهم درصد هم تلفاتی ازاین‌دست ندارند حال چگونه می‌شود اداره کل حفاظت از محیط‌زیست استان این‌گونه دچار خطا شده باشد.
او می‌گوید: در مقوله پلنگ هم که چندی قبل تلف شد شائبه اضافه دوز تزریقی داروی بیهوشی این حیوان را تلف کرده است و این سؤال پیش می‌آید که یعنی هیچ‌کس نبوده که در آن زمان بداند چه دوز از داروی بیهوشی را باید به پلنگ بخت‌برگشته تزریق کرد؟ نکته جالب اینجا است که آقایان از اظهارنظر در این خصوص نیز خودداری می‌کنند.
پروژه‌ای محکوم‌به شکست
یکی دیگر از کارشناسان حیات‌وحش می‌گوید: طرح انتقال ۱۰ رأس گورخر از پارک ملی توران به پارک ملی کویر حالا با تلف شدن پنج رأس گورخر و درخطر قرار گرفتن پنج رأس دیگر عملاً شکست‌خورده است و چه خوب است که حداقل در این زمینه عذرخواهی اداره کل حفاظت از محیط‌زیست در نشریات و خبرگزاری‌ها اعلام شود.
الهام طبسی معتقد است: فاجعه این حادثه آنجا است که نر گروه ۱۰ راسی از گورها تلف‌شده است و این یعنی امکان زادآوری اصلاً وجود ندارد و همان بهتر که پنج گور باقی‌مانده هم به توران بازگردانده شوند چراکه اصلاً بردنشان بی‌فایده است و بعد از سال‌ها هیچ زادآوری را نخواهند داشت.
