به زعم مسئولان ورزش ایران، رقابت نکردن با ورزشکاران اسرائیلی برگرفته از عقیده مردمی در ایران است و ورزشکاران هم از قشر مردم جدا نیستند و به همین خاطر، نه با فشار، بلکه با تصمیم شخصی از رقابت کردن با رقبای اسرائیلی پرهیز میکنند. آنها برای اثبات این ادعا یکی دو کشور مسلمان دیگر را هم مثال زدند که حاضر به رقابت کردن با ورزشکاران اسرائیلی نیستند.
با این حال، گفتگوهای متعدد سعید ملایی، شرایط را برای جودو ایران وخیم کرد؛ او علنا از اعمال فشار برای روبرو نشدن با ورزشکاران اسرائیلی حرف زد و گفت «احتمالا» دیگر هرگز به ایران برنخواهد گشت. سعید ملایی همچنین با ابراز نگرانی از وضعیت خانواده اش در ایران گفت که نمیداند چه سرنوشتی در انتظار آنها خواهد بود.
عکس یادگاری سعید ملایی با ساگی موکی، جودوکار اسرائیلی
مسئولان ورزش ایران، اما با رد ادعای بی اساس سعید ملایی، اظهاراتش را برای چندمین بار تکذیب کردند. با این حال، فدراسیون جهانی جودو با شنیدن همین صحبتهای ملایی تصمیم گرفت جودو ایران را به موقتا تعلیق کرده و اجازه ندهد در هیچ مسابقه رسمی شرکت کند. فدراسیون جهانی جودو البته به فدراسیون ایران فرصت داد تا به دادگاه حکمیت ورزش یا همان CAS شکایت ببرد.
شهادت ایرانیها علیه مسئولان ورزش
مسئولان فدراسیون جودو هم با شکایت به دادگاه عالی ورزش، سعی کردند از حق دیگر جودوکاران ایرانی دفاع کنند؛ اگرچه مقرر شد دادگاه در فروردین ماه همین سال ۹۹ برگزار شود، ولی کرونا این دادگاه را به تعویق انداخت و سرانجام ۲۶ شهریورماه دادگاه جنجالی برگزار شد؛ در آن دادگاه، سعید ملایی به همراه دو ایرانی دیگر که سابقه کار در تیم ملی جودو ایران را داشتند روبروی سه نفر از قضات دادگاه قرار گرفته و شهادت دادند که مسئولان ورزش ایران آنها را تحت فشار گذاشته اند تا با اسرائیلیها روبرو نشوند. در عوض وکلای فدراسیون جودو ایران هم با ارائه سند و مدرک و تهیه کردن حرفهای ضدونقیض شهود، سعی کردند این موضوع را توطئه و البته تصمیمی شخصی جلوه دهند.
در میانههای آن دادگاه که اتفاقا قریب به ۹ ساعت هم طول کشید، آرش میراسماعیلی رییس فدارسیون جودو ایران، با ماریوس ویزر، رییس فدراسیون جهانی جودو نیم ساعتی مذاکره کردند؛ مذاکرهای که به زعم طرف ایرانی بسیار مثبت بود. با مطرح کردن همین مذاکره مثبت نزد قضات، دادگاه عالی ورزش، به طرفین یک ماه فرصت برای سازش داد. در واقع قضات به این نتیجه رسیدند که دو طرف میتوانند در یک ماه آینده با هم به توافق برسند و مبنای توافق آنها، رای نهایی دادگاه خواهد شد.
مسئولان ورزش ایران و در راس آنها آرش میراسماعیلی از این موضوع به عنوان یک برد یاد کردند و خبر دادند که قرار است همه چیز بهتر حل و فصل شود؛ با این حال، اما فدراسیون جهانی جودو، هرگز در یک ماه یاد شده، پاسخی به نامههای طرف ایرانی نداد! با اتمام همان مدت یک ماهه و از آنجا که فدراسیون جهانی نامههای طرف ایرانی را نادیده گرفت همه منتظر بودند تا دادگاه عالی ورزش رای نهایی اش را صادر کند. اگرچه بیش از یک ماه از دادگاه اولیه گذشته، ولی حالا خبر رسیده که دادگاه حکمیت ورزش، تصمیم گرفته رای نهایی اش را ۲۹ ژانویه، ۱۰ بهمن، اعلام کند.
این موضوع از آن جهت مهم است که هیچ توافقی بین طرف ایرانی و فدارسیون جهانی صورت نگرفته و حالا همه چیز بر پایه اظهارات شهود و دفاعیات طرف ایرانی گذاشته شده و قضات پرونده باید در ماه آینده رای نهایی را اعلام کنند؛ رایای که میتواند روی سرنوشت جودو و یکی دو رشته ورزشی دیگر از جمله شطرنج تاثیر مستقیمی داشته باشد.