گلایه ملی‌پوش واترپلو از شرایط؛ کار و حقوق نداریم!

ملی‌پوش واترپلو در گفت و گو با ایسنا، در مورد تمرینات ملی‌پوشان اظهار کرد: انفرادی تمرین می‌کنیم، روز گذشته هم جلسه‌ای با رضایی داشتیم که گویا قرار است تمرینات تیم ملی در استخر آزادی دنبال شود. هفته‌ای سه روز در آزادی تمرین کنیم تا اردوها به طور کامل شکل بگیرد.
یزدان‌خواه در پاسخ به این سوال که آیا برای آغاز تمرینات تیم ملی دیر نشده است گفت: تا سال آینده که مسابقه نداریم. چه بگویم هرچقدر مایه بگذارند آش می‌خورند. اگر می‌خواهند دوباره نتیجه آسیایی (کسب مدال برنز بازی‌های آسیایی بعد از ۴۴ سال) تکرار شود باید به بازیکنان روحیه بدهند و سرمایه گذاری بیشتری کنند. موفقیت همین‌طوری که حاصل نمی‌شود.
وی افزود: در حال حاضر همه در خانه خوابیده‌ایم. نمی‌گویم تمرین انفرادی نداریم ولی چه فایده انگار خوابیم. روزها را سپری می‌کنیم، کار و حقوق نداریم، فشار زیادی روی همه بازیکنان است. اکثرا به دنبال شغل آزاد و پیدا کردن شاگرد هستند. با این وضعیت چه می‌توانیم بکنیم.
ملی‌پوش واترپلو در ادامه در خصوص مجوز شروع تمرین تیم ملی در آزادی گفت: مجوز که می‌دهند اردوها هم که شروع می‌شود اما خدا می‌داند هدف از برگزاری اردوها چیست؟ وقتی مسابقه‌ای تا یک سال و نیم آینده که مسابقات المپیک باشد نداریم برای چه می‌خواهند اردوهای تیم ملی را شروع کنند؟ می‌گوییم حقوق، می‌گویند دنبال حقوق هستید؟ پس دنبال چه باشیم؟ ما که انفرادی تمریناتمان را داریم پس برای چه بکوبیم این همه راه تا آزادی برای تمرین برویم؟
وی در پاسخ به این سوال که از چه زمانی حقوق ملی‌پوشان قطع شده گفت: حقوق که داشتیم ماهی یک میلیون تومان، اما در این ۶ ماهی که تمرینات تعطیل بوده حقوق نگرفته ایم.
 ملی‌پوش واترپلو در ادامه گفت: بالاخره ما با تیم ملی بعد از ۴۴ سال یک مدال گرفتیم که صدای آن همه جا پیچید ولی نان و پست و مقامش برای بقیه بود. در حال حاضر ما عضو تیم ملی هستیم و از این بابت هم ناراحت نیستیم. همیشه این چیزها بوده ولی انتظار داریم که حداقل یک هزار تومانی هم برای بازیکن اختصاص دهند. چرا الان باید بازیکنان بدنبال کارگری یا کار در اسنپ باشند.
یزدان‌خواه در ادامه گفت: خداراشکر که همه بازیکنان حال حاضر واترپلو خاکی اند و کار برایشان عار نیست. در تیم ملی هم بچه پولدار داریم که از پدرش پول نمی‌گیرد و هم داریم کسی که مجبور است کارگری کند. خدا را شکر همه هم با هم رفیقیم. در این ۶ ماه تعطیلی شاید خانواده‌ام را ندیده باشم اما رفقای واترپلویی‌ام را دیده‌ام. کار هم عار نیست اما هر فردی تا یک جایی تحمل می‌کند. شاید ما هم یک روزی بگوییم دیگر این رشته را ادامه نمی‌دهیم، ببینیم آن موقع می‌خواهند چه کنند؟ ما حقوق می‌خواهیم، یک ورزشکار حرفه‌ای هیچ چیز که نخورد حداقل ماهی ۳ تا ۴ میلیون تومان هزینه دارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا فدراسیون در سال جدید مبلغی را به بازیکنان واترپلو پرداخت نکرد، گفت: بخشی پول پرداخت کرد، قبل عید دو ماه از حقوق‌مان مانده بود که بعد از عید پرداختش کردند. البته گفتند که به خاطر کرونا تمرینات تعطیل بود به شما حقوق دادیم اما در اصل ۲ ماه حقومان را پرداخت کردند. پرداختی فدراسیون این گونه بود که باید دوم هر ماه به ما حقوق می‌داد اما یک ماه دوم، یک ماه دهم، یک ماه بیستم حقوق دادند و این وسط یک تا دو ماه کسر شد. همین مبلغ که حدود ۲ میلیون و دویست هزار تومان بود در این سال به ما پرداخت شد.
عضو تیم باشگاهی پرسپولیس در خصوص بدهی این باشگاه گفت: هنوز که باشگاه هیچ مبلغی پرداخت نکرده است. چه کاری می‌توانیم کنیم، دست خالی که نمی‌شود جلو رفت. باید فدراسیون پشتمان باشد. فعلا که کاری نکرده‌ایم و منتظریم ببینیم چه می‌شود.
یزدان‌خواه در پایان گفت: در این رشته که فدراسیون به ما پولی نمی‌دهد، باشگاه هم که پرداختی نداشته اما برایم سوال است که چطور همه ورزش‌ها، رستوران‌ها و همه جا بازگشایی شده بجز استخرها؟ می‌خواهم بدانم مشکل استخر چیست، محیطی که در آن کلر و مواد شوینده دارد و خطرش به مراتب کمتر است تا خوابگاه که همه کنار هم می‌نشینند و یا فوتبال که تا گل می‌زنند همدیگر را بغل می‌کنند.