فرادید| این گنجینه تاریخی در ۲۱ آوریل ۲۰۲۵، در عمق حدود ۱.۳ متری زیر زمین پیدا شد. در ابتدا، یک ظرف سفالی شکسته پیدا شد که داخل آن ۳۳ قطعه زیورآلات از طلا، نقره و برنز قرار داشت. از جمله این اشیا می‌توان به انگشترهای طلا، گوشواره‌های نقره و یک جفت گوشواره مارپیچ از جنس برنز اشاره کرد. نمونه‌هایی از این نوع گوشواره‌ها پیش‌تر در محوطه‌های باستانی دیگر مربوط به دوره دواراواتی نیز یافت شده بودند.
به گزارش فرادید؛ در ادامه حفاری‌ها که در ۳۰ آوریل انجام شد، سه شیء مذهبی دیگر نیز کشف شد؛ از جمله ورقه‌هایی از جنس طلا و آلیاژ سرب-قلع که در زبان محلی به آن‌ها «چین» گفته می‌شود. چشمگیرترین این اشیا، یک ورقه مستطیلی از طلا به اندازه ۸ در ۱۲.۵ سانتی‌متر است که تصویر بودای نشسته را در حال انجام «مودرای ویتارکا» (اشاره به انتقال آموزه‌ها با دست) نشان می‌دهد.
اولین یافتۀ این گنجینه، 30 شیء طلایی، نقره‌ای و برنزی بود که در یک کوزه دفن شده بودند
این تصویر دارای ویژگی‌های هنری دوران «دواراواتی» است (حکومتی بودایی که بین 1500 تا 1000 سال قبل در تایلند مستقر بود)؛ از جمله پیچ‌خوردگی موها، هاله‌ای بزرگ، گوش‌های کشیده و ردایی که تنها یک شانه را پوشانده است. سوراخ کوچکی در گوشه بالایی این ورقه نشان می‌دهد که ممکن است برای آویزان کردن یا نمایش مورد استفاده بوده باشد.
اثر دیگر، ورقه‌ای موسوم به «چین» است که تصویر بودایی ایستاده را درون یک قاب قوس‌دار نشان می‌دهد. با اینکه یک سمت آن آسیب دیده، اما جزئیات زیادی از آن باقی مانده است. در دو سوی بودا، دو پیکره دیده می‌شود که یکی از آن‌ها احتمالاً تصویر پرا پروم (تجلی تایلندی از خدای برهما) است. این تصویر شباهت زیادی به آثار برجسته دیگر دوره دواراواتی دارد، از جمله صفحه‌ای که اکنون در موزه ملی بانکوک نگهداری می‌شود.
ورقۀ مستطیلی طلایی با نقش بودا مهم‌ترین شیء این گنجینه است
سومین شیء باستانی، توده‌ای از خاک سخت‌شده است که درون آن سه ورقه فلزی به صورت لایه‌لایه و با ملات از هم جدا شده قرار گرفته‌اند. این قطعه پشت سر مجسمه بودای خوابیده کشف شد و احتمال می‌رود که به طور آیینی در آن محل قرار داده شده باشد.
به گفته آقای تاساپون سری‌سامان، مدیر دفتر منطقه‌ای هنرهای زیبا، این اشیای ارزشمند به موزه ملی فیمای منتقل شده‌اند تا در آنجا مورد حفاظت و ثبت قرار گیرند.
محل کشف گنجینه در زیر مجسمۀ بزرگ «بودای خوابیده»
مجسمه بودای خوابیده که در مرکز این محوطه قرار دارد، بنایی مهم و پرجاذبه از نظر دینی و تاریخی است و گمان می‌رود در حدود سال ۶۵۷ میلادی در زمان پادشاهی راما راج از رامبوری ساخته شده باشد.
مجسمه باستانی «بودای خوابیده»
این منطقه که فعالیت‌های آن به قرن ششم میلادی در دوره حکومت بودایی دواراواتی بازمی‌گردد، شواهدی از هنر پیشرفته و ارتباطات فرهنگی گسترده در جنوب‌شرقی آسیا را نشان می‌دهد.
منبع: faradeed-240981
