بعد از خروج از قزوین در تاکستان کنار پارک کمی توقف کردیم. این چند روز وقت نشده بود که خانه را تمیز کنم و همهجا حسابی بههمریخته شده بود. اینجا مکان خلوتی بود و یک جوی آب هم از کنار خیابان میگذشت و بهترین موقعیت بود برای خانهتکانی. از فرصت استفاده کردیم و سروسامانی به دوروبرمان دادیم. غروب شده بود که از استان قزوین خارج شدیم. شهر بعدی که در مسیرمان بود، ابهر نام داشت. این شهرستان از بزرگترین شهرهای استان زنجان است که در 90 کیلومتری مرکز استان قرار دارد.
ابهر
سمت باغهای انگور رفتیم. البته اینجا هنوز انگورها نرسیده است ولی فضای زیبای تاکستانها آدم را جذب منطقه میکند. به موزه باستانشناسی شهر سری زدیم.
بوم گردی در روستای کوی نیک
بعد با یکی از اهالی که در روستای کوی نیک بوم گردی داشت آشنا شدیم به همراه او سری به آن روستا زدیم. بوم گردی ایشان نو پا بود ولی محیط گرم و صمیمی داشت. در این روستا یک درخت چنار خیلی بزرگ و قدیمی است که مردم محلی آن را مقدس میدانند. درخت بیش از پانصد سال قدمت داشت و ریشهها و شاخههایش فضای بزرگی را گرفته بود و منظره زیبایی به وجود آورده بود.