زهرا نژادبهرام در یادداشتی با عنوان «وفاق در آیینه استیضاح وزرا» در روزنامه اعتماد نوشت: وقتی رییسجمهور پزشکیان در انتخابات پیش از موعد ریاست جمهوری با بیان «ایده وفاق» پیروز شد، بسیاری از ناظران ضمن آنکه این مهم را ضروری میدانستند، اما باور به تحقق آن نداشتند. رییسجمهور با طرح این ایده انتخابات ریاستجمهوری چهاردهم را پیروز شد و تلاش گستردهای برای تحقق آن به کار برد و حتی وفاق منجر به واگذاری بسیاری از پستهای کلیدی در کشور به رقبای پیشین شد. اما در کمال ناباوری بهرغم همه این تلاشها شاهد بروز و ظهور جدی در «عدم وفاق» از سوی دیگر هستیم.
کلید استیضاح وزیر نفت و اقتصاد اتفاقی کم نظیر در گذشت نزدیک به چهار ماه از رای اعتماد آنها و آغاز به کار دولت چهاردهم شگفتآور است، این مهم به این معناست که مجلس اجازه حتی شش ماه فعالیت را هم به این وزرا نداده تا نتایج کار را ببینند یا حتی به سوال کردن هم اکتفا نکرد، بلکه به یکباره سراغ استیضاح رفت! همتی با 80 امضا و اتابک با 50 امضا در صف استیضاح هستند.
این یعنی دو وزیر کلیدی این کابینه که در مواجهه با مشکلات جدی در این زمستان سخت هستند با دشواریهایی از جنس ادامه کار نیز روبهرویند. نوع رویکرد نمایندگان نسبت به وزرا در شرایط دشوار اقتصادی و خارجی به ویژه پس از روی کار آمدن ترامپ قابل توجه است؛ آنان بدون تامل در شرایط کنونی با شکافتن «وفاق» تصویری دیگر از ایده رییسجمهور پزشکیان به نمایش گذاشتهاند که به نظر میرسد حتی برای خود ایشان نیز تعجببرانگیز است. ذکر این نکته ضروری است که مشکلات عدیده اقتصادی و سیاسی کشور، یقینا به یکباره شکل نگرفته و آنچه امروز مشاهده میشود، بیتردید حاصل اتفاقات حداقل یک دهه گذشته است.
لذا تلاش برای وانمودسازی بروز مشکلات از سوی دولت قابل تامل است! همگان میدانند کشور اکنون با جمعی از ناترازی از آب تا انرژی از تورم تا گرانی دلار و... روبرو است و حاصل جمع آن امروز به روشنی در پیش روی سیاستگذاران و مردم قرار گرفته است! لذا به نظر میرسد، اگر بنا به ادامه چالشهای گذشته و تداوم ناترازیهاست یقینا جبههگیری برخی نمایندگان مجلس از جمله 80 نفر امضاکننده استیضاح آقای همتی، بیانگر آن است که «در» باید بر همین پاشنه بچرخد. اما به نظر نمیآید این روش بتواند مشکلات کشور را مرتفع کند، چراکه جمع ناترازی اکنون از سقف هم عبور کرده و باید به سوی حل مساله جهش کرد نه اقدام!
در این شرایط ظاهرا علاوه بر مساله استیضاح برخی حساسیتها از سوی مجلس برای همکاری بعضی با دولت یا عدم همکاری نیز قابل تامل است؛ به واقع وقتی در شرایطی قرار گرفتهایم که مشکلات بیش از گذشته خودنمایی میکنند و مردم در انتظار تلاشهای مشترک مجلس و دولت و ... برای حل آنها هستند، چرا دغدغه برخی نمایندگان در خصوص این موضوعات غیرضرور است! به عبارت دیگر اکنون که باید تلاش جمعی برای حل مشکلات کشور صورت پذیرد و نمایندگان تمام وقت روی آن تمرکز پیدا کنند و با همکاری با دولت که توانسته آرای بخشی از مردم را به سوی خود جلب کند (البته حدود 50 درصد) راهکارهای متناسب را جستوجو کنند؛ الزامی است که قدرتنمایی گروهی و جناحی حداقل در کوتاهمدت کنار گذاشته شود و نگاهی دیگر بر این شرایط حکمفرما باشد!
دولت که تلاشش را برای ایجاد شرایط وفاق به کار گرفته و با پذیرش همه نقدهای حامیان وضعیت را طوری مهیا کرده که بتواند به دور از کشاکش جناحی کار ملت را به پیش ببرد، اما ظاهرا این مهم هنوز در برخی نمایندگان با نوعی شکاف روبهرو است و آنان همچنان برای پیش بردن اهداف خاص خود، راهی دیگر میروند! نکته جالب اینجاست که استیضاح وزرا درست است که حق مجلس است، اما با این شتاب در دولتهای ایران پس از انقلاب بینظیر بوده است؛ آنگونه که حتی مخالفت رییس مجلس را نیز در برداشته است. لذا به نظر میرسد رییسجمهور پزشکیان در برابر تحرکاتی از جنس «ناوفاق» قرار گرفته که ایده ایشان برای حل مسائل کشور را با سدهایی روبهرو کرده است . مواجهه وی با این وضعیت دو رفتار احتمالی را در بر دارد:
1- تداوم این ایده بهرغم تلاشهای دولت چهاردهم با همراهی روبهرو نشده، لذا تصمیم و نگاهی دیگر را برای اداره کشور طلب میکند. در صورت اتخاذ این روش احتمالا مشکلات بیشتری پیش روی دولت قرار خواهد گرفت، اما اتکا به رایدهندهها قادر خواهد بود دولت را در مسیر حل مشکلات کشور با استحکام بیشتری همراه کند .
2- در برابر این نوع رفتارهای برخی جناحها که در مجلس نیز کرسیهایی را دارا هستند، عقبنشینی کرده و باز بر «ایده وفاق» تاکید کند، البته احتمالا این وفاق از جنس «واگذاری» خواهد بود. لذا با نوعی ناامیدی از سوی رایدهندگان روبهرو خواهد شد.البته شاید برای کوتاهمدت بتواند در این مسیر حرکت کند اما احتمالا باز هم خواستههای بیشتری پیش روی دولت قرار میگیرد که فرصتهای حل مشکلات را برای آن محدودتر میکند.
منبع: etemadonline-696879