(تصاویر) ناموفق ترین خودروهای تاریخ مرسدس بنز

مرسدس بنز را باید به‌نوعی تاریخ زنده صنعت خودروسازی توصیف کرد که از زمان ساخت نخستین خودروی خود در سال ۱۸۸۵ توسط کارل بنز یکی از تاثیرگذارترین نام‌ها در صنعت اتومبیل‌سازی بوده است. اعتبار مرسدس بنز البته یک‌شبه به دست نیامده و این کمپانی محصولات بسیار موفق و سرشناسی را روانه بازار کرده است. با این وجود حتی این کمپانی بزرگ نیز از اشتباه مصون نبوده و در طول تاریخ خود محصولات ناموفقی را روانه بازار کرده است. در ادامه قصد داریم تعدادی از ناموفق ترین خودروهای تاریخ مرسدس بنز در طول تاریخچه درخشان این کمپانی را مرور کنیم.

ناموفق ترین خودروهای مرسدس بنز در تاریخ این کمپانی

در ادامه تعدادی از خودروهای ناموفق تاریخ مرسدس بنز را معرفی می‌کنیم که نتوانستند در حد انتظارات ظاهر شوند و لیاقت درج لوگوی ستاره سه‌پر این کمپانی را نداشته‌اند. این خودروها البته لزوماهمگی شکست‌های تجاری نبوده‌اند؛ بلکه برخی از آن‌ها علیرغم ثبت فروش‌های قابل توجه دارای ایرادات و اشکالاتی بوده و در حد و اندازه نام مرسدس بنز نبوده‌اند.

همان‌طور که در ادامه مشاهده خواهید کرد، لیست گفته‌شده دربرگیرنده انواع و اقسام اتومبیل‌های مرسدس بنز از مینی ون‌های عجیب و غریب گرفته تا سدان‌های لوکس و بسیار گرانقیمت خواهد بود.

مرسدس بنز کلاس A مدل W168

سال های عمر:  ۱۹۹۶ – ۲۰۰۵

در سال 1997 نخستین خبرهای مربوط به ساخت خودروی هاچبک مرسدس بنز A-Class به‌عنوان نخستین اتومبیل دیفرانسیل جلوی این کمپانی به‌طور گسترده منتشر شد. مرسدس بنز در آن زمان سمبل طراحی مهندسی در دنیا بود و انتظارات از خودروی کلاس A بسیار بالا بود.‌ با این وجود W168 هرگز نتوانست در حد انتظارات ظاهر شود.

علیرغم آن که مرسدس کلاس A خودرویی جادار و به‌ظاهر ایمن بود، اما خبرهای مربوط به چپ شدن آن در سرعت 60 کیلومتر ضربه بزرگی به اعتبار مرسدس بنز وارد کرد. آلمانی‌ها البته تنها یک ماه پس از درز این خبر ضمن تولید مدل‌های جدید آن، تمام نمونه‌های فروخته‌شده را نیز فراخوانی کرده و ضمن افزودن سیستم کنترل پایداری به آن‌ها، سیستم تعلیق آن‌ها را نیز بروزرسانی کردند.

این حرکت بخش از آبروی صدمه‌دیده مرسدس را برگرداند و فروشی 1.1 میلیون دستگاهی را طی هفت سال آینده برای این خودرو رقم زد؛ اما نخستین خودروی کامپکت مجهز به ESP مرسدس بنز هرگز نتوانست آن‌طور که انتظار می‌رفت عملکرد خوبی در بازار داشته باشد.

مرسدس بنز Vaneo

سال‌های عمر:  ۲۰۰۲ – ۲۰۰۵

پس از مرسدس بنز کلاس A، این کمپانی از پلتفرم ساندویچی انقلابی این خودرو برای طراحی و ساخت مدل Vaneo استفاده کرد تا با استفاده از محبوبیت شگفت‌انگیز آن زمان خودروهای مینی ون بتواند به سود زیادی برسد. مدل Vaneo تمام آن‌چه یک مینی ون موفق نیاز داشت را ارائه می‌کرد. فضای گسترده کابین، تجهیز به هفت صندلی که برخی از آن‌ها قابل تبدیل به میز بودند، درب‌های کناری کشویی و بسیاری موارد دیگر همگی به‌نوعی تضمین‌کننده یک MVP درخشان بودند.

با این وجود مشکل اصلی وانئو کیفیت پایین آن بود که به اعتبار برند مرسدس بنز لطمه زیادی زد. کابین این خودرو از پلاستیک‌های بی‌کیفیت طراحی شده بود و سیستم تعلیق آن نیز بسیار خشک بود. از سوی دیگر موتور خودرو نیز اصلا عملکرد بهینه‌ای نداشت و قیمت به‌مراتب بالاتر آن در مقایسه با مینی ون‌های بهتر و باکیفیت‌تری مثل اوپل زفیرا و رنو سینیک نیز باعث عدم گرایش خریداران به این خودرو شدند.

نتیجه این اتفاق فروش بسیار پایین تنها 15555 دستگاهی این خودرو در نخستین سال عرضه مدل Vaneo به بازار بود که در آخرین سال حیات آن به تنها 6417 دستگاه کاهش پیدا کرد. در نتیجه پس از تنها سه سال مدل Vaneo از خط تولید کنار گذاشته شد تا کوتاه‌ترین عمر را در میان تمامی مرسدس بنزهای مدرن داشته باشد.

مرسدس بنز 170 H

سال‌های عمر:  ۱۹۳۶ – ۱۹۳۹

یکی دیگر از ناموفق ترین خودروهای تاریخ مرسدس بنز نیز مدل 170 H بود که بار دیگر سعی داشت با ارائه مشخصاتی جذاب در زمان خود به موفقیت برسد؛ اما چنین نشد. مرسدس بنز سعی داشت روی قیمت پایین و مصرف سوخت این خودروی دیفرانسیل عقب قورباغه‌ای شکل مانور دهد.‌

مشخصا آیروداینامیک این خودرو از بسیاری محصولات آن زمان بهتر بود و مصرف سوخت آن نیز کمتر از 8 لیتر در هر صد کیلومتر بود؛ ضمن آن که حداکثر سرعت آن نیز به‌لطف استفاده از موتور 1.7 لیتری خطی با توان 38 اسب بخار به حدود 116 کیلومتر بر ساعت می‌رسید که برای سال‌های جنگ جهانی عالی به شمار می‌رفت. از سوی دیگر، سیستم تعلیق مجزا برای محور جلو و ترمزهای هیدرولیکی روی تمامی چرخ‌ها نیز دیگر مشخصات جذاب مدل 170 H بودند؛ هرچند که علیرغم تمامی این قابلیت‌ها کنترل آن همچنان در برخی شرایط سخت و دشوار بود.

رانندگان اما در آن زمان خودروهای موتور عقب را نمی‌پسندیدند و به همین دلیل فروش این خودرو نتوانست از 1500 دستگاه تجاوز کند. در نتیجه، مدل 170 H علیرغم تمامی دستاوردهای شگفت‌انگیز فنی‌اش یک شکست در کارنامه مرسدس بنز به شمار می‌رود.

مرسدس بنز کلاس X

سال‌های عمر:  ۲۰۱۷ – ۲۰۲۰

نخستین تلاش مرسدس بنز برای ساخت یک خودروی پیکاپ نیز دیگر شکست بزرگ این کمپانی آلمانی است که تنها سه سال دوام آورد.‌ این بار پای نیسان وسط است؛ زیرا مرسدس بنز کلاس ایکس در حقیقت همان پیکاپ «نیسان ناوارا» است که اندکی تغییر کرده است!

البته برخی پیشرفت‌های این خودرو نسبت به مدل Navara مثل کیفیت بهتر بدنه و کابین آن را از لحاظ طراحی و فنی در موقعیت بهتری قرار داده بود؛ اما قیمت به‌مراتب بالاتر آن در مقایسه با خودروی ناوارا مهم‌ترین دلیل شکست آن به شمار می‌رود.‌ البته ناوارا پیکاپ توانمندی بود؛ اما رانندگان نمی‌توانستند بپذیرند که با پرداخت قیمت یک مرسدس بنز، وانتی از نیسان را سوار شوند! همین مساله باعث شد که رفته‌رفته مرسدس بنز X-Class از خط تولید کنار گذاشته شود.

البته در ادامه مرسدس سعی کرد با استفاده از یک موتور 3.5 لیتری V6 دیزلی مربوط به سری E-Class خود این پیکاپ‌ها را شخصی‌تر کند؛ اما این مساله نیز تنها افزایش قیمت بیشتر آن را در پی داشت. در نهایت فروش جهانی این مدل در سال نخست عرضه به بازار تنها 16700 دستگاه بود و در سال‌های بعدی نیز با افت زیادی روبرو شد.‌ در نتیجه عمر این خودروی مرسدس بنز از چهار سال بیشتر نشد.

مرسدس بنز کلاس R

سال‌های عمر:  ۲۰۰۶ – ۲۰۱۳

خودروی مرسدس بنز کلاس R نیز یکی دیگر از شکست‌های بزرگ تاریخ مدرن مرسدس بنز است. این مینی ون که در واقعیت چیزی بیش از یک نعش‌کش با القاب و ادعاهای بزرگ نبود، سعی داشت با ارائه مشخصاتی فوق‌العاده مثل هفت صندلی بزرگ و جادار، موتور قدرتمند R63 AMG با قدرت 503 اسب بخار و صفر تا صد کمتر از پنج ثانیه و امکانات لوکس علاقمندان را به خود جذب کند؛ اما به هیچ توفیقی نرسید.

مرسدس بنز کلاس R حدود هفت سال روی خط تولید باقی ماند و فروشی متوسط را به ثبت رساند. با این وجود استراتژی اشتباه مرسدس بنز و معرفی یک خودروی مینی ون در زمانی که خودروهای شاسی بلند در حا اوج‌گیری بودند مهم‌ترین دلیل عدم درخشش آن شد. علاوه بر این، مرسدس مدل R-Class را یک خودروی گرند اسپرت معرفی کرده بود؛ هرچند که رانندگی با آن چیزی فراتر از یک مینی ون نبود! در نتیجه Mercedes Benz Class-R نیز به فراموشی سپرده شد.

مرسدس بنز SLK/SLC R172 دیزل

سال‌های عمر:  ۲۰۱۱ – ۲۰۲۰

با شنیدن نام خودروی اسپرت اکثر ما به یاد یک اتومبیل سبک وزن بنزینی می‌افتیم که شتاب‌گیری بسیار سریعی دارد. با این حال مرسدس سعی داشت با استفاده از یک موتور توربو دیزل در نسل R172 سری SLK خود گزینه‌ای اقتصادی‌تر در اختیار رانندگان قرار دهد؛ اتفاقی که یکی از ناموفق ترین خودروهای مرسدس بنز را رقم زد.

مرسدس بنز SLK/SLC R172 البته مشخصات فنی درخشانی داشت. مصرف سوخت این خودرو کمتر از 7 لیتر در هر صد کیلومتر بود و موتور توانمند چهار سیلندر 2.1 لیتری آن نیز قدرتی 201 اسب بخاری داشت. در عین حال، گشتاور بسیار بالای این خودرو که در دور موتور 1600 در اختیار راننده قرار می‌گرفت مهم‌ترین مشخصه آن بود که شتاب‌گیری صفر تا صد 6.5 ثانیه‌ای را برای آن رقم زده بود.

در عین حال مشکل بزرگ موتورهای توربودیزل تاخیر اولیه در شتاب‌گیری و ارائه ناگهانی گشتاور است که باعث می‌شود استفاده از آن‌ها برای یک خودروی اسپرت مناسب نباشد. در نتیجه، مدل SLK/SLC R172 هرگز نتوانست درخشش اتومبیل‌های اسپرتی مثل مرسدس بنز کلاس C نسل W204 را تکرار کند و خیلی زود از خاطره‌ها فراموش شد.

مرسدس بنز EQS (2021 تا به امروز)

پرچمدار کنونی خودروهای سدان الکتریکی مرسدس بنز و نتیجه بلندپروازی‌های اروپایی‌ها در ساخت ماشین‌های برقی احتمالا یکی از بزرگترین شکست‌های تجاری این کمپانی در طول تاریخش خواهد بود. سرمایه‌گذاری مرسدس روی اتومبیل‌های برقی تا جایی پیش رفت که در سال 2021 پرچمدار خودروهای این کمپانی، سری S با مدل EQS جایگزین شد تا قمار بزرگ این غول خودروسازی آلمان آغاز شود.

فروش مدل EQS البته در سال نخست عرضه به بازار حدود 23400 دستگاه بود که اصلا بد نیست؛ اما در ادامه مشخص شد که رانندگان آن‌طور که خودروسازان انتظار داشتند علاقه‌ای به خرید خودروهای برقی ندارند. افت 40 درصدی فروش EQS در سال دوم نیز به‌خوبی گویای همین مساله بود.

پرچمدار اتومبیل‌های الکتریکی مرسدس بنز البته خودروی بسیار خوبی است که بروزترین امکانات رفاهی و ایمنی دنیا و رانندگی جذاب را با یکدیگر ادغام کرده. با این وجود نبود شخصیتی هم‌تراز با یک خودروی پرچمدار احتمالا مهم‌ترین مشکل این اتومبیل است. مرسدس بنز البته خیلی زود متوجه این مشکل شد و در نسل‌های جدیدتر آن از جلوپنجره مدل سری S برای ساخت آن استفاده کرد. با این وجود هنوز EQS نتوانسته چهره‌ای که انتظار می‌رفت از یک سدان پرچمدار با برند مرسدس بنز ارائه دهد را کسب کند.

مرسدس بنز میباخ ۵۷/۶۲

سال‌های عمر:  ۲۰۰۲ – ۲۰۱۳

گزینه‌های زیادی برای علاقمندان به خودروهای لیموزین یا لوکس در بازار وجود دارد. خودروسازانی مثل رولز رویس و بنتلی یا حتی تویوتا و مدل‌های Century این خودروساز از جمله برندهایی هستند که در زمینه خودروهای فوق لوکس با قیمت‌های نجومی فعال هستند. در این بین اما مرسدس بنز نیز برند میباخ (Maybach) را معرفی کرده و سعی دارد با بزرگان این عرصه رقابت کند؛ هرچند نتیجه این رقابت چیزی جز شکست برای آلمانی‌ها نبوده است.

میباخ در اصل اوایل قرن حاضر توسط کمپانی مادر مرسدس بنز، دایملر، خریداری و به‌عنوان برندی مستقل معرفی شد. همچنین نخستین محصول این خودروساز لوکس نیز در دو مدل مختلف 57 و 62 (طول‌های 5.7 متری و 6.2 متری) با لوکس‌ترین کابین و امکانات ممکن و یک موتور V12 دو توربو 5.5 لیتری روانه بازار شد.

مطابق انتظار، سلبریتی‌ها و ثروتمندان دنیا خیلی زود شروع به خرید این میباخ کردند؛ اما یک مشکل بزرگ در این خودرو در ادامه شکست آن را در پی داشت. مدل‌های 57 و 92 میباخ هردو روی پلتفرم مرسدس بنز کلاس اس W140 متعلق به سال 1991 ساخته شده بودند. دایملر در آن زمان ابایی از تعبیه بهترین قابلیت‌های صنعت اتومبیل در پلتفرمی این‌چنین قدیمی نداشت و حتی مشکلی نیز با طراحی بی‌نهایت نزدیک آن به مدل‌های پیشین مرسدس بنز نشان نداد.

دایملر در آن زمان متوجه نبود که وقتی کسی برای خرید یک خودرو ۳۵۰ هزار دلار پرداخت می‌کند، دنبال یک مرسدس بنز نیست؛ بلکه قصد خرید یک خودروی فوق لوکس و منحصربفرد هم‌تراز با بنتلی یا رولز رویس را دارد! این تفکر دایملر در آن زمان، میباخ ۵۷ و ۶۲ را به یکی از ناموفق ترین خودروهای تاریخ مرسدس بنز تبدیل کرد.

منبع: خبرآنلاین