(تصاویر) EA-18G Growler؛ هواپیمای مخصوص جنگ الکترونیک آمریکا چه ویژگی هایی دارد؟

در جنگ های مدرن، تسلط هوایی دیگر صرفاً با نیروی قهریه مسلط یا تعداد زیاد دیکته نمی شود و نبردها دیگر تنها با گلوله و بمب انجام نمی شود. جنگ الکترونیک در حال حاضر نقش مهمی در حفظ برتری هوایی ایفا می کند. هواپیمایی که به وضوح برای جنگ الکتریکی طراحی شده اند، مانند EA-18G Growler متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده، این اطمینان را ایجاد می کند که ایالات متحده و متحدانش برای نبرد در این عرصه پیچیده و همیشه در حال تکامل آماده هستند.

برای درک کامل ماموریت EA-18 G، داشتن درک اولیه ای از جنگ الکترونیک مناسب خواهد بود، چیزی که وزارت دفاع ایالات متحده آن را اینگونه تعریف می کند: «فعالیت های نظامی که از انرژی الکترومغناطیسی برای کنترل طیف الکترومغناطیسی (“طیف”) و حمله به دشمن استفاده می کنند. طیف گستره ای از فرکانس ها برای انرژی الکترومغناطیسی است. جنگ الکترونیک با فراهم کردن دسترسی فرماندهان نظامی به طیف برای برقراری ارتباط با نیروها، در حالی که مانع از دسترسی دشمنان احتمالی به طیف برای ایجاد تصویر عملیاتی و برقراری ارتباط با نیروهای خودی می شود، به فرماندهی و کنترل کمک می کند».

به عبارت دیگر، جنگ الکترونیک شامل استفاده از فرکانس های الکترونیکی مانند رادار، رادیویی و سیگنال های مادون قرمز برای ایجاد اختلال در عملیات دشمن و محافظت از نیروهای دوست است. این یک بازی تکنولوژیک موش و گربه است که در آن مبارزی که به بهترین وجه از طیف الکترومغناطیسی بهره برداری می کند، برنده جنگ الکترونیکی خواهد بود، که اغلب می تواند به معنای تفاوت بین موفقیت یا شکست یک ماموریت باشد.

ریشه های جنگ الکترونیک

یکی از اولین نمونه‌های جنگ الکترونیک (EW) را می‌توان در آغاز جنگ جهانی اول دید. در ۵ اوت ۱۹۱۴، یک هفته پس از جنگ جهانی اول، نیروهای بریتانیا چندین کابل ارتباطی بین‌المللی را که در زیر کانال انگلیس قرار داشت، قطع کردند و آلمانی‌ها را مجبور کردند برای برقراری ارتباط از بی سیم استفاده نمایند. سپس ارتباطات رادیویی آلمان توسط ایستگاه‌های بریتانیایی در سراسر جزایر بریتانیا رهگیری شد و توسط رمزگشایان در فرماندهی نیروی دریایی سلطنتی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. شنود انتقال رادیویی امروزه یکی از جنبه های کلیدی جنگ الکترونیک است. با این حال، این تنها یکی از بسیاری از تاکتیک های مورد استفاده در یک چشم انداز وسیع مدرن جنگ الکترونیک است که از فناوری بسیار پیشرفته و اقدامات متقابل الکترونیکی از طریق یک رویکرد استراتژیک سه شاخه ای استفاده می کند.

اجزای اصلی جنگ الکترونیک

جنگ الکترونیک را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:

حمله الکترونیکی (EA): حمله الکترونیک شامل استفاده از انرژی الکترومغناطیسی به شکل سیگنال های فرکانس رادیویی برای مسدود کردن، فریب دادن، مختل کردن، مانع شدن، ضعیف کردن، تخریب یا خنثی کردن سیستم های الکترونیکی دشمن است. به عنوان مثال، مختل کردن رادارها و سامانه‌های ارتباطی دشمن، ناتوان سازی آن ها در شناسایی و برقراری ارتباط با هواپیماهای دیگر، یا اختلال در سامانه‌های هدایت موشکی دشمن.

حفاظت الکترونیکی (EP): حفاظت الکترونیکی از سیستم های الکترونیکی در برابر حملات الکترونیکی متخاصم محافظت می کند. رمزگذاری و پروتکل های ارتباطی ایمن می توانند برای محافظت از اطلاعات حساس منتقل شده از طریق کانال های ارتباطی دوستانه استفاده شوند. تکنیک‌های رمزگذاری، سیستم‌های ارتباطی را از رهگیری، دسترسی غیرمجاز یا تلاش‌های پارازیت توسط دشمنان محافظت می‌کنند.

پشتیبانی الکترونیکی (ES): پشتیبانی الکترونیک شامل جمع‌آوری اطلاعات با رهگیری سیگنال‌های الکترونیکی دشمن و استفاده از این اطلاعات برای اطلاع‌رسانی و بهینه‌سازی حمله الکترونیکی و قابلیت‌های حفاظت الکترونیکی یک طرف است. به عنوان مثال، رهگیری و تجزیه و تحلیل سیگنال های الکترونیکی ساطع شده توسط رادار، ارتباط و سایر سیستم های الکترونیکی دشمن، اطلاعات ارزشمندی را در مورد قابلیت های الکترونیکی دشمن، مانند فرکانس های رادار، ویژگی های سیستم و الگوهای عملیاتی فراهم می کند.

جنگ الکترونیک از بالا

در حالی که ارتش ایالات متحده دارای چندین هواپیما با قابلیت های جنگ الکترونیک است، از جمله EC-130 Compass Call متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده، EA-37B Compass Call و F-35 Lightning، و چندین مورد دیگر، هواپیمای ناونشین EA-18G Growler توسط کمپانی بوئینگ برای نیروی دریایی ایالات متحده ساخته شده و هواپیمای جنگنده جنگ الکترونیک پرچمدار ارتش ایالات متحده به شمار می رود. EA-18G Growler که برای جایگزینی EA-6B Prowler به دلیل قدیمی بودن و خستگی ساختاری طراحی شده بود، اولین پرواز خود را در سال ۲۰۰۶ انجام داد و پلتفرم F/A-18F Super Hornet کارآزموده را با یک بسته جنگ الکترونیک پیشرفته ادغام می کند که شامل موارد زیر است:

• غلاف های پارازیت با باند بالا و پایین AN/ALQ-99
• گیرنده AN/ALQ-218

فراتر از قاب هواپیما، EA-18G بسیاری از ویژگی های دیگر F/A-18 را نیز دارد، از جمله:

• بسته اقدامات متقابل ارتباطی AN/ALQ-227
• رادار AN/APG-79 Active Electronically Scanned Array (AESA)
• سیستم مدیریت تسلیحات AN/AYK-22

آشنا بودن پلتفرم و ویژگی های مشترک بین این دو هواپیما، تعمیر و نگهداری و تزریق نوآوری های فناوری آینده به EA-18G را تسهیل می کند، نوآوری هایی مانند سیستم کابین خلبان پیشرفته (ACS) و پیشرفت هایی در مجموعه حملات الکترونیکی هوابرد که در حال حاضر برای Growler Block II در حال توسعه است. این ارتقاء ها به EA-18G اجازه می دهد تا در طول چرخه عمر برنامه ریزی شده خود با تهدیدات پیشرفته پیش برود.

چندین هواپیمای EA-18G می توانند اطلاعات جمع آوری شده را به اشتراک بگذارند و به عنوان یک شبکه جنگ الکترونیک هوابرد عمل می کنند. به عنوان مثال، سه EA-18G که به صورت هماهنگ کار می کنند، ارسال هایی را که از یک منبع متخاصم ساطع می شوند را رهگیری و تجزیه و تحلیل می کنند. از طریق سه لایه، تجزیه و تحلیل زمان انتقال داده ها توسط سه هواپیما سریع تر رخ داده و، سه Growler می توانند محل منبع ارسال را به یک منطقه بسیار کوچک محدود کنند.

در حالی که توپ ۲۰ میلی متری F/A-18 برای قرار دادن بسته جنگ الکترونیک گسترده EA-18 G برداشته شده است، Growler دارای ۹ نقطه سخت در زیر بال ها و بدنه خود برای حمل سلاح های معمولی است، از جمله:

• دو موشک هوا به هوای پیشرفته میان برد AIM-120 (AMRAAM)
• دو موشک ضد تشعشع پرسرعت AGM-88 (HARM)
• سه سیستم پارازیت تاکتیکی ALQ-99 (TJS)
• دو مخزن سوخت خارجی که برد بیش از ۸۵۰ مایل دریایی (۱,۳۶۸ کیلومتر) را فراهم می کنند.

آینده جنگ الکترونیک

چه از طریق قطع کابل ها برای استراق سمع پیام های رادیویی دشمن یا مکان یابی منبع انتقال از طریق سه لایه GPS مبتنی بر ماهواره، جنگ الکترونیک ثابت کرده است که یک ابزار بسیار موثر در هر زرادخانه نظامی است. از آنجایی که پیچیدگی های فناوری جنگ الکترونیک در طول زمان به طور تصاعدی افزایش می یابد، منصفانه است که بگوییم آینده بلندمدت جنگ الکترونیک نسبتاً ناشناخته است. هنگامی که از یک سخنگوی BAE Systems پرسیده شد که آینده کوتاه مدت برای جنگ الکترونیک چیست، وی گفت:

«حوزه‌های فناوری مورد تمرکز ما شامل سیستم های الکترونیکی پیشرفته، حسگرهای برد بلند، هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، الگوریتم‌های هوشمند، پردازش سیگنال تطبیقی، و قابلیت‌های چند طیفی، شناختی و توزیع‌شده جنگ الکترونیک است».

یک چیز واضح است: جنگ الکترونیک به پیشرفت خود ادامه خواهد داد، نقش آن در جنگ های مدرن همچنان رشد خواهد کرد، و عدم موفقیت در خط مقدم جنگ الکترونیک به عقب افتادن خطرناک از دشمنان منجر می شود. به همان اندازه بدیهی است که EA-18G Growler همچنان یک دارایی ضروری برای ارتش ایالات متحده در آینده قابل پیش بینی باقی خواهد ماند، در شرایطی که ارتش این کشور به نبردهای خود در طیف الکترومغناطیسی ادامه می دهد.

منبع: روزیاتو