بر اساس گزارش صندوق بینالمللی پول در سال ۲۰۲۳ میلادی ایران با نرخ رشد اقتصادی ۵.۴ درصد، دومین رتبه را در بین کشورهای جهان داشته است.
ایران در حالی در رتبه دوم بعد از هند و بالاتر از فیلیپین قرارگرفته که کشورهایی همچون چین و آمریکا بهعنوان ابرقدرتهای اقتصادی دنیا در جایگاههای پایینتری ازلحاظ رشد اقتصادی قرارگرفتهاند.
نرخ رشد اقتصادی ازجمله مهمترین شاخصهای سنجش مالی یک کشور است. این شاخص اقتصادی به رفاه شهروندان گرهخورده و میتواند آینهای از وضعیت زندگی مردم باشد. برای تعیین نرخ رشد اقتصادی ابتدا باید تولید ناخالص داخلی کشور محاسبه شود. شاخصی که بیانگر ارزش ریالی تولیدات و خدمات یک کشور در بازه زمانی مشخص است. هرچه نرخ رشد اقتصادی بیشتر باشد، سهم شهروندان از کیک اقتصاد نیز بزرگتر خواهد بود.
اما اگر این موضوع را با هر شهروند کشورمان مطرح کنیم و با اوضاع زندگی و معیشتی آنها بسنجیم به این باور نمیرسیم که رشدی در اقتصاد کشور اتفاق افتاده باشد. مردم زمانی رشد اقتصادی را باور خواهند کرد که سفرهشان بزرگتر از قبل شده باشد و اوضاع معیشتیشان به سامان باشد.
اوضاع نابسامان بازار سرمایه و افزایش نرخ ارز و طلا در همین روزهای ابتدای سال، درنتیجه آن افزایش افسارگسیخته قیمتها را به دنبال دارد. قیمتهایی که بر معیشت کارگرانی که هنوز طعم شیرین افزایش ۳۵ درصدی حقوقشان نسبت به سال قبل را نچشیدهاند و اولین دریافتی سال ۱۴۰۳ را نگرفتهاند با افزایش تورم و قیمتها به کامشان تلخ شده است.
سال جدید هم با شعار «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری شده است که برای تحقق آن سیاستگذاری، برنامهریزی و ریلگذاری صحیح و متناسب با شرایط اقتصاد امروز کشور ضروری است. سیاستگذاران اقتصادی میبایست برای رشد تولید و فعالیتهای اقتصادی و افزایش سرمایهگذاری بخش خصوصی برنامهریزی کنند. راهکارهایی ازجمله تدوین سیاست مالی و پولی صحیح و متناسب با شرایط اقتصادی کشور، تعیین میزان مداخله دولت در بخشهای اقتصادی، تصویب قانون ممنوعیت صدور بخشنامههای خلقالساعه، پیشبینی پذیر شدن اقتصاد، شفافیت قوانین و مقررات، افزایش سطح امنیت اقتصادی، دسترسی به اطلاعات متقارن و برابر آمار و ارقام اقتصادی و... برخی ابزارهای رشد تولید با مشارکت مردم است که میتواند باعث افزایش سطح رفاه و بهبود کیفیت زندگی مردم شود.
زمانی میتوان شاهد حضور مردم در اقتصاد بود که به رشد تعاونیها و بازار سرمایه کمک کنیم.
یکی از بهترین روشهای افزایش مشارکت مردم در تولید و اقتصاد، فعال شدن تعاونیها است که متأسفانه در بخش تعاون، بهرغم وجود قانونهایی مانند سیاستهای کلی اصل ۴۴ و اقتصاد مقاومتی، در عمل و اجرا نقش تعاونیها در اقتصاد آنچنانکه بایدوشاید پررنگ نیست.
اکنون نیمی از اقتصاد ایران درگیر اقتصاد دولتی، شبهدولتی و غیررقابتی است. موضوعی که امکان تحرک را به بخش خصوصی و مردمی نخواهد داد؛ بنابراین برای افزایش مشارکت مردم، فعال شدن تعاونیها و کوچک شدن نقش دولت در مدیریت بخشهای اقتصادی لازم است. موضوعی که به نظر میرسد باید در راستای تحقق شعار سال، زمینه واگذاری سهام شرکتهای دولتی و شبهدولتی به بخش خصوصی واقعی فراهم شود و دولت بهجای مدیریت بخشهای اقتصادی، به وظایف نظارتی خود بپردازد.
آن زمان که مردم احساس کنند در اقتصاد و تولید کشور نقش دارند و سفرههای زندگیشان پررونقتر است درک بهتری از رشد اقتصادی کشور خواهند داشت و با این درک تلاش بیشتری برای افزایش رشد تولید و اقتصاد کشور خواهند کرد.
مشارکت مردم، شاهکلید رشد تولید و اقتصاد
بر اساس گزارش صندوق بینالمللی پول در سال ۲۰۲۳ میلادی ایران با نرخ رشد اقتصادی ۵.۴ درصد، دومین رتبه را در بین کشورهای جهان داشته است.
ایران در حالی در رتبه دوم بعد از هند و بالاتر از فیلیپین قرارگرفته که کشورهایی همچون چین و آمریکا بهعنوان ابرقدرتهای اقتصادی دنیا در جایگاههای پایینتری ازلحاظ رشد اقتصادی قرارگرفتهاند.
بیشتر بخوانید
امتیاز: 0
(از 0 رأی )
نظرهای دیگران