کشف موجوداتی ناشناخته در روده و دهان انسان

فرادید| دانشمندان دسته‌ای از موجودات ویروس‌مانند ناشناخته را کشف کرده‌اند که در روده و دهان انسان پنهان شده‌اند. این «ویروئیدها» ممکن است بر فعالیت ژن در میکروبیوم انسان اثر بگذارند. 

به گزارش فرادید، ویروئیدها (Viroid) نوعی ویروس هستند که کوچکترین بیمارگرهای گیاهی شناخته‌شده محسوب می‌شوند. محققان یک میزبان این ویروئیدها را تایید کردند، به بیان دیگر، یک باکتری معمولی که در دهان یافت می‌شود و استرپتوکوکوس سانگوئینیس (Streptococcus sanguinis) نام دارد. 

ویروئیدها حلقه‌های کوچکی از RNA هستند، خویشاوند ژنتیکی DNA که مشخص شده عمدتاً گیاهانی مانند سیب‌زمینی را آلوده می‌کنند. ویروئیدها از چندین جهت با ویروس‌های بزرگ‌تر مبتنی بر RNA تفاوت دارند. اول اینکه، برهنه و فاقد پوسته‌های محافظی هستند که ویروس‌ها از آن‌ها برای نگهداری مواد ژنتیکی خود استفاده می‌کنند، دوم اینکه، RNA آن‌ها حاوی دستورالعمل ساخت پروتئین نیست و سوم اینکه ویروس‌ها حامل دستورالعمل‌هایی برای پوسته بیرونی خود و آنزیم‌های خاصِ نیازمند تکثیر هستند، اما ویروئیدها با میزبان خود در این آنزیم‌ها شریک هستند. 

اگرچه زمانی تصور می‌شد ویروئیدها فقط گیاهان را آلوده می‌کنند، اما مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است میزبان‌های دیگری مانند حیوانات، قارچ‌ها یا باکتری‌ها را هم آلوده کنند. در مطالعه جدید، محققان به دنبال ویروئیدهای احتمالی میان ژن‌های میکروب‌هایی بودند که در بدن انسان زندگی می‌کنند. 

در گزارشی که ۲۱ ژانویه منتشر شد، تیم تحقیقی ویروئید جدیدی را معرفی کرد که نامش را «اوبلیسک» گذاشته‌اند؛ طبقه جدیدی از ویروئیدها که در روده و دهان انسان یافت شدند. در مجموع، آن‌ها نزدیک به ۲۹۹۶۰ نمونه از ویروئیدها را شناسایی کردند. این مطالعه هنوز داوری تخصصی نشده و در یک مجله علمی نیز منتشر نشده است. 

محققان نام آن‌ها را اُبِلیسک گذاشتند چون ساختار ثانویه ویروئیدها (شکلی سه‌بعدی که آن‌ها با تا شدن به خود می‌گیرند) شبیه یک میله نازک است. 

محققان با استفاده از داده‌های منتشرشده قبلی، بازخوانی‌های فعالیت ژن را در جوامع مختلف میکروبی در بدن بررسی کردند و دریافتند که ابلیسک‌ها تقریباً در ۷ درصد از متاترانسکریپتوم‌های مدفوع انسان وجود دارند. این نمونه‌های مدفوع تصویری از فعالیت ژن در میکروبیوم روده ارائه می‌دهند. دیگر این که ویروئیدهای جدید در ۱۷ مورد از ۳۲ یا حدود ۵۳ درصد متاترانسکریپتوم‌های دهان که آن‌ها غربالگری کردند یافت شدند. 

این تیم در تجزیه و تحلیل‌های بیشتر، توانست یک ابلیسک را با میزبانش، S. sanguinis مطابقت دهد. 

در نسخه پیش از انتشار این مطالعه نوشته شده: «در حالی که ما میزبان سایر ابلیسک‌ها را نمی‌شناسیم، منطقی است که فرض کنیم حداقل ممکن است کسری از آن‌ها در باکتری‌ها وجود داشته باشد.» 

جالب است که برخی از ابلیسک‌های تازه کشف‌شده حاوی دستورالعمل‌هایی برای آنزیم‌های مورد نیاز برای تکثیر هستند، در نتیجه از ویروئیدهایی که قبلاً توضیح داده شده بودند، پیچیده‌ترند. هرچند، مانند بیشتر ویروئیدها، آن‌ها هنوز فاقد دستورالعمل برای پوسته بیرونی محافظ هستند. 

هنوز مشخص نیست آیا این ویروئیدها بر سلامت انسان تأثیر می‌گذارند (اگر می‌گذارند، چگونه)، هرچند ممکن است میکروبیوم انسان را شکل دهند، زیرا حداقل برخی از آن‌ها باکتری‌ها را آلوده می‌کنند. همچنین بحث‌هایی در جریان است مبنی بر اینکه آیا ویروس‌ها از ویروئیدها به وجود آمده‌اند یا ویروئیدها از ویروس‌ها تکامل یافته‌اند، بنابراین کشف جدید این بحث‌ها را تشدید خواهد کرد.

مترجم: زهرا ذوالقدر