به گزارش شبکه شرق، افزایش سه برابری بودجه سازمان صداوسیما واکنشهای بسیاری را به همراه داشته است.
درحالیکه تمام آمارها و نظرسنجیها از کاهش و ریزش مخاطبان صداوسیما خبر میدهند، شاهد افزایش سهبرابری بودجه این نهاد رسانهای عظیم و طویل هستیم که گویی جز رضایت مالی مدیران و کارکنانش، به ارتقای چیز دیگری منجر نمیشود؛ نه ارتقای کیفی تولیدات و برنامههای آن، نه ارتقای مخاطبان و ترمیم بیاعتمادی فزاینده آنها.
افزایش سهبرابری بودجه سازمان صداوسیما حتی صدای رئیس سازمان برنامه و بودجه را هم درآورده است. بهگفته داوود منظور: «رشد بودجه صداوسیما نسبت به سال ۱۴۰۲، حدود ۵۸ درصد است. درحالیکه برای سایر دستگاهها رشد بودجه ۱۲ درصد پیشبینی شده است. این افزایش بودجه صداوسیما و قوهقضائیه روی هم ۳۷ هزار میلیارد تومان بار مالی به دولت تحمیل کرده است.» به این موارد باید درآمدی که صداوسیما از تبلیغات و آگهیهای بازرگانی به دست میآورد را هم اضافه کرد.
هر سال به موازات افزایش بودجه صداوسیما شاهد افزایش آگهیهای بازرگانی و جذب اسپانسرها بودیم یا دستکم شاهد هیچ کاهشی در این بخش نبودیم. صداوسیما بهعنوان بزرگترین رسانه و چهبسا نهاد فرهنگی در کشور باید کمترین رویکرد و ساختار انتفاعی را داشته باشد و به بنگاهی تجاری تبدیل نشود، اما همچنان یکی از مهمترین منابع درآمدزا را در میان نهادهای حاکمیتی دارد که همواره هم از کمبود و کسری بودجه خود مینالد.
اینکه چقدر این بودجهها خرج برنامهسازی باتوجه به نیازهای مخاطب میشود، در تبیین و تخصیص این بودجه نقشی ندارد، بلکه سیاستگذاریهای کلانی که مبتنی بر اولویتهای یک گفتمان در جنگ رسانهای است، معیار این بودجهبندی است؛ معیاری که نهتنها مخاطب و رضایت او را لحاظ نمیکند که اساساً بیرون از مقوله مخاطب و خواستههایش تعریف میشود. اما رسانهای ملی است که هیچ توجیهی برای افزایش بودجه آن، جز نیاز مخاطب و خواستههایش نباشد.
منبع: sharghdaily-916461