نفر اول ظاهرا مشکلات فرامتنی دارد و فعلا نمیتواند کار کند، بنابراین فقط امیر قلعهنویی باقی میماند. در این میان تنها مشکل امیر این بود که او هدایت سپاهان را برعهده داشت و ۲ بازی فروردینماه با کامبوج و هنگکنگ با هفتههای پایانی لیگ تقارن پیدا میکرد. در نهایت هم همین مسئله قلعهنویی را از نیمکت تیم ملی دور کرد. اداره همزمان ۲ تیم را افکار عمومی و منتقدان نمیپذیرفتند و از سوی دیگر باشگاه سپاهان هم با صدور یک اطلاعیه محکم بهشدت با انتقال قلعهنویی به تیم ملی مخالفت کرد.
حالا، اما در روزهای پس از کرونا همه چیز به کلی تغییر کرده است. از یک سو رقابتهای لیگ برتر تعطیل است و اصلا معلوم نیست دنباله آن برگزار میشود یا نه و از سوی دیگر رقابتهای مقدماتی جامجهانی به تعویق افتاده است. دیروز از اسفند ۹۹ بهعنوان زمان احتمالی از سرگیری این مسابقات و آغاز کار رسمی تیم ملی سخن به میان آمده بود؛ زمانی که قلعهنویی میتوانست کارش را بهطور کامل در سپاهان تمام کند و به نیمکتی برگردد که همیشه بابت ترک آن افسوس خورده است. با این حال لیگ کمی دیر تعطیل شد؛ وقتی فدراسیون قرارداد دراگان اسکوچیچ را بسته بود!
کرونا و بدشانسی قلعهنویی
هجوم غافلگیرکننده و پیشبینینشده ویروس کرونا به سراسر جهان، مسابقات فوتبال در ایران را هم تعطیل کرده است؛ اتفاقی که شاید اگر به هر دلیلی یکی، دو هفته زودتر رخ میداد، الان امیر قلعهنویی سرمربی تیم ملی شده بود! در حقیقت فدراسیون فوتبال در زمان انتخاب سرمربی تیم ملی به گزینه داخلی رسیده بود و ۲ نامزد هم بیشتر نداشت؛ علی دایی و امیر قلعهنویی.
بیشتر بخوانید
امتیاز: 0
(از 0 رأی )
نظرهای دیگران