گرمای هوا تنها دلیل کاهش گردشگر در این روزهای سال نیست و شوری آبوآتش هورالعظیم، هوای غبارآلود و سایر موارد حاشیهای هم باعث شده گردشگران عطای سفر به این استان و استفاده از سواحل بکر آن را به لقایش ببخشند.
تعریفی برای تورهای رودخانهای نداریم
آرش نورآقایی، راهنمای گردشگری، دراینباره میگوید: برای اینکه گردشگری ساحلی در خوزستان توسعه پیدا کند باید ابتدا نمای شهرها را درست کنیم چراکه هرساله اهالی خوزستان برای تفریح به خارج از شهر و استان خود میروند و درواقع از شهر فرار میکنند.
وی میافزاید: در شهرهای اروپایی و دیگر شهرهایی که رودخانه از آنها عبور میکند برای مثال رودخانه راین و دیگر رودخانهها آن چیزی که اتفاق میافتد این است که مردم رودخانه را به خشکی ترجیح میدهند و مجموعهای از مراسم را همچون اجرای موسیقی و رقصهای سنتی مخصوص به خودشان را در آنجا اجرا میکنند؛ بنابراین نتیجه رفتن به کنار رودخانهها درآمدزایی و ایجاد تورهای رودخانهای است.
نورآقایی بابیان اینکه در خوزستان تعریفی برای تورهای رودخانهای نداریم توضیح میدهد: نهتنها آبهای استراتژیک خود از جمله آب رودخانه کارون را در این سالها به باد دادهایم بلکه هیچ بستر مناسبی را برای اینگونه تفریحات فراهم نکردهایم.
او خاطرنشان میکند: بنا بر اصول جاذبههای گردشگری باید زمانی که در رودخانه هستیم شهر را از منظر رودخانه ببینیم و چون شهرهای ما زیبا نیستند بنابراین رودخانههای ما هم زیبا نیستند. بااینوجود رودخانه کارون میتوانست محرکی برای توسعه اهواز بهعنوان مقصدی مهم برای گردشگران داخلی و خارجی باشد.
کنار سایتهای جهانی جای خواب نیست
کمبود اقامتگاه مناسب، نبود سایهبان در محل تردد گردشگران و نبود وسایل نقلیه استاندارد گردشگری از جمله مسائلی هستند که سایتهای مهم گردشگری خوزستان را بهطورجدی با مشکل مواجه کرده است بهگونهای که در کنار سایتهای جهانی خوزستان هتل مناسبی پیدا نمیشود که گردشگر شب را با آسودگی در آن سر کند. این در حالی است که گردشگران علاوه بر بهره بردن از جاذبههای منطقه موردنظر به امکاناتی همچون سایبان، محیط زیبای اطراف آن و امکانات تفریحی و بهداشتی نیز نیازمند هستند.
محمدابراهیم ابراهیمی، فعال گردشگری و تورگردان، با لحنی اعتراضآمیز نسبت به این موضوع اظهار میکند: چهار سال پیش زمانی که تعداد تقاضای خارجیها برای سفر به ایران زیاد شد و تورگردانها نسبت به کمبود هتل در کشور شاکی شدند و خواستند در سیاستهای زیرساختسازی کشور تغییری ایجاد شود مسئولان گردشگری پیشنهاد کردند که مقاصد سفر گردشگران خارجی در ایران متنوعتر شود. برای مثال رئیس جامعه هتلداران ایران پیشنهاد کرد گردشگران خارجی را به استانهای کممسافر مانند خوزستان ببرند چراکه هتلهای شهری مانند اهواز خالی از مسافرند.
وی ادامه میدهد: بعدازآن برخی از آژانسداران ایرانی به بردن مسافر به شهرهای پیشنهادی مثل اهواز آنهم در دمای نزدیک 60 درجه اقدام کردند ولی بازهم با مشکل کمبود اقامتگاه مناسب مواجه شدند؛ یعنی مکانی که در آن گردشگر از امکاناتی متناسب با شاخصها و استانداردهای حداقلی هتل بهرهمند شود وجود نداشت و جالب اینکه ضعف خدمات هتلداری در استانی نمود دارد که بهجز هویت تاریخیاش مرکز استخراج نفت در ایران به شمار میآید؛ بنابراین میتوان گفت که وضعیت هتلها و مراکز اقامتی در شهر اهواز واقعا تعریف کردنی نیست.
ابراهیمی سپس با اشاره به کمبود هتل در شهرهایی که سایتهای جهانی دارند مانند شوش و شوشتر اظهار میکند: ما در بهترین حالت مسافرانمان را تنها در اهواز میتوانیم اسکان دهیم چراکه در شهرهایی که مقصد گردشگراناند، مثل شوش و شوشتر، اصلا هتل مناسبی پیدا نمیشود و ما برای اقامت گردشگران گاهی باید از مجتمعهای اقامتی سازمانهای دولتی، دانشگاهها یا شرکتهای نفت و نیشکر کمک بگیریم.
او میافزاید: علاوه بر اینکه در شهرهایی که سایتهای تاریخی دارند اقامتگاه مناسب پیدا نمیشود و گردشگر مجبور است هر بار مسافتی طولانی را برای دیدن آثار تاریخی طی کند در کنار این سایتها بهویژه آنهایی که در فهرست یونسکو ثبتشدهاند هیچگونه امکانات رفاهی حتی در حد سایهبان، صندلی و یا سرویس بهداشتی پیدا نمیشود که این واقعا جای تأسف دارد.
این تورگردان تصریح میکند: اگر مسئولان واقعا میخواهند با گردشگری درآمدی حاصل کنند باید به زیرساختها اهمیت بدهند تا برای مثال اگر یک گردشگر قصد سفر به خوزستان داشت در شهرهای مختلف خوزستان شرایط برای اقامت آنها فراهم باشد.