ولفین نام مستعار حیوان هیبریدی است که در نتیجه‌ی جفت‌گیری غیرمحتمل دو گونه از آب‌بازسانان، یک نهنگ دندان‌کلفت با یک دلفین بینی‌بطری معمولی متولد شد.
ولفین، حیوانی هیبریدی یا دو رگه است که از پیوند بین گونه‌های مختلف آب‌بازسانان، دلفین بینی‌بطری معمولی و نهنگ دندان‌کلفت یا دلفین سیاه، متولد شده است.
با این حال، این حیوان هیبریدی تنها نمونه‌ی شناخته شده از آمیختگی گونه‌های مختلف ثبت شده در راسته‌ی حیوانات هیبریدی نیست.
از هیبرید نارلوگا (پیوند ناروال یا نهنگ دریایی قطب شمال و ماهی خاویار بلوگا) گرفته تا هیبرید دلفین‌ها، در دهه‌های اخیر نمونه‌های انگشت‌شماری از هیبرید گونه‌های آب‌بازسانان به ثبت رسیده است.
اولین ولفین شناخته شده در سال ۱۹۸۱ در پارک سی‌ورلد توکیو به دنیا آمد، اما پس از ۲۰۰ روز مرد. در سال ۱۹۸۵، هیبرید ماده‌ی جوان دیگری به نام ککایمالو پس از «جفت‌گیری برنامه‌ریزی‌نشده» یک نهنگ دندان‌کلفت نر به نام لنویی و یک دلفین بینی‌بطری اقیانوس اطلس ماده به نام پونائلی متولد شد.
جان بلانچارد، سخنران پارک سی‌ورلد توکیو در سال ۱۹۸۶ به‌نقل از آی‌اف‌ال‌ساینس گفت: «کادر آموزشی به محض تولد نوزاد به موضوع شک کردند. او از دلفین‌های دیگر تیره‌تر بود و بینی‌اش انگار بریده شده بود.»
ولفین ککایمالو از نظر فنی هیبرید دلفین و نهنگ محسوب نمی‌شد، زیرا نهنگ دندان‌کلفت برخلاف نامش در واقع دلفین سیاه و یک نوع دلفین است. با این حال این دو حیوان از دو گونه‌ی کاملاً مجزای دلفین هستند.
تولد هیبریدهای آب‌بازسانان با توجه به تفاوت اندازه‌ی بالای بین دو گونه‌ی والد، بسیار شگفت‌انگیز بود. دلفین‌های بینی‌بطری معمولی فقط دو متر طول دارند در حالی که طول نهنگ دندان‌کلفت نر می‌تواند حتی بیشتر از پنج متر باشد. از قرار معلوم، خلق این نسل هیبریدی به چندین اعجاز فیزیکی مؤثر نیاز دارد.
گفته می‌شود که این دو گونه هم در اسارت و هم خارج از اسارت با یکدیگر پیوند نزدیکی دارند. محققان قبلاً گزارش داده بودند که دلفین‌های بینی‌بطری معمولی و نهنگ‌های دندان‌کلفت اغلب در طبیعت به همراه یکدیگر دیده می‌شوند، با هم طبیعت‌گردی می‌کنند و به دنبال غذا می‌گردند.
اغلب گفته می‌شود که دو گونه‌ی مختلف نمی‌توانند با یکدیگر تولیدمثل کنند و فرزندان بارور به دنیا بیاورند، اما همیشه این‌طور نیست. اگر هر دو گونه نسبتاً به هم نزدیک باشند و تعداد کروموزوم‌های یکسانی داشته باشند، ممکن است گاهی با هم جفت‌گیری و زادوولد کنند و فرزندان بارور به دنیا بیاورند.
به عنوان مثال، سگ‌ها و گرگ‌ها هر دو دارای ۷۸ کروموزوم هستند که در ۳۹ جفت مرتب شده است؛ این دو گونه می‌توانند جفت‌گیری کنند و پیوند موفقیت‌آمیز و فرزندان بارور داشته باشند.
همین امر در مورد دلفین‌های بینی‌بطری معمولی و نهنگ‌های دندان‌کلفت نیز صادق است؛ هر دوی این گونه‌ها دارای ۴۴ کروموزوم هستند. مثال بارز ککایمالو است که بارور بود و بر اساس گزارش‌ها با حداقل دو دلفین بینی‌بطری نر جفت‌گیری کرد و سه فرزند به دنیا آورد.
فراتر از مورد ککایمالو، دانشمندان تعداد انگشت‌شماری از هیبریدهای تولید شده توسط گونه‌های مختلف آب‌بازسانان، راسته‌ی پستانداران آبزی شامل نهنگ‌ها، دلفین‌ها، و گراز دریایی، به ثبت رسانده‌اند.
در سال ۲۰۱۸، محققان یک هیبرید دلفین جدید را در آب‌های هاوایی مشاهده کردند که گمان می‌رود یک رگه‌اش دلفین سخت‌دندان و رگه‌ی دیگر نهنگ سرخربزه‌ای باشد.
رابین بیرد زیست‌شناس درباره‌ی این کشف گفت: «وجود هیبریدهای بیشتر از این دو گونه اصلاً عجیب نیست؛ این دو اغلب با هم در ارتباط هستند و مرتباً آمیزش دارند.»
سال بعد، گروهی از محققان موزه تاریخ طبیعی دانمارک، جمجمه‌ی نهنگی را در خلیج دیسکوی گرینلند غربی پیدا کردند و مورد مطالعه قرار دادند. تجزیه و تحلیل ژنتیکی جمجمه نشان داد که این نمونه ۵۴ درصد خاویار نهنگ یا بلوگا و ۴۶ درصد نهنگ دریایی قطب شمال یا ناروال بود؛ به همین دلیل هیبرید نارلوگا نامیده شد.
منبع: خبرآنلاین
منبع: faradeed-157142
