- رضا غلامی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به سوالاتی درخصوص مسائل مرتبط با حجاب ازجمله حجاب به عنوان خط قرمز سیاسی و ارتباط حجاب و سرمایه اجتماعی و... پاسخ داده است.
- بخشهای مهم این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
- نمیتوان گسترش کمحجابی در جامعه ایران را به تنهایی به منزله کاسته شدن دینداری در جامعه ایران در نظر گرفت. بعضی از کسانی که اهل رعایت حجاب نیستند از برخی محجبهها در عقیده به اسلام محکمترند
- هر قدر نظام بر روی حجاب به عنوان خط قرمز سیاسی خود اصرار کند و تعصب به خرج دهد، طبیعی است که بی حجابی بیشتر جنبه سیاسی- اعتراضی به خود میگیرد و الان هم تا حد زیادی اینگونه است.
- بعضیها حجاب سر را دوست ندارند. حتی اگر به آن به عنوان یک مطالبه دینی درست اعتقاد داشته باشند و بعضی دیگر هم حجاب را جزو دستورات اصلی دین قلمداد نکرده و آن را مساوی بیحیایی تلقی نمیکنند بنابراین صرف نظر از اعتراض به حاکمیت، از هر فرصتی برای برداشتن حجاب سر استفاده می کنند اما بعضیها در شرایط هیجانات سیاسی، برای نوعی مقاومت در برابر حاکمیت و نشان دادن نارضایتی خود کشف حجاب می کنند. به نظر من، حوادث اخیر موجب شد، درصد جنبه سیاسی-اعتراضی بی حجابی خیلی بالا برود.
- امروز حجاب با رفتارهای نسنجیده و غلط برخی از عناصر درون حاکمیت، و عملیات روانی رسانه های ضد انقلاب، به یک امر سیاسی تبدیل شده است و تنها راه کاستن از دُز سیاسی شدن حجاب، تصحیح رفتار حاکمیت با پدیده حجاب، کنار گذاشتن رفتارهای پلیسی و خشن در این عرصه و تکیه بر اقناع عقلی مردم درباره حجاب، و وارد کردن طبیعی و فرهنگی حجاب در عمق سبک زندگی جوانان است.
- در موضوع حجاب، باید از هرنوع رفتاری که موجب تحقیر، تهدید و ارعاب بانوان میشود پرهیز کرد. گسترش حجاب تنها از طریق اقناع عقلی و روش های جذاب فرهنگی جواب میدهد و اگر هم قانونگذار بنای به قانون گذاری برای رعایت حجاب در اماکن عمومی داشته باشد که من کاملا موافق با آن هستم، جرایم افراد ناقض قانون، یعنی بیحجابها باید با مکانیزم مناسب و بدون درگیری مامور با فرد بی حجاب مشخص شده و از جنس مالی باشد، نه بیشتر.
۲۱۲۱
منبع: khabaronline-1734829