زماني كه تيم ملي واليبال نوجوانان ايران با سرمربيگري محمد وكيلي و در مسابقات قهرماني جهان بحرين، جام قهرماني را بالاي سر برد و بر صدر قدرت واليبال جهان ايستاد، اهالي واليبال طعم خوشحالي دو جانبهاي را مز مزه كردند. از طرفي بر فراز جهان ايستادن لذت خاص خود را داشت و از طرف ديگر اين قهرماني بزرگ نويد ظهور ستارههاي جوان در واليبال ايران را ميداد. واليبالي كه در سراشيبي سقوط و فاصله گرفتن از رشد موشكي خود قرار داشت، بيش از هر چيز نيازمند نسلي جديد از بازيكناني بود كه بتوانند رفته رفته و به طور قطرهچكاني جانشين ستارههاي فعلي واليبال ايران شوند. برخي از پسران نوجوان واليبال ايران بعد از كسب مدال طلا و عنوان نخست در نبرد قهرماني نوجوانان جهان ، در اولين اردوي تيم ملي بزرگسالان كه فروردينماه 97 آغاز شد، توسط «ايگور كولاكوويچ» سرمربي مونتهنگرويي واليبال ايران ، به اردوي تيم ملي دعوت شدند تا با حضور در جام ملتهاي واليبال جهان براي نخستين بار پوشيدن پيراهن تيم ملي بزرگسالان را تجربه كنند و برابر ستارهها و تيمهاي بزرگ جهان به ميدان بروند. «امير حسين توخته» يكي از بازيكناني بود كه در بحرين درخشش خيرهكنندهاي داشت و توانست عنوان بهترين «مدافع وسط جهان» را به خود اختصاص دهد. اين بازيكن 18 ساله چند ماه بعد و پس از اينكه با پيراهن تيم شمس (تيمي كه با حضور بازيكنان تيم ملي نوجوانان در ليگ حضور داشت) مسابقات قهرماني باشگاههاي كشور را به پايان رساند، توسط ايگور كولاكوويچ به تيم ملي دعوت شد. اين بازيكن اروميهاي در هفته نخست به دليل عدم صدور ويزا نتوانست تيم ملي را در كشور فرانسه همراهي كند اما در هفته سوم و زماني كه تيم ملي واليبال ايران در كشور روسيه بايد به مصاف تيمهاي چين، روسيه و برزيل ميرفت ، شانس حضور در تركيب تيم ملي را پيدا و براي نخستين بار پيراهن تيم ملي بزرگسالان را بر تن كرد. امير حسين توخته هفته چهارم رقابتهاي ليگ ملتهاي واليبال تيم ملي را همراهي نكرد و جايش را به علي اصغر مجرد داد. اين بازيكن اين روزها در اردوي تيم ملي «ب» حضور دارد. تيمي كه تمريناتش را از چند روز قبل با حضور جهانگير سيدعباسي به عنوان سرمربي، آغاز كرده است و خود را براي حضور در بازيهاي آسيايي جاكارتا آماده ميكند. در همين رابطه، با اميرحسين توخته گفتوگويي داشتيم و از وي درباره شرايط فعلياش در تيم ملي «ب» و نخستين تجربه حضورش در تركيب تيم ملي بزرگسالان پرسيديم. اين گفتوگو با ستاره كم سن و سال واليبال ايران را در زير ميخوانيد:
سال گذشته، براي تو با قهرماني در مسابقات نوجوانان جهان همراه بود و امسال نيز براي اولين بار حضور در ليگ ملتها را تجربه كردي؟ از اين روزهايي كه در اين دو سال بر تو گذشت، برايمان بگو.
من دو سال سرنوشت ساز را سپري كردم. زماني كه توسط محمد وكيلي به تيم ملي واليبال نوجوانان دعوت شدم به خوبي ميدانستم كه راهي طولاني و سخت را در پيش دارم. چندين و چند بازيكن هم سن و سال من و در پست مدافع وسط حضور داشتند و من بايد براي اثبات خودم با همه آنها ميجنگيدم. تلاش خود را كردم و مزد زحماتم را در بحرين گرفتم. تجربه پوشيدن پيراهن تيم ملي بزرگسالان و بازي مقابل تيمهاي بزرگ جهان نظير روسيه و برزيل نيز فوق العاده بود و اصلا قابل وصف نيست.
خودت تصور ميكردي كه مقابل برزيل چنين نمايش خوبي داشته باشي؟
من سرشار از انگيزه بودم. تمام توانم را در اين راستا به كار گرفتم كه بتوانم به خودم مسلط باشم و اعتماد به نفسم را از دست ندهم. بازي خوب همتيميهايم نيز در اينكه بتوانم خوب كار كنم موثر بود.
پس تجربه بزرگي برايت رقم خورد.
دقيقا همين طور است. به نظر من ايگور كولاكوويچ با اعتمادي كه به من و ديگر جوانان كرد، لطف بزرگي در حق ما داشت و به ما اعتماد به نفس داد تا بتوانيم خودمان را باور كنيم و توانمندي هاي خود را ارائه دهيم. اين راكه شانس اينچنيني در اختيارمان قرار گرفته است، واقعا نبايد دست كم گرفت. من تلاشم اين بود كه از همه شانسي كه پيدا كردهام نهايت استفاده را ببرم.
چرا تيم ايران از نظر نتيجهگيري موفق عمل نكرد؟
من فكر ميكنم هميشه نبايد به اينكه تيم نتيجه بگيرد و پيروز بازي باشد فكر كرد. تصور ميكنم فدراسيون و كادر فني تيم ملي در حال حاضر يك اولويت مهم دارند و آن ميدان دادن به بازيكنان جوانتر است. بايد بگويم كه تيم ملي واليبال ايران در مسابقات ليگ جهاني تيمي شاداب ، جوان و با انگيزه بود و بي شك آينده خوبي در انتظار اين تيم است. ما رفته رفته خود را براي دورههاي بعد و ميدانهاي بزرگتر آماده ميكنيم.
از وضعيت فعليات برايمان بگو. اوضاع در تيم «ب» چطور پيش ميرود؟
دو سه روزي ميشود كه تمرينات ما در چارچوب مرحله نخست آغاز شده است و بازيكنان وارد اردو شدهاند. بازيهاي آسيايي جاكارتا هدف ما است و براي تكرار قهرماني و سكوي نخست اين مسابقات بايد با تمام توان تمرين كنيم و با آمادگي اعزام شويم. زيرا تيمهاي آسيايي نسبت به چهار سال قبل رشد قابل توجهي داشتهاند و با تركيب اصلي و حداكثر توان براي كسب مدال طلاي اين رقابتها به جاكارتا ميآيند.