بیماری لوپوس و علائم آن چیست؟ معرفی راه های تشخیص و درمان

لوپوس بعنوان یک بیماری خود ایمن شناخته می شود.در بیماری های خودایمنی بدلیل بی نظمی هایی که در سیستم‌ایمنی وجود دارد ، بدن به سلول ها و بافت های سالم خود آسیب می رساند.

لوپوس چیست؟

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) که معمولاً به آن لوپوس (به انگلیسی: Lupus) یک بیماری خود ایمنی مزمن است که باعث ایجاد التهاب در سراسر بدن شما می شود. بیماری خود ایمنی وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن شما مسئول التهاب و تجزیه سلولهای خودش است. (یعنی بدن به خودش صدمه می زند)

التهاب دیده شده در لوپوس می تواند بر روی ارگان ها و بافت های مختلف بدن از جمله موارد زیر تأثیر بگذارد:

• مفاصل
• پوست
• قلب
• خون
• ریه
• مغز
• کلیه ها

این بیماری می تواند شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی باشد. این اختلال می تواند باعث آسیب دائمی اعضای بدن شود. با این حال ، بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نسخه خفیف آن را تجربه می کنند. در حال حاضر ، هیچ درمانی شناخته شده برای لوپوس وجود ندارد.

علائم لوپوس چیست؟

رایج ترین علائم و نشانه ها عبارتند از:

• تب
• خستگی
• درد بدن
• درد مفاصل
• راش (بثورات پوستی) از جمله بثورات پروانه ای روی صورت
• ضایعات پوستی
• تنگی نفس
• سندرم شوگرن، که شامل خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است
• درد قفسه سینه (پریکاردیت، پلورزی یا پلوریت)
• سردرد
• گیجی
• از دست دادن حافظه

برخی از علائم بعدی لوپوس شامل مشکلات کلیوی ناشی از التهابی به نام نفریت (Nephritis) است. فرد ممکن است فشار خون بالا، ادرار تیره و خون در ادرار را تجربه کند.

علائم اولیه لوپوس

علائم لوپوس معمولاً از زمان ورود به بزرگسالی شروع می شود. این علائم می تواند در هر زمانی بین نوجوانی تا ۳۰ سالگی شما باشد.

برخی از علائم اولیه عبارتند از:

• خستگی
• تب
• راش
• مفاصل متورم
• خشکی دهان یا خشکی چشم
• ریزش مو مخصوصاً در لکه ها که به آن آلوپسی آره آتا گفته می شود
• مشکلات مربوط به ریه ها، کلیه ها، تیروئید یا دستگاه گوارش

حساسیت به نور در لوپوس

در حالی که نور بیش از حد خورشید می تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که دچار لوپوس می شوند نیز دارای حساسیت به نور هستند. حساسیت به نور به این معنی است که شما به ویژه نسبت به اشعه ماوراء بنفش(نوعی پرتو که در نور خورشید و یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی قرار دارد) حساس هستید.

برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است دریابند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی می شود که می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بثورات پوستی
• خستگی
• درد مفاصل
• تورم داخلی

اگر لوپوس دارید و به بیرون می روید، مهم است که لباس های ضد آفتاب بپوشید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

شعله ور شدن لوپوس

شعله ور شدن لوپوس وقتی ایجاد می شود که علائم لوپوس شما بدتر شود، باعث می شود احساس کنید بیمار شده اید. شعله ها می آیند و می روند. بعضی اوقات علائم هشدار دهنده قبل از شعله ور شدن اتفاق می افتد، در حالی که دفعات دیگر ممکن است بدون اخطار بروز کند.

چندین چیز مختلف وجود دارد که می تواند باعث شعله ور شدن شود. برخی از آنها عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، مانند نور خورشید یا نور فلورسنت
• باردار
• استراحت کافی نداشتن
• عفونت یا جراحت
• انواع خاصی از داروها
• قطع مصرف داروهای لوپوس تان

در حالی که درمان لوپوس می تواند به جلوگیری از بروز عوارض جانبی کمک کند، ممکن است در حالی که داروهای لوپوس مصرف می کنید یکبار شعله ور شدن را تجربه کنید. به عنوان مثال اگر ساعات طولانی کار کرده اید(بدون استراحت کافی) ممکن است علارغم مصرف دارو، دچار شعله ور شدن لوپوس شوید.

علائم شعله ور شدن لوپوس

برخی از علائم هشدار دهنده وجود دارد که می تواند به شما اطلاع دهد شعله ور شدن لوپوس در حال رخ دادن است. توانایی تشخیص این علائم می تواند به شما کمک کند سریعاً به دنبال درمان باشید که باعث می شود که شعله کمتر شود.

علائم هشدار دهنده شعله ور شدن لوپوس عبارتند از:

• احساس خستگی بیش از حد طبیعی
• راش
• درد ، به خصوص درد قفسه سینه که ممکن است ناشی از پریکاردیت یا پلورزی باشد
• تب
• ناراحتی معده
• احساس سرگیجه داشتن
• سردرد شدید
• راینودز (Raynaud’s)
• تورم غدد لنفاوی

شعله های لوپوس می توانند از شدت خفیف تا جدی متغیر باشند. برخی ممکن است فقط باعث ایجاد بثورات یا درد مفاصل شوند، در حالی که شعله ور شدن جدی تر می تواند باعث آسیب به اندام های داخلی شما شود. به همین دلیل، همیشه مهم است که به دنبال مراقبت پزشکی باشید.

لوپوس در مردان

لوپوس در مردان کمتر از زنان شایع است. در حقیقت ، طبق یک مطالعه اولیه منبع معتبر، تخمین زده می شود که از هر ۱۰ نفری که مبتلا به لوپوس هستند، فقط ۱ نفر مرد است!

به طور کلی ، علائم لوپوس بین زنان و مردان مشابه است. با این وجود ، شدت آن ممکن است بین جنسیت ها متفاوت باشد.

شواهد موجود در مورد این اختلاف متناقض است. مطالعات قدیمی نشان می دهد که مردان نسخه جدی تری نسبت به زنان تجربه می کنند و ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به برخی از عوارض لوپوس باشند، از جمله:

• کلیه ها
• سیستم عصبی
• خون یا رگ های خونی

یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ هیچ تفاوتی در خصوصیات بیماری لوپوس بین جنسیتها به جز اینکه ریزش مو در خانم ها آشکارتر است نشان نداد. با این حال، آنها دریافتند که مردان مبتلا به لوپوس در زمان تشخیص بیماری شدیدتری داشتند.

آرتروز لوپوس

هنگامی که مفاصل شما ملتهب می شوند آرتروز دارید. این اختلال می تواند باعث تورم، درد و محدودیت حرکت در مفصل (های) آسیب دیده شود. در بسیاری از موارد ورم مفاصل به دلیل سایش و پارگی رخ می دهد که با افزایش سن ما، در مفاصل ایجاد می شود.

آرتروز معمولاً در افراد مبتلا به لوپوس مشاهده می شود. با این حال، ورم مفاصل مربوط به لوپوس به دلیل افزایش سطح التهاب در بدن است که مشخصه این بیماری است.

میزان التهاب و آسیب بافتی در لوپوس کمتر از سایر شرایط التهابی مانند آرتریت روماتوئید (RA) است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هم لوپوس داشته باشند و هم آرتریت روماتوئید.

در مورد لوپوس و آرتریت روماتوئید، ممکن است بین این دو بیماری رابطه ژنتیکی وجود داشته باشد.

لوپوس و بارداری

مهم است بدانید که زنانی که مبتلا به لوپوس هستند هنوز هم می توانند باردار شوند و فرزندان سالم داشته باشند. با این حال ، بارداری در زنان مبتلا به لوپوس پر خطر محسوب می شود. دلیلش این است که زنان مبتلا به لوپوس ممکن است در معرض خطر ابتلا به انواع خاصی از عوارض قرار بگیرند، از جمله:

• شعله ور شدن بیشتر لوپوس
• پره اکلامپسی (فشار خون مرتبط با بارداری)
• فشار خون بالا
• مشکلات کلیوی
• دیابت

برخی از زنان مبتلا به لوپوس در هنگام بارداری در معرض خطر ویژه ای قرار دارند. شامل زنان دارای لوپوس می شود که اختلالات زیر را هم دارند:

• در ۶ ماه گذشته شعله ور شدن لوپوس داشته اند
• فشار خون بالا (هایپرتنشن)
• نارسایی قلبی
• بیماری ریه
• بیماری یا نارسایی کلیه
• سابقه قبلی پره اکلامپسی

اگر می خواهید باردار شوید، مطمئن شوید که لوپوس شما به درستی کنترل می شود، به طور ایده آل به مدت ۶ ماه در بهبودی قرار گرفته اید. همچنین مناسب است با یک متخصص زنان و زایمان ملاقات داشته باشید.

بیشتر زنان مبتلا به لوپوس نوزادان سالم بدنیا می آورند. بسیار نادر است ، اما گاهی اوقات زنان مبتلا به لوپوس می توانند نوزاد مبتلا به لوپوسِ نوزادی به دنیا بیاورند. این نوع لوپوس معمولاً بعد از چند ماه از بین می رود. اما ممکن است برخی از نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی دارای نقایص جدی در قلب باشند.

لوپوس در کودکان

لوپوس در کودکان نادر است. در واقع، براساس یک منبع تحقیق معتبر در سال ۲۰۱۳ ، تخمین زده می شود که از ۱۰۰,۰۰۰ کودک فقط ۳.۳ تا ۸.۸ ابتلا به لوپوس رخ می دهد.

همانند لوپوس در بزرگسالان، بیشتر کودکانی که دچار لوپوس می شوند دختر هستند. علائم شایع لوپوس در کودکان نیز مشابه علائم در بزرگسالان است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• تب
• بثورات پروانه ای
• کاهش وزن
• درد مفاصل
• از دست دادن اشتها
• ریزش مو
• تورم غدد لنفاوی

بسیاری از کودکانی که مبتلا به لوپوس هستند نیز دارای علائم کلیوی هستند. تخمین زده می شود که بیش از ۹۰ درصد این کودکان پس از تشخیص، به نوعی بیماری کلیوی مبتلا شوند.

از آنجا که این اختلال نادر است و برخی از علائم ممکن است شبیه به سایر بیماری های کودکی باشد، تشخیص لوپوس در کودکان دشوار است.

لوپوس در زنان

لوپوس در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. این بیماری در خانمهایی که بین ۱۵ تا ۴۴ سال سن دارند شایع است.

ابتلا به لوپوس همچنین می تواند باعث شود بعضی از اختلالات زودتر از حد معمول رخ دهد. از قبیل:

• پوکی استخوان:
  برخی از داروهای لوپوس می توانند منجر به پوکی استخوان شوند. علاوه بر این، پوکی استخوان همانند لوپوس در خانم ها بیشتر رخ می دهد.
• بیماری قلبی:
  لوپوس می تواند در بیماری های قلبی نقش داشته باشد، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نیز دارای عوامل خطر بیماری قلبی مانند فشار خون بالا یا کلسترول بالا هستند. همچنین زنان مبتلا به لوپوس ۵۰ برابر بیشتر از زنان بدون لوپوس از احتمال درد قفسه سینه یا حمله قلبی برخوردار می باشند.
• بیماری کلیه:
  بیش از نیمی از افرادی که مبتلا به لوپوس هستند به مشکلات کلیوی مبتلا می شوند.

زنان گروههای قومی خاص احتمالاً علائم خاصی را تجربه می کنند. زنان آمریكایی آفریقایی مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض تشنج و سكته مغزی هستند ، در حالی كه زنان اسپانیایی و لاتین مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات قلبی هستند!

انواع لوپوس چیست؟

پزشکان معمولاً چهار نوع لوپوس را دسته بندی می کنند. شامل:

لوپوس اریتماتوز سیستمیک

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شایعترین نوع لوپوس است. وقتی می شنوید شخصی می گوید لوپوس دارد، احتمالاً به این نوع لوپوس اشاره می کند.

لوپوس اریتماتوز سیستمیک نام خود را از این حقیقت می گیرد که به طور معمول بر چندین سیستم مختلف بدن شما تأثیر می گذارد، از جمله:

• کلیه ها
• پوست
• مفاصل
• قلب
• سیستم عصبی
• ریه ها

این نوع لوپوس می تواند از خفیف تا شدید باشد. این بیماری باعث ایجاد علائمی می شود که ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند و سپس بهبود پیدا کنند. زمان هایی که علائم شما بدتر می شود، شعله ور گفته می شوند، در حالی که دوره هایی که بهبود می یابند یا از بین می روند، به عنوان ترمیم یافته گفته می شوند.

لوپوس جلدی

این نوع لوپوس عموما به پوست شما محدود می شود. ممکن است با زخم باعث بثورات و ضایعات دائمی شود. انواع مختلفی از لوپوس جلدی وجود دارد، از جمله:

• لوپوس حاد پوستی: این نوع باعث ایجاد “بثورات پروانه ای” می شود. یک بثورات قرمز است که روی گونه ها و بینی ظاهر می شود.
• لوپوس تحت حاد: این نوع از لوپوس جلدی باعث ایجاد بثوراتی می شود که قرمز ، برافروخته و پوسته پوسته می شود. اغلب در مناطقی است که در معرض نور خورشید قرار دارند و به طور معمول منجر به زخم نمی شوند.
• لوپوس جلدی مزمن: این نوع باعث ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می شود. همچنین می تواند باعث تغییر رنگ، زخم و ریزش مو شود. همچنین ممکن است شما آن را با نام “لوپوس دیسکوئید” ببینید.

در حالی که لوپوس حاد پوستی اغلب با بیماری لوپوس سیستمیک همراه است، لیپوس تحت حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست رخ می دهد.

لوپوس نوزادی

این اختلال بسیار نادر است و در نوزادانی که مادرانشان دارای آنتی بادی های خود ایمنی خاصی هستند، مبتلا می شوند. این آنتی بادی های خود ایمنی از مادر به جنین در سراسر جفت منتقل می شوند.

همه مادرانی که این آنتی بادی ها را دارند علائم لوپوس ندارند! در حقیقت، حدود ۲۵ درصد مادرانی که فرزندی با لوپوس نوزادی به دنیا می آورند علائم لوپوس ندارند. با این حال ، تخمین زده می شود که ۵۰ درصد این مادران ظرف ۳ سال علائم خود را نشان دهند.

علائم این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بثورات پوستی
• تعداد سلولهای خون پایین
• مشکلات کبدی پس از تولد

در حالی که برخی از نوزادان ممکن است نقایص قلبی داشته باشند، بیشتر آنها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می روند.

با این وجود، آنتی بادی ها (SSA / B) می توانند از جفت عبور کرده و باعث مشکلات قلبی شوند.

مادران دارای این آنتی بادی ها باید در دوران بارداری اغلب توسط متخصصان از جمله روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان از نزدیک مورد پیگیری قرار گیرند.

لوپوس ناشی از دارو

استفاده از برخی داروهای تجویزی می تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. این اختلال همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DILE) شناخته شود.

لوپوس ناشی از دارو می تواند با استفاده طولانی مدت از برخی داروهای تجویز شده ایجاد شود.

داروهای زیادی وجود دارد که می تواند باعث ایجاد لوپوس ناشی از دارو شود. برخی نمونه ها عبارتند از:

• ضد میکروب ها: از قبیل تربینافین (ضد قارچ) و پیرازینامید (داروی سل)
• داروهای ضد تشنج: مانند فنیتوئین (دیلانتین) و والپروات
• داروهای آریتمی: مانند کینیدین و پروكائین آمید
• داروهای فشار خون بالا: مانند تیمولول (تیموپتیک ، Istlol) و هیدروکسیزین
  • بیولوژیک

در حالی که لوپوس ناشی از دارو از علائم لوپوس سیستمیک تقلید می کند، در اکثر موارد این بیماری معمولاً بر ارگان های اصلی تأثیر نمی گذارد. با این حال، می تواند باعث پریکاردیت و پلورزی شود. لوپوس ناشی از دارو معمولاً در طی چند هفته از قطع دارویی که باعث بروز آن شده است از بین می رود.

علت ابتلا به لوپوس چیست؟

در حالی که پزشکان دقیقا نمی دانند چه عواملی باعث ابتلا به لوپوس می شود ، آنها فکر می کنند این بیماری ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زیربنایی باشد. شامل:

• عوامل محیطی:
  پزشکان محرکهای احتمالی مانند سیگار کشیدن ، استرس و قرار گرفتن در معرض سموم مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان علل احتمالی لوپوس شناسایی کرده اند.
• ژنتیک: 
  داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای تجربه این بیماری قرار دهد.
• هورمون ها: 
  برخی از مطالعات نشان می دهد که سطح غیر طبیعی هورمون مانند افزایش سطح استروژن می تواند به لوپوس کمک کند.
• عفونت ها: 
  پزشکان هنوز در حال مطالعه ارتباط بین عفونت هایی مانند سیتومگالوویروس، اپستین بار یا هپاتیت C و دلایل ابتلا به لوپوس هستند.
• داروها: 
  استفاده طولانی مدت از برخی داروهای خاص ، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروكائین آمید (پروكانیدید) و كینیدین، با ایجاد نوعی از لوپوس معروف به لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو ارتباط دارد.

همچنین ممکن است فرد هیچ یک از علل احتمالی شناخته شده لوپوس را که در اینجا ذکر شده است تجربه نکرده باشد و هنوز این بیماری را داشته باشد.

آیا لوپوس مسری است؟

لوپوس یک بیماری مسری نیست. مسری به معنای انتقال یک بیماری از یک شخص به شخص دیگر است. نمونه هایی از بیماری های مسری شامل مواردی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی است.

آنچه دقیقاً باعث لوپوس می شود کاملاً پیچیده است. به جای اینکه از “شخصی دیگر لوپوس بگیرید”، اعتقاد بر این است که لوپوس با ترکیبی از عوامل ایجاد می شود. از جمله مواردی مانند:

• محیط شما
• هورمون ها
• ژنتیک

بنابراین با اینکه برخی از افراد دارای سابقه خانوادگی ابتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن می باشند، اما بیماری را از شخص دیگری نمیگیرند. در حقیقت ممکن است سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هیچوقت مبتلا نشوید!

عوامل خطر ابتلا به لوپوس چیست؟

نمونه هایی از عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:

• زن بودن
• سن بین ۱۵ تا ۴۴ سالگی
• اقوام خاص مانند آفریقایی-آمریکایی ، اسپانیایی ، آسیایی-آمریکایی ، بومی آمریکا یا اقیانوس آرام
• سابقه خانوادگی لوپوس

داشتن فاکتورهای خطر ابتلا به لوپوس به معنای این نیست که شما لوپوس خواهید گرفت ، اما این که در مقایسه با افرادی که فاکتور خطر ندارند بیشتر در معرض خطر قرار دارید!

عوارض جانبی لوپوس

عوارض مختلفی وجود دارد که مربوط به لوپوس است. آنها ناشی از التهاب هستند. عوارض احتمالی لوپوس می تواند شامل مشکلات زیر باشد:

• کلیه ها: 
  التهاب ناشی از لوپوس می تواند باعث آسیب کلیه شود و حتی می تواند منجر به نارسایی کلیه گردد.
• خون یا رگ های خونی: 
  رگ های خونی به دلیل لوپوس ممکن است ملتهب شوند. به این اختلال واسکولیت گفته می شود. علاوه بر این، لوپوس می تواند منجر به مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون شود.
• قلب:
  لوپوس همچنین می تواند منجر به التهاب قلب و بافت های اطراف آن شود. همچنین ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای بیماری های قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی قرار دهد.
• ریه ها: 
  التهاب ریه ها به دلیل لوپوس می تواند منجر به تنفس دردناک شود.
• سیستم عصبی: 
  وقتی لوپوس روی مغز تأثیر می گذارد می تواند دوره هایی از سرگیجه، سردرد یا حتی تشنج را ایجاد نماید.

افراد مبتلا به لوپوس نیز مستعد ابتلا به عفونت هستند. این امر نه تنها به خودی خود ناشی می شود بلکه واقعیت این است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می شود سیستم ایمنی بدن را تضعیف یا سرکوب می کند.

اگر مبتلا به لوپوس هستید ، بسیار مهم است که به برنامه درمانی که ارائه دهنده خدمات درمانی برای شما تدوین کرده است، پایبند باشید. انجام این کار نه تنها به جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس کمک می کند بلکه می تواند به جلوگیری از آسیب دیدگی اعضای بدن نیز کمک کند.

نفریت در لوپوس

نفریت لوپوس یک عارضه جدی است که به دلیل ابتلا به لوپوس ممکن است رخ دهد. زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما به بخشی از کلیه ها که برای فیلتر کردن خون کار می کنند حمله می کند.

شناخت علائم نفریت لوپوس بسیار مهم است تا بتوانید سریعاً به دنبال درمان باشید. علائم شامل موارد زیر است:

• ادرار تیره
• ادرار کف دار
• ادرار خونین
• تکرر ادرار ، به خصوص در عصر یا شب
• پف در پاها، مچ و کف پا که در طول روز بدتر می شود
• افزایش وزن
• فشار خون بالا

چندین مرحله مختلف نفریت لوپوس وجود دارد: طبقه بندی شده از کلاس ۱ تا کلاس ۶. کلاس اول کمترین شدت را داراست در حالی که کلاس ۶ شدیدترین است.

خستگی در لوپوس

خستگی یکی از علائم شایع لوپوس است. براساس یک مطالعه معتبر در سال ۲۰۱۲، بین ۵۳ تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس یکی از علائم اصلی خستگی را تجربه می کنند.

هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث خستگی در لوپوس می شود. با این حال ، عواملی وجود دارد که می تواند به ایجاد خستگی کمک کند، از جمله:

• خواب ضعیف
• فعالیت بدنی کم
• کمبود ویتامین D
• چاقی
• درد ناشی از آرتریت لوپوس
• عوارض داروهای لوپوس
• بیماریهای همزمان مانند: افسردگی ، کم خونی یا بیماری تیروئید

برخی از کارهایی که می توانید برای کمک به خستگی انجام دهید عبارتند از:

• محدودیت های بدنی خود را درک کنید. در حالی که فعال بودن مهم است، از این امر غافل نشوید. حتماً بین فعالیتها استراحت کنید.
• سعی کنید در طول روز از خواب خودداری کنید. چون می تواند در خواب شب اختلال ایجاد کند.
• برنامه ریزی و اولویت بندی کارها: به شما کمک می کند تا فعالیت و زمانی که می توانید استراحت کنید را بهتر مدیریت نمایید.
• در مورد خستگی خود از عزیزانتان کمک بگیرید.
• در نظر بگیرید به یک گروه پشتیبانی حضوری یا آنلاین بپیوندید. انجام این کار می تواند به شما در یادگیری استراتژی هایی که افراد مبتلا به لوپوس برای مدیریت خستگی خود می کنند، کمک نماید.

لوپوس و افسردگی

مقابله با لوپوس گاهی اوقات می تواند مشکل باشد. احساس ناامیدی یا غم و اندوه بسیار رایج است. با این وجود ، تفکیک بین احساسات منفی موقتی و شرایطی مانند افسردگی مهم است.

افسردگی اغلب در افرادی که لوپوس دارند ممکن است رخ دهد. براساس یک مطالعه در سال ۲۰۱۸، حدود ۲۵ درصد از مبتلایان به لوپوس دچار افسردگی نیز هستند. به همین دلیل ، مهم است که بتوانید علائم افسردگی را بشناسید تا بتوانید به دنبال کمک باشید. این شامل:

• احساس غم ، ناامیدی یا گناه
• عزت نفس کم
• گریه ، که می تواند بدون دلیل خاصی اتفاق بیفتد
• مشکل در تمرکز
• مشکل در خوابیدن یا خوابیدن بیش از حد
• نوسانات اشتها که باعث افزایش وزن یا کاهش وزن شما می شود
• به چیزهایی که در گذشته از آنها لذت می بردید دیگر علاقه مند نیستید

اگر هرکدام از این علائم را در خود مشاهده کردید ، کمک بخواهید. افسردگی اغلب با درمان و دارو قابل کنترل است. 

تشخیص لوپوس چگونه است؟

پزشکان آزمایش خون و تصویربرداری خاصی برای تشخیص لوپوس ندارند. درعوض، آنها علائم و نشانه های یک فرد را در نظر می گیرند و سایر شرایط بالقوه دیگری که می توانند علائم شخص را ایجاد کنند، رد می کنند.

علاوه بر گرفتن شرح پزشکی دقیق و معاینه فیزیکی ، پزشکان ممکن است آزمایش های زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهند:

• تشخیص آزمایشگاهی:
  این آزمایشات می توانند شامل شمارش کامل خون (CBC) شوند ، پزشكانی كه برای تعیین تعداد و نوع گلبولهای قرمز ، گلبولهای سفید و پلاكتها در خون استفاده می كنند. آزمایشات دیگری که پزشک ممکن است دستور دهد شامل میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR)، سطح پروتئین و آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای است که می تواند نشانگر افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن باشد.
• آزمایش ادرار:
  با استفاده از ادرار می توان میزان خون یا پروتئین بالا را در ادرار مشخص کرد. این موارد می تواند نشان دهد که لوپوس ممکن است بر کلیه های شما اثر بگذارد.
• آزمایشات تصویربرداری:
  اشعه X قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشانگر ایجاد مایعات در قلب یا اطراف آن باشد. نتایج مثبت ممکن است علل لوپوس را منعکس کند.
• بیوپسی بافت:
  پزشکان می توانند بیوپسی یا نمونه ای از سلول ها را از ناحیه بثورات مانند لوپوس انجام دهند تا مشخص شود آیا سلول های معمولی برای فرد مبتلا به لوپوس وجود دارد یا خیر.

پزشک همچنین ممکن است بیوپسی کلیه را انجام دهد تا ببیند کلیه به دلیل لوپوس آسیب دیده است یا خیر. آسیب کلیوی مربوط به لوپوس، نفریت لوپوس نامیده می شود.

آیا نکات پیشگیری از لوپوس وجود دارد؟

برای اکثر انواع لوپوس، این بیماری قابل پیشگیری نیست. یک استثناء داروهایی است که علت ایجاد “لوپوس ناشی از دارو” شناخته شده است. با این حال ، این مهم است که فرد در مورد خطرات و مزایای آن صحبت کند زیرا عدم مصرف این داروها همچنین می تواند منجر به اثرات تهدید کننده زندگی شود.

علاوه بر این ، فرد ممکن است بخواهد اقدامات پیشگیرانه ای انجام دهد که احتمال ابتلا به بیماری لوپوس را کاهش می دهد. این موارد شامل:

• جلوگیری از تابش مستقیم خورشید: 
  قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد ، می تواند باعث ایجاد بثورات مرتبط با لوپوس شود. شخص همیشه هنگام بیرون رفتن از خانه باید از ضد آفتاب استفاده کند و از تابش مستقیم اشعه خورشید در هنگام عبور بیشتر از پرتوهای خورشید خودداری کند ، که معمولاً بین ساعت ۱۰ صبح و ۴ بعد از ظهر است.
• تمرین تکنیک های مدیریت استرس: 
  این موارد شامل مدیتیشن ، یوگا یا ماساژهایی است که می تواند در هر زمان ممکن به فرد در رفع استرس کمک کند. همچنین تکنیک های روانشناختی مدیریت استرس نیز بسیار مفید هستند.
• تمرین تکنیک های پیشگیری از عفونت: 
  شامل شستشوی مکرر و جلوگیری از نزدیکی با افراد مبتلا به سرماخوردگی و بیماریهای دیگر است.
• استراحت فراوان: 
  استراحت برای کمک به بدن در بهبودی بدن بسیار حیاتی است.

آیا لوپوس قابل درمان است؟

در حال حاضر درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد.

براساس بنیاد لوپوس آمریکا ، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از افرادی که با لوپوس زندگی می کنند می توانند با معالجه و پیگیری، یک زندگی عادی داشته باشند.

با این حال ، تحقیقات به طور مرتب نوآوری های امیدوارکننده در درمان لوپوس را مورد بررسی قرار می دهند. این تحقیقات شامل برخی از مطالعات حیوانی است که نشان دهنده رسیدن هرچه سریعتر به درمان لوپوس است.

درمان لوپوس چیست؟

اگرچه در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد، اما داروهایی برای کمک به شما در مدیریت علائم لوپوس و پیشگیری از شعله ور شدن لوپوس در دسترس هستند. پزشک شما هنگام توصیه درمان لوپوس علائم لوپوس و شدت آنها را در نظر می گیرد.

مهم است که بطور منظم پزشک خود را مشاهده کنید. اینکار به آنها امکان می دهد وضعیت شما را بهتر کنترل کنند و مشخص کنند که آیا برنامه درمانی شما برای مدیریت علائم شما کار می کند یا خیر.

علاوه بر این ، علائم لوپوس شما می تواند با گذشت زمان تغییر کند. به همین دلیل ، ارائه دهنده خدمات درمانی شما ممکن است داروهای شما را تغییر داده یا دوز داروهای فعلی را تنظیم کند.

علاوه بر دارو ، ارائه دهنده خدمات درمانی شما همچنین ممکن است تغییرات شیوه زندگی را برای کمک به مدیریت علائم لوپوس شما توصیه کند. مواردی از قبیل:

• اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور ماوراء بنفش (UV)
• خوردن یک رژیم غذایی سالم
• مصرف مکمل هایی که ممکن است به کاهش علائم مانند ویتامین D ، کلسیم و روغن ماهی کمک کند
• ورزش منظم
• اگر سیگار می کشید ترک کنید!

داروهای لوپوس

دارویی که به شما داده می شود بستگی به علائم و همچنین شدت آنها دارد. داروها می توانند به چندین روش به علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:

• سیستم ایمنی بدن شما را آرام می کند
• میزان تورم یا التهاب را کاهش می دهد
• کمک می کند تا از آسیب دیدن مفاصل یا اندام های داخلی جلوگیری شود

برخی از نمونه های داروهای لوپوس عبارتند از:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): 
اینها می تواند تورم و درد را کاهش دهند. مثلا شامل داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin) و ناپروکسن (Aleve) هستند.

داروهای ضد مالاریا: 
این داروها زمانی برای درمان بیماری های عفونی مالاریا استفاده می شدند. با توجه به ارگانیسم هایی که باعث ایجاد مقاومت مالاریا در برابر داروها می شوند، اکنون از داروهای جدیدتر برای درمان این بیماری استفاده می شود. داروهای ضد مالاریا می توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. همچنین می توانند در جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس کمک کنند. این داروها در دوران بارداری توصیه می شود تا عوارض مربوط به بارداری را کاهش دهند و خطر ابتلا به این بیماری را در مادر کمتر کنند.

کورتیکواستروئیدها: 
این داروها به آرامش سیستم ایمنی بدن شما کمک می کنند و می توانند درد و تورم را کاهش دهند. آنها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرمهای موضعی و قرص وجود دارند. نمونه ای از کورتیکواستروئید، پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت زمان مصرف را به حداقل برسانید.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: 
این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما استفاده می شوند. از آنجا که آنها بسیار قوی هستند و می توانند دفاع بدن شما در برابر عفونت را کاهش دهند، معمولاً فقط در مواردی که لوپوس شدید باشد و یا بر بسیاری از اندام ها تأثیر بگذارد، از آنها استفاده می شود. آنها همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها استفاده می شوند. به همین دلیل به آنها به عنوان “داروهای تقلیل دهنده استروئید” نیز گفته می شود. مثالها شامل متوترکسات (Trexall) ، مایکوفنولات موفتیل (CellCept) ، اسید مایکوفنولیک (Myfortic) و آزاتیوپرین (Imuran) هستند.

بیولوژیک: 
داروهایی هستند که منشأ بیولوژیکی دارند.بلی موماب (Benlysta) یک بیولوژیک است که برای درمان لوپوس استفاده می شود. این یک آنتی بادی است که می تواند پروتئین را در بدن شما مسدود کند که برای پاسخ ایمنی مهم است.

این مهم است که کنترل کنید داروها بر علائم شما چگونه اثر می کند؟ اگر داروی شما عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائم شما اثر نمی کند، به پزشک ارائه دهنده خدمات درمانی خود اطلاع دهید.

آیا رژیم خاصی برای لوپوس وجود دارد؟

پزشکان رژیم قطعی لوپوس را تنظیم نکرده اند. به طور کلی ، هدف داشته باشید که یک رژیم غذایی سالم و متعادل بخورید. این رژیم می تواند مواردی مانند:

• ماهی پر از اسیدهای چرب امگا ۳ مانند ماهی سالمون، ماهی تن و…
• غذاهای پر کلسیم مانند محصولات لبنی کم چرب
• خوردن منابع غلات کربوهیدرات کامل
• خوردن ترکیبی از میوه ها و سبزیجات رنگارنگ

همچنین برخی از غذاهایی وجود دارد که افراد مبتلا به لوپوس معمولاً به دلیل داروهایی که معمولاً مصرف می کنند، باید از مصرف آنها پرهیز کنند. برخی از نمونه های غذاها برای پرهیز از مصرف عبارتند از:

• الکل: الکل می تواند با بسیاری از داروها تداخل ایجاد کند. به عنوان مثال ، می تواند باعث خونریزی دستگاه گوارش در افرادی شود که NSAID (داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی ) مصرف می کنند. همچنین می تواند احتمال التهاب را افزایش دهد.
• یونجه: اسید آمینه معروف به L-canavanine که در جوانه و دانه یونجه یافت می شود ممکن است التهاب را افزایش داده و منجر به شعله ور شدن لوپوس شود.
• غذاهای سرشار از نمک و کلسترول: نه تنها برطرف کردن اینها برای سلامتی کلی شما مفید است بلکه به دلیل استفاده از کورتیکواستروئید به جلوگیری از نفخ و افزایش فشار خون نیز کمک می کند.

علاوه بر این، اگر به دلیل ابتلا به لوپوس خود احساس حساسیت به نور می کنید، ممکن است دچار کمبود ویتامین دی شوید. مصرف مکمل ویتامین D به شما کمک می کند.

امید به زندگی در این بیماری چقدر است؟

نوآوری های پزشکی و پیشرفت در تست های تشخیصی نشان می دهند که مبتلایان به لوپوس بیش از هر زمان دیگری امید به زندگی دارند. براساس بنیاد لوپوس آمریکا ، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از مبتلایان به لوپوس طول عمر طبیعی خود را تجربه می کنند.

افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط می توانند موارد زیر را برای سالم ماندن و جلوگیری از عوارض انجام دهند:

• به طور مرتب، ارائه دهنده خدمات درمانی خود را ملاقات کنید.
• برنامه درمانی خود را با دقت دنبال کنید و تمام داروها را طبق دستورالعمل مصرف کنید.
• اگر علائم جدید یا عوارض جانبی داروهای خود را تجربه کردید، راهنمایی بخواهید.
• عوامل خطر را مرور کنید و سعی کنید مراحل عملی را برای کاهش آنها به کار بگیرید.
• فواید ترک سیگار را در رابطه با مدیریت علائم لوپوس را مرور کنید و منابعی را که در ترک سیگار کمک می کند، بررسی کنید.

کسانی که علائم شدید لوپوس را دارند در مقایسه با افراد دارای لوپوس خفیف تا متوسط، در معرض خطر عوارض بیشتری هستند. برخی از عوارض لوپوس می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

چشم انداز لوپوس چیست؟

در حالی که لوپوس می تواند بر سلامتی فرد تأثیر بگذارد ، لازم نیست که بر کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد! با تمرکز بر روی داروها و سلامتی آنها ، فرد می تواند تا حد ممکن زندگی سالم داشته باشد.

علاوه بر پیگیری برنامه درمانی خود، برخی از کارهایی که می توانید در خانه انجام دهید تا به سلامتی خود کمک کنید عبارتند از:

• فعال ماندن و ورزش مرتب
• خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
• یافتن راه هایی برای مدیریت استرس
• مطمئن باشید که به اندازه کافی استراحت می کنید و بیش از حد کار نمی کنید

سوالات متدوال

آیا لوپوس قابل درمان است؟

در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد. درمان لوپوس بر کنترل علائم شما و محدود کردن میزان آسیب این بیماری به بدن شما متمرکز است. می‌توان این بیماری را به حداقل رساند تا تاثیر لوپوس بر زندگی شما کمرنگ تر شود، اما بیماری هرگز به طور کامل از بین نمی‌رود.

آیا ممکن است بر اثر بیماری لوپوس بمیریم؟

در بیشتر موارد، مرگ مستقیماً ناشی از لوپوس نیست، بلکه ناشی از علائم و آسیب به اندام‌ها است. مسائلی مانند آسیب کلیوی، بیماری‌های قلبی عروقی و عفونت‌ها می‌توانند صدمات جدی ایجاد کرده و زندگی را تهدید کنند.

آیا لوپوس مسری است؟

لوپوس مسری نیست و با لمس، عطسه یا سرفه از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود.

اگر در حین ابتلا به لوپوس می‌توانم باردار شوم؟

زنان مبتلا به لوپوس می‌توانند باردار شوند. با این حال، خطر پیامدهای نامناسب بارداری (سقط جنین) در افراد مبتلا به لوپوس وجود دارد. اگر به بارداری در آینده فکر می‌کنید، چندین ماه قبل در یک قرار ملاقات قبل از بارداری با پزشک خود صحبت کنید. ارائه دهنده شما ممکن است نیاز به تنظیم داروهای لوپوس شما داشته باشد تا مطمئن شود که آنها برای بارداری بی خطر هستند.

آیا لوپوس به فرزندانم منتقل می‌شود؟

لوپوس می‌تواند یک عامل ژنتیکی داشته باشد. در صورت داشتن سابقه بیماری در بین سایر اعضای خانواده، خطر ابتلا به لوپوس افزایش می‌یابد. مادر مبتلا به لوپوس می‌تواند آن را به فرزند خود منتقل کند. با این حال، این همیشه اتفاق نمی‌افتد. برخی از زنان مبتلا به لوپوس نوزاد مبتلا به این بیماری را به دنیا می‌آورند، در حالی که برخی دیگر اینطور نیست. اگر سابقه خانوادگی لوپوس دارید یا خودتان لوپوس دارید و در فکر باردار شدن هستید، با پزشک خود مشورت کنید.