یکی از اعمال روزهای هفته، نمازی است که از ائمه و در روایات مختلف برای هر یک از روزهای هفته توصیه می شود. نمازهایی که برای گرفتن حاجت و رفع مشکلات دنیوی تاثیر فوق العاده دارند و اگر با حضور قلب و نیت خالص خوانده شوند قطعا نتیجه بخش خواهد بود، پس با در نظر گرفتن حاجت خود نماز روز دوشنبه ای که در این بخش از دین و مذهب نمناک معرفی شده است را بخوانید.
نماز روز دوشنبه
نماز این روز چهار رکعت نقل شده است و در رکعت اول بعد از حمد یک مرتبه آیه الکرسی و در رکعت دوم حمد یک مرتبه و سوره توحید یک مرتبه و در دو رکعت دیگر رکعت اول بعد از حمد سوره فلق یک مرتبه و رکعت دوم بعد از حمد سوره ناس یک مرتبه و بعد از فارغ شدن از چهار رکعت ده مرتبه استغفار نماید.(جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع، ص 64)
از امام حسن عسکری(ع ) روایت شده است:
هرکس روز دوشنبه ده رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت سوره حمد و ده مرتبه سوره توحید را بخواند، حق تعالی در قیامت برای او نوری قرار دهد که موقف را روشنایی بخشد تا در آن روز همه بندگان خدا بر او غبطه برند. (مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، نمازهای ایام هفته)
نماز شب سه شنبه
نماز این شب دو رکعت نقل شده است، رکعت اول بعد از حمد یک مرتبه سوره قدر و رکعت دوم بعد از حمد هفت مرتبه سوره توحید.
نماز حضرت زهرا (س) در روز دوشنبه
در مورد نماز حضرف زهرا (س) باید بگوییم که یکی از نمازهای سفارش شده برای حاجت است اما در مورد روز مشخص خواندن آن روایات بسیار است که در برخی از این روایات به خواندن این نماز که دستورش را در بخش دین و مذهب نمناک خواهید خواند در روز دوشنبه اشاره شده است ولی به صورت کامل تایید نشده است یعنی در هر روز هفته احتمالا میتوان این نماز را خواند و تنها مختص روز دوشنبه نیست.
حضرت فاطمه(س) دو رکعت نماز می خواند که جبرئیل به ایشان تعلیم داده بود.
آن حضرت در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» «صد مرتبه» سوره «قَدر» و در رکعت دوّم بعد از سوره «حمد» «صد مرتبه» سوره «توحید» را قرائت می کردند و چون سلام می دادند این دعا را می خواندند:
سُبْحَانَ ذِی الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِیفِ، سُبْحَانَ ذِی الْجَلاَلِ الْباذِخِ الْعَظِیمِ، سُبْحَانَ ذِی الْمُلْکِ الْفَاخِرِ الْقَدِیمِ، سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَالْجَمَالَ، سُبْحَانَ مَنْ تَرَدّیٰ بِالنُّورِ وَالْوَقَارِ، سُبْحَانَ مَنْ یَرَیٰ أَثَرَ النَّمْلِ فِی الصَّفَا، سُبْحَانَ مَنْ یَرَیٰ وَقْعَ الطَّیْرِ فِی الْهَوَاءِ، سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا لَاهَکَذَا غَیْرُهُ.(قمی، مفاتیح الجنان، اسوه، ص41)
پاک و منزّه است آن خدایی که دارای شکوه افراشته و بلند است، پاک و منزّه است خدایی که صاحب شوکت والا و بزرگ است، پاک و منزّه است خدایی که دارنده فرمانروایی پرافتخار دیرینه است، پاک و منزّه است آن که لباس خرّمی و زیبایی به بر دارد، پاک و منزّه است آن که در پوششی از نور و وقار است، پاک و منزّه است آن که ردّ پای مورچه را بر سنگ سخت می بیند، پاک و منزّه است آن که خطّ سیر پرنده را در هوا می بیند، پاک و منزّه است آن که او چنین است و جز او چنین نیست.
سید ابن طاووس فرموده است:
در روایت دیگری وارد شده که پس از این نماز «تسبیح مشهور حضرت زهرا(س)» را که بعد از هر نماز خوانده می شود، بخوانند و پس از آن «صد مرتبه» صلوات بر محمّد و خاندان او فرستند.( سید بن طاووس، جمال الاسبوع، 1371ش، ص171)
شیخ در کتاب «مصباح المتهجّدین» نماز حضرت فاطمه(س) را دو رکعت ذکر کرده است:
در رکعت اوّل سوره «حمد» و «صد مرتبه» سوره «قَدر» و در رکعت دوّم سوره «حمد» و «صد مرتبه» سوره «توحید» خوانده شود و چون سلام داده شد، «تسبیح حضرت زهرا»(سلام الله علیها) را بخوانند، آنگاه دعای «سُبحان َ ذِی العِزِّ الشّامِخِ» که در بالا ذکر شد خوانده شود.
سزاوار است بعد از نماز، زانوها و آرنج ها را برهنه نماید، همه مواضع سجود خود را بدون هیچ حائلی به زمین بچسباند، حاجت بخواهد و دعا کند آنچه می خواهد و در حالت سجده بگوید:
یَا مَنْ لَیْسَ غَیْرَهُ رَبٌّ یُدْعیٰ، یَا مَنْ لَیْسَ فَوْقَهُ إِلٰهٌ یُخْشَیٰ، یَا مَنْ لَیْسَ دُونَهُ مَلِکٌ یُتَّقَیٰ،
یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ وَزِیرٌ یُؤْتَیٰ، یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ حَاجِبٌ یُرْشَیٰ، یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ بَوَّابٌ یُغْشَیٰ،
یَا مَنْ لَایَزْدَادُ عَلَیٰ کَثْرَةِ السُّؤالِ إِلّا کَرَماً وَجُوداً، وَعَلَیٰ کَثْرَةِ الذُّنُوبِ إِلّا عَفْواً وَصَفْحاً، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِی کَذَا وَکَذَا. (شیخ طوسی، مصباح المتهجد، 1411ق، ص301)
ای آن که جز او پروردگاری نیست که خوانده شود! ای آن که ورای او معبودی نیست که از او پروا شود! ای آن که جز او فرمانروایی نیست که از او پرهیز شود!
ای آن که او را وزیری نیست که به او روی آرند! ای آن که او را نگهبانی نیست تا به او رشوه داده شود! ای آنکه او را دربانی نیست تا به وسیله او به درگاهش آیند!
ای آن که بر اثر بسیاری درخواست، جز کرم و جود و بر اثر کثرت گناهان جز عفو و گذشت نیفزاید، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنین و چنان کن.
و به جای «کذا و کذا» حاجات خویش را از خدا بخواهد.
تسبیح روز دوشنبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
سُبْحانَ الْحَنَّانِ الْمَنَّانِ الْجَوَادِ، سُبْحانَ الْکَریمِ الأکْرَمِ، سُبْحانَ الْبَصیرِ العَلِیمِ،سُبْحانَ الْسَمِیعُ الْواسِعِ،
سُبْحانَ اللَّهِ عَلی اِقْبالِ النَّهارِ واِقْبالِ اللَّیْلِ، سُبْحانَ اللَّهِ عَلی اِدْبارِ النَّهارِ اِدْبارِاللَّیْلِ، لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ فِی آناءَ اللَّیْلِ آناءَالنَّهارِ،
وَلَهُ الْحَمْدُ وَالْمَجْدُ وَالْعَظَمةُ وَالْکِبرِیآءُ مَعَ کُلِّ نَفَسٍ وَکُلِّ طَرْفَةِ عَیْنٍ وَکُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقت فی عِلْمِهِ، سُبْحانَکَ عَدَدَ ذلِکَ،
سُبْحانَکَ زِنَةِ ذلِکَ وَمَا أحْصَی کِتابُکَ، سُبْحانَکَ زِنَةَ عَرْشِکَ، سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ سُبْحانَ رَبِّنَا ذِی الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ،
سُبْحانَ رَبِّنَا تَسْبِیحاً کَمَا یَنْبَغِیِ لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّجَلالِهِ، سُبْحانَ رَبِّنَا تَسْبِیحاً مُقَدَّساً مُزَکَیًّ کَذلِکَ تَعَالی رَبُّنَا،
سُبْحانَ الْحَیِ الْحَلِیمِ، سُبْحانَ الَّذِی کَتَبَ عَلَی نَفْسِهِ الْرَّحْمَةَ، سُبْحانَ الَّذِی خَلَقَ ادَمَ وَأَخرَجَنَامِنْ صُلْبِهِ،
سُبْحانَ الَّذِی یُحْیِی الْأَمْواتَ وَیُمِیتُ الْأَحْیاءَ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ حَلِیمٌ لَایَعْجَلُ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ رَقِیبٌ لَایَغْفَلُ،
سُبْحانَ مَنْ هُوَ جَوَادٌ لَایَبْخَلُ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ عَلِیمٌ لَایَجْهَلُ، سُبْحانَ مَنْ جَلَّ ثَنَآؤُهُ وَلَهُ الْمِدْحِةُ الْبَالِغَةُ فِی جَمِیعِ مَایُثْنَی عَلَیْهِ مِنَ الْمَجْدِ،
سُبْحانَ اللَّهِ الحَکِیمِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَسَلَّمَ.( البلد الامین، کفعمی، ذکر تسابیح الایام)
