بسیاری از زائرانی که به بارگاه رضوی مشرف می‌شوند نیز در سال‌های گذشته با سازوکارهای طراحی شده از سوی آستان قدس رضوی از این خوان پربرکت بهره گرفته‌اند.
خدام حضرت و آنان که در مهمانسرای حضرت فعال هستند از کرامات حضرت بسیار دیده‌اند و معتقدند غذای مهمانسرا زمینه‌ساز اتفاقات زیادی شده است. بسیارند زائرانی که آرزو دارند حتی یک دانه برنج از مهمانسرای حضرت نصیب آنان شود زیرا این خوان را بسیار پربرکت می‌دانند و ارزش آن بسیار فراتر و بالاتر از جنبه قوت و طعام بودن آن است.
تعدادی از خدام مهمانسرای حضرت رضا(ع) در این زمینه حرف‌ها و نکاتی دارند که نشستن پای سخن آنان دور از لطف نیست
غلامرضا هنرور یکی از این خدام است که به گفته خودش از سال ۸۲ استخدام رسمی آستان قدس شده است؛ وی به عنوان آشپز در مهمانسرای حضرت رضا(ع) فعال است.
هنرور می‌گوید: در جایی خدمت می‌کنیم که هر صبح با وضو و اذن دخول وارد دستگاه می‌شویم و پخت غذا را شروع می‌کنیم؛ معتقدیم که قطعاً کسی بر کار ما نظارت می‌کند و به همین دلیل سعی می‌کنیم بهترین کیفیت غذا را به زائر ارائه کنیم.
جواد عرفه؛ خادم دیگری است که در مهمانسرای حضرت رضا(ع) فعال است.
می‌گوید: از سال ۸۳ در حرم رضوی خدمت می‌کنم؛ انگیزه از این خدمت این بود که بتوانم در محیطی کارکنم که سالم باشد و از غم دنیا مرا آزاد کند؛ فقط به دنبال خدمت بوده‌ام و تمام این موارد در حرم رضوی محقق شده است.
این پیر خادم حضرت رضا(ع) ادامه می‌دهد: در این چند سالی که در خدمت زائران حضرت رضا(ع) بوده‌ام و توفیق خدمت داشته‌ام عنایات زیادی را دیده‌ام؛ کسانی هستند که حتی برای یک دانه برنج و یا ذره‌ای تبرکی ساعت‌ها پشت درب مهمانسرا بوده‌اند؛ اهل‌بیت(ع) و امام رضا(ع) باب‌الحاجات هستند و در مشکلاتی که دارید بهترین کار این است که به آنان متوسل شویم.
امیر دلاوری خادم دیگری است که با وی همکلام می‌شویم؛ او نیز در مهمانسرای حضرت فعال است و تمام زندگی‌اش را به قول خودش مدیون برکت خوان امام رضا(ع) می‌داند و می‌گوید: از ۱۳ تا ۱۸ سالگی در شرکت فرش آستان قدس رضوی و حرم مطهر خدمت می‌کردم؛ پس از آن و در دوران خدمت سربازی با خانواده همسرم آشنا شدم؛ به لطف حضرت رضا(ع) پس از پایان یافتن خدمتم، استخدام دستگاه امام رضا(ع) شدم.
وی ادامه می‌دهد: با لطف و عنایت حضرت رضا(ع) زندگی‌ام روبراه شد؛ هرچه دارم از این دستگاه است؛ نام فرزندم را نیز مزین به نام حضرت کرده‌ام زیرا هرچه دارم از ایشان است و تمام زندگی‌ام را مدیون امام رضا(ع) هستم.
محمدرضا جعفری که خودش می‌گوید در میان خدام به علی جعفری معروف است هم در مهمانسرای حضرت فعال است خاطرنشان می‌کند: سال ۸۳ در دستگاه امام رضا(ع) وارد شدم و جز عنایت از ایشان به خودم و زائر ندیدم.
وی می‌گوید: برخی زائران با چشم گریان وارد مهمانسرای حضرت می‌شوند؛ هر لقمه‌ای که زائر اینجا صرف می‌کند با عشق و ارادت است و همین تمام خستگی ما را از بدن بیرون می‌کند.
محمدحسین مسگرانی هم خادم دیگری است که به گفته خودش افتخار نوکری حضرت را قبل از به دنیا آمدنش داشته است و می‌گوید: خدمت فراشی در خانواده ما موروثی است و قریب به ۳۰۰ سال است از پدر به پسر ارشد منتقل می‌شود و خدا را بسیار شاکر هستم که علاوه بر این نعمت، نعمت مضاعفی به من عطا کرده و آن‌هم افتخار خدمتگزاری به زائران بارگاه رضوی در مهمانسرای حضرت است.
وی می‌گوید: خداراشکر حدود ۱۸ سال است که افتخار خدمت در آستان قدس رضوی را دارم و این علاوه بر خدمت فراشی است؛ ۱۲ سال در بیمارستان رضوی مشغول بودم و حدود ۶ سال است به مهمانسرای حضرت آمده‌ام.
وی ادامه می‌دهد: هیچ جایی برای خدمت با این دستگاه قابل مقایسه نیست زیرا اینجا سراسر نور است؛هرچه کرده‌ایم با عنایت حضرت بوده و هست و انشاء الله بتوانیم در انجام وظیفه موفق باشیم و خدماتمان مورد عنایت خود حضرت باشد.
