زوال کاغذسازی‌های ایرانی

روزنامه کیهان از قول خبرگزاری صداوسیما و به نقل از ابوالفضل روغنی، رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا اظهار کرده بود کارخانه‌های تولید کاغذ روزنامه و تحریر به علت حمایت‌نشدن ازسوی دستگاه‌های متولی تعطیل شده‌اند، زیرا تمام نیاز بازار از طریق واردات بوده و تولیدات این کارخانه‌ها دپو و یا خمیر شده است.حسین سعیدی مدیر عامل به‌نشر هم در خبر اعلام‌شده مبنی بر چاپ کتاب با کاغذ ایرانی، با تأیید این موضوع که ناشران و دیگر مصرف‌کنندگان عمده کاغذ در ایران، به دلیل ملاحظات کیفی، استفاده از کاغذهای خارجی را در اولویت خود نگه داشته‌اند، تصریح کرده بود در راستای تحقق شعار سال، افزایش ۵۰‌درصدی استفاده از کاغذهای ایرانی در دستور کار تولیدات به‌نشر قرار گرفته است.
در همین راستا و به دنبال سخنرانی اخیر رئیس‌جمهور مبنی بر اینکه در شرایط پیش‌آمده باید به فکر تغییر وضعیت باشیم و روزهای سخت را بپذیریم، شهرآرا در گزارش پیش رو در گفت‎وگو با دو ناشر مشهدی به بررسی وضعیت موجود کاغذ در صنعت نشر پرداخته است.
 کاغذ ایرانی چندان تعریفی ندارد
مهدی زابلی‌پور بیش از ٣٠سال است که مدیر انتشارات محقق است. او اظهار می‌کند که به دلیل قیمت بالای کاغذ، حالا بسیاری از انتشاراتی‌ها کمتر سرمایه‌گذاری می‌کنند و درواقع مؤلف باید هزینه انتشار کتابش را خودش بدهد. از طرفی شمارگان کتاب‌ها هم پایین آمده است: شمارگان کتاب در دوران اصلاحات به سه هزار نسخه هم می‌رسید اما الان به ١۵٠‌و ١٠٠‌تا رسیده است و حتی من ۵٠‌نسخه هم دیده‌ام، چون بازار کتاب، خیلی نوسان دارد و احتمال فروش‌نرفتن کتاب زیاد است. خود ما الان به سمت انتشار کتاب‌های دیجیتالی پیش می‌رویم.
او درباره استفاده از کاغذ ایرانی در صنعت چاپ کتاب ابراز می‌کند: انتشار کتاب با کاغذ ایرانی تعریفی ندارد. الیافی به کاغذ اضافه می‌شود که باعث می‌شود کیفیت کاغذ پایین بیاید. درحال حاضر در بازار کتاب، شاید از بین هر هزار کتاب، ۵‌جلد آن با کاغذ ایرانی باشد.
زابلی‌پور معتقد است: کاغذهای بالک سوئدی که در حال حاضر برای انتشار کتاب استفاده می‌شود، امتحان خود را پس داده است و مناسب صنعت نشر امروز است: این کاغذها سبک است و ناشران خیلی خوب و صاحب‌نام مانند چشمه، بخش عمده کتاب‌هایشان را با کاغذ بالک سوئد چاپ می‌کند، گرچه قیمت کاغذ خارجی هم خیلی نوسان دارد. امروز به یک بها می‌خری و فردا
به بهایی دیگر.
مدیر انتشارات محقق که به گفته خودش همانند دیگر ناشران و صاحبان چاپخانه‌ها کاغذ را از بازار تهران تهیه می‌کند، با اشاره به نوسانات می‌گوید: بسیاری از مواقع اصلا کاغذی عرضه نمی‌شود.
 در تحریم ٢٠‌سال پیش، از کاغذ ایرانی استفاده می‌شد
امید خواجوی، مدیر انتشارات شمشاد می‌گوید کاغذ ایرانی همان کاغذ کاهی است که برای روزنامه‌ها به‌کار می‌رود و الان مدت‌های مدیدی است که ندیده است هیچ ناشری از این نوع کاغذ برای چاپ کتاب استفاده و هیچ فروشگاه کتابی، کتاب با کاغذ ایرانی عرضه کند.او با اشاره به کاغذ پارس، به عنوان یکی از مرغوب‌ترین کاغذهای ایرانی بیان می‌کند: وزن سنگینی دارد و از طرفی تفاوت قیمت چندانی هم با کاغذ خارجی ندارد. پیش از حدود ١۵‌تا ٢٠سال پیش که در تحریم بودیم، همه از کاغذ ایرانی استفاده می‌کردند و همین کاغذ رایج بود، اما درحال‌حاضر از نوع ایرانی استفاده نمی‌شود. این ناشر جوان می‌گوید کاغذ ایرانی افزون بر اینکه کیفیت ندارد و سنگین است، چشم را موقع خواندن اذیت می‌کند: درعوض کاغذ بالک خارجی که این اواخر در صنعت نشر استفاده می‌شود، سبک و باکیفیت است و حمل و نقل آن راحت‌‌تر است.