در طول چند روز گذشته او انتشار یکی از آهنگ هایش را منوط به گذاشتن ۱۵ میلیون کامنت پای یک پست اینستاگرامی کرد. تا لحظه نگارش این گزارش، دنبال کنندگان تتلو ۱۶ میلیون کامنت برای یک پست او ارسال کرده‌اند. این بیشتر تعداد پست پای یک کامنت در تاریخ اینستاگرام است. رکورد کامنت‌ها تا پیش از این با ۹ میلیون و ۸۰۰ هزار کامنت در اختیار کیم کارداشیان بازیگر و مدل امریکایی بود.
امیر تتلو از سال ۱۳۹۲ با دستگیری پلیس امنیت اخلاقی وارد حاشیه شد و هر بار با رفتاری متناقض به عرصه بازگشت. یک روز نقش الگوی جوانان را ایفا کرد. یک روز از طرفداران خود خواست به عقاید اسلامی پایبند باشند و روز دیگر منکر عقاید شد. یک روز وارد کارزار انتخاباتی شد و بیانیه صادر کرد. بعد از حمایت‌های سیاسی اش پشیمان شد و تهدید به افشاگری کرد. اما چیزی نگذشت که از ایران رفت و در یکی از کشور‌های همسایه ساکن شد. بعد از آن ادعای ساختن یک اجتماع به نام تتلیتی کرد و گفت: من خواننده نیستم، سازنده ام و مخاطبانم را می‌سازم.
کی فکرش رو می‌کرد؟
کسی فکرش را هم نمی‌کرد که ۱ میلیون و ۹۰۰ هزار طرفداری که تتلو در اینستاگرام خود دارد در برابر این خواسته‌ی او سرتعظیم فرود بیاورند و شبیه پیاده نظام دستور او را عملی کنند و ۱۶ میلیون کامنت پای آهنگ جدیدش «کی فکرشو می‌کرد» بگذارند. تا او بتواند رکورد اینستاگرام را بشکند (با اختلاف بسیار زیادی از کایلی جنر) و به این کار خود افتخار کند. البته او با این کار می‌خواهد ثابت کند که اجتماعی که ساخته قادر به انجام هر کاری هستند و هر کاری که بخواهند انجام می‌دهند.
پیش از این اتفاق و پیش از کنسرت جنجالی اش در ترکیه، او از مخاطبان خود خواست پرچم تتلیتی طراحی شده اش را روی تیشرت‌های شان چاپ و با همان تیشرتها در کنسرت شرکت کنند. آن‌ها این کار را انجام دادند و باهمان تیشرتها در خیابان‌های ترکیه مشغول راهپیمایی شدند.
تتلیتی‌ها
امیر تتلو شبکه‌ای میان نوجوانان و جوانان طرفدار خود ایجاد کرده و نام تتلیتی را برای آن‌ها انتخاب کرده است. آن‌ها رسم و رسوم خودشان را دارند و چیزی به نام «دوره پاکی» برای خودشان ساخته اند که منظور از آن پاکی از گناه ودوری از انرژی منفی است.
تتلو از این طرفداران که خودش از آن به نام ارتش تتلیتی نام می‌برد برای حمله به منتقدانش استفاده می‌کند. سابقه این حمله‌ها بسیار گسترده است. سال ۹۴ وقتی امیرمهدی ژوله در برنامه خندوانه استندآپ کمدی اجرا می‌کرد به شوخی طرفداران خودش را ژوژولیتی نامید و همین باعث شد که تتلو دست به تایپ شود و ارتش سه میلیونی اش را به پیج ژوله هدایت کند. ماجرا تا آنجا پیش رفت که امیرمهدی ژوله در پست اینستاگرامش از تتلو دلجویی کرد و گفت: «امیدوارم که او هم مجوز بگیرد و بتواند به صورت رسمی فعالیت کند.»
چند سال قبل‌تر وقتی مجری یکی از شبکه‌های فارسی زبان خارج نشین نشان زرشک طلایی هفته را به یک از آهنگ‌های تتلو داد. او باز هم از کوره در رفت و فالوئرهایش را روانه پیچ مجری مورد نظر کرد تا انتقام زرشک طلایی را از او بگیرند. کمی بعد هم در آهنگ «خونه خوبه» از مجری مورد نظر با نام «زالومه» یاد کرد.
تتلو با ۱۵ میلیون کامنت هم رکورد شکنی کرد هم روح کارجمعی میان تتلیتی‌ها را افزایش داد
محمد، نویسنده تکست رپ و ادمین صفحه اینستاگرامی «رپ‌نقد» سال‌هاست که مخاطب جدی تتلو است، با او پیرامون حواشی اخیر گفتگو کرده‌ایم، او به شدت از تتلو حمایت می‌کند.
چرا تتلو در کنسرت یا در فضای مجازی فحاشی می‌کند و طرفداران او بیشتر می‌شود؟
نه اینطور نیست که از نظر کمیت طرفداران او بیشتر شده باشد بلکه از لحاظ کیفیت افزایش یافته است. تتلو زمانی که عامه‌پسند می‌خواند مثل «درسته پول ندارم» طرفداران بیشتری داشت. همان زمان کسی ابایی نداشت که بگوید من طرفدار تتلو هستم، اما بعد از آن اظهارات که از آن به زن‌ستیزی تعبیر شد، هم اینستاگرام صفحه ۴ میلیون مخاطبی او را بست و هم از تعداد افرادی که حاضر بودند طرفداری از تتلو را جار بزنند، کاسته شد. همان زمان به خاطر همین سخنان تند بسیاری از مخاطبان او ریزش کردند. بیشتر این ریزش‌ها هم مربوط به جامعه زنان بود.
اما اینکه گفتم کیفیت طرفداران او زیاد شده از این بابت بود که این تعداد افرادی که سرسختانه او را دوست دارند. رفاقتی بین آن‌ها شکل گرفته است و دیگر از مرحله‌ی طرفداری تبدیل به یک اجتماع با رسم و رسوم خاص شده است.
تتلو یک اجتماع تشکیل داده که با آن‌ها کنش اجتماعی دارد. خودشان را یک اجتماع می‌دادند که شعار شان بالابردن همدیگر (یه لوِل بالاتر) است. مثلاٌ شبیه یک گروه رفاقتی که به هم فحش می‌دهند، اما نه به حساب توهین می گذارند و نه ناراحت می‌شوند. همه ما در مدرسه و یا در محله‌هایمان چنین گروه‌های رفاقتی را دیده ایم. آیا این گروه ها جز جامعه نیستند؟
تتلو درست یا غلط دارای یک جهان‌بینی و کلیدواژه‌های مخصوص به خود است. یکی از این کلیدواژه‌ها همدیگه رو بکشیم بالاست. یا جهان بی ثبات است یا برای سیر کردن خود حیوانات را نکشیم که ترویج گیاه خواری است.
این شعار دادن برای جذب مخاطب نیست؟
نه به نظرم اینطور نیست شاید برای دیگر خواننده‌ها شعار باشد، اما این مسئله برای تتلو شعار نیست یک مسیر و راه است. خواه از نگاه دیگران درست باشد یا غلط.
چرا هر بار رفتار‌های غیر معقول از خودش نشان می‌دهد مثلاً در یک اقدام تمام صورت و بدنش را تتو کرد؟ به دنبال چیست؟
هنرمند کارش تابو شکنی است. در یک دوره‌ای فردی مرکوری (خواننده مشهور راک) هم تابو شکنی می‌کرد و شبکه‌های انگلستان حاضر به پخش برنامه‌های او نمی‌شدند. تتلو هم در مورد تتو می‌خواهد تابو شکنی کند و به دنبال خودنمایی نیست. اگر دقت کنید پیشتر خال‌کوبی های اشکان دژاگه تبدیل به سوژه رسانه ها شده بود و او برای این کار مجبور بود دست‌هایش را بپوشاند. اما حالا حداقل یک خال‌کوبی کوچک روی دست یک جوان در خیابان نگاه ها را به خود جلب نمی کند.
هنرمند کارش عرضه کردن هنر خود است. چرا برای عرضه کردن یک اثر، انتشارآن را منوط به گذاشتن ۱۵ میلیون کامنت از سوی طرفدارانش می‌کند؟
تتلو در هر صورت اثرش را منتشر می‌کرد، اما او می‌خواست هم اتحاد بین اجتماع تتلیتی ها ایجاد کند و هم این اجتماع را به دیگران نشان بدهند. البته خود طرفداران تتلو هم مشتاق به این کار بودند و این پیروزی را متلعق به اجتماع تتلیتی ها می دانستند. او با گذاشتن ۱۵ میلیون کامنت رکورد اینستاگرام را شکست و می‌خواست این حس پیروزی را به تتلیتی‌ها منتقل کند.
تتلو در اینستاگرام شروع به کشیدن ماری جوانا می‌کند، فحاشی می‌کند و این اجتماع را تشویق به رفتار‌های غیرمعقول و مصرف مخدر می‌کند؟
اگر آثار او را بررسی کنید هیچ گاه کسی را تشویق به مواد مخدر یا مشروبات الکی نمی‌کند. برعکس بسیاری از خواننده‌های این سبک که تشویق می کنند. اتفاقا مخالف این جریان است یک اثر دارد به نام «الکل اینجا ممنوعه». اتفاقاً تتلو این اجتماع را به ورزش و گیاه خواری تشویق می‌کند. اما اینکه هر کاری در فضای خصوصی خود انجام می دهد نمی توان نام تشویق دیگران به عملی خاص، بر آن گذاشت.
دکتر محمد حیدر پور جامعه شناس فرهنگ و استاد دانشگاه در گفت وگو با فرارو در جواب این سوال که چرا پدیده تتلیتی به وجود آمد، گفت: نوجوانان و جوانان ما به دنبال الگو هستند. در دهه‌ی پنجاه و شصت جوانان، انقلابیون خارجی و داخلی را الگو قرار می‌دادند. در هر زمانی جامعه اقتضای خود را می‌طلبد در حال حاضر نیز جوانان و نو جوانان هنرمندان را الگوی خود قرار می‌دهند.
وی ادامه داد: این یک پدیده اجتماعی است بالاخره ممکن است در جامعه هر پدیده‌ای رخ بدهد. جدا از قضاوت ارزشی این یک پدیده‌ی اجتماعی است. اما همه چیز به بستر اجتماعی ما بر می‌گردد. اگر سیاستگذاران فرهنگی بستر را برای حضور تمامی هنرمندان با تفکرات و سلایق مختلف فراهم نکند همچنان دایره‌ی این پدیده‌ها بازتر خواهد شد.
این جامعه شناس با بیان اینکه فقدان تساهل از سوی کارگزاران در تکثر گرایی فرهنگی ما را با چنین پدیده‌هایی روبرو کرده، گفت: ما جامعه‌ی گذار هستیم بخشی در مدرنیته و بخشی دیگر همچنان در سنت قرار دارد. مدرنیه همه جای جهان را تسخیر کرده است. دوست داشته باشیم یا نه، جوانان ما به وسایل ارتباط جمعی به صورت گسترده دسترسی دارند. با این وجود کارگزاران فرهنگی ما باید به تکثر گرایی احترام بگذارند به سلایق مختلف اجازه حضور بدهند تا یک رقابت میان هنرمندان شکل بگیرد و اقشار مختلف، سلیقه‌های خود راپیدا کنند.
وی اضافه کرد: اگر بستر برای حضور تمامی سلیقه‌ها شکل نگیرد جامعه آماده حضور و پذیرش پدیده‌های اجتماعی همچون تتلیتی‌ها می‌شود. این درحالی ست که در این زمینه تک سلیقه‌ای عمل شده و عرصه بر دیگر سلایق تنگ شده است. جامعه کم کم دارد از نخبگان هنری خالی می‌شود.
حیدر پور افزود: اگر آقای مقصود لو (تتلو) هم فرصت عرضه داشت شاید چنین پدیده‌ای شکل نمی‌گرفت و همچون دیگر هنرمندان تنها به عرضه هنرش می‌پرداخت. مادامی که کارگزاران حوزه فرهنگ به تکثرگرایی هنری اعتقاد نداشته باشند ما شاهد چنین پدیده‌های اجتماعی همچون تتلیتی خواهیم بود. تکثرگرایی لازمه‌ی مدرنیته است نمی‌شود همه را محدود کرد وگفت که تنها یک سلیقه حق عرضه دارد. وقتی محدودیت ایجاد می‌شود وما بستر را برای هنرمندانی که حامل ارزش‌های هنری مدرن وخلاقانه هستند فراهم نمی‌کنیم مطمئن باشید تنها جامعه متضرر خواهد شد.
