فرادید| یک روز صبح در سال ۱۹۷۲ وقتی دو برادر برای شکار باقرقره بیرون رفتند، نمی‌دانستند آن روز را با کشف چیزی به پایان می‌رسانند که به یکی از ارزشمندترین آثار باستانی سرزمین گرین‌لَند در حاشیۀ قطب شمال تبدیل می‌شود.
به گزارش فرادید، همانطور که این دو برادر سرگرم جستجوی حیوان مناسب شکار بودند، با سکونتگاه متروکه‌ی اینوئیت‌ها (اسکیموها) که به نام کیلاکیتساک (Qilakitsoq) معروف است مواجه شدند و چیزی نگذشت که هشت مومیایی یخ‌زده‌ی مدفون را زیر توده‌ی بزرگی از سنگ‌ها کشف کردند. جسدهایی که آن‌ها یافتند قرار نبوده زمان دفن مومیایی شوند، اما به لطف آب و هوای سرد گرین‌لَند، اجساد در وضعیت فوق‌العاده عالی حفظ شده بودند.
این دو برادر خبر کشف‌شان را به مقامات گزارش دادند و محققان و باستان‌شناسان به محل سفر کردند و می‌دانستند مومیایی‌های تازه کشف‌شده فرصت بی‌نظیری برای کسب اطلاعات تازه درباره زندگی، آداب و رسوم و سنت‌های جمعیت بومی اسکیموهای گرین‌لَند است.
دانشمندان با استفاده از اشعه‌ی ایکس و روش‌های دیگر برای اطمینان از سالم ماندن مکان تا حد ممکن، توانستند مومیایی‌ها را که در مجموع شش زن، یک پسر جوان و یک نوزاد بودند، قدمت‌گذاری کنند: حدود سال ۱۴۷۵. یعنی آن‌ها حدود 550 سال قبل در این مکان مدفون شده بودند.
محققان همراه با مومیایی‌ها که بیشتر آن‌ها روی پیشانی، ابرو و چانه‌شان خالکوبی داشتند، ۷۸ تکه لباس کشف کردند که از گوزن شمالی، فوک و سایر پوست‌ها درست شده بودند. اما جالب‌ترین یا شاید شوکه‌کننده‌ترین کشف این بود که به نظر می‌رسید مومیایی نوزاد کوچک زنده به گور شده است.
سنت اینوئیت آن زمان حکم می‌کرد اگر مادری فوت کرد، فرزند کوچکترش با او دفن شود، حتی اگر کاملاً سالم باشد. دلیل چنین اقدام وحشتناکی غم‌انگیز است، اما در آن زمان هنجارهای فرهنگی حکم می‌کرد کودک در غیاب مادر، کسی را ندارد که از او مراقبت کند و باید همراه با سرپرست مادری خود سفر کند تا سالم به سرزمین مردگان برسد.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-205068
